(۰۸ تیر ۱۳۹۵ ۰۷:۵۵ ب.ظ)kilookiloo نوشته شده توسط: این چیه که باعث میشه یکی تلاش کنه برای شناخت یکی دیگه تلاش نکنه ؟( از الآن بگم نمیخوام موضوع به جبر و اختیار کشیده بشه 
) با فرض وجود تقریبا کامل اختیار و کمی هم جبر :
- یا انسان انقدر گرفتاری و مشکل توی زندگیش داره که وقت این کار هارو نداره ( مثل خود من که خیلی به این مطالب علاقه داشتم ولی الآن دیگه اصلا وقت این رو ندارم ) اگه توجه کرده باشید اکثر افرادی که زندگیشون رو برای شناخت این حقیقت ها گزاشتن از طریق همین هم زندگیشون رو میچرخوندن و اگه همه ی اسنان ها بخوان بیان این سمت همه انسان ها خواهند مرد چون زندگی فقط شناخت حقیقت های این چنینی نیست !
- یا انسان اصلا علاقه ای به شناخت این حقیقت ها نداره که این باید ریشه یابی بشه که از درون مشکلی بوده یا شرایط محیطی و تصمیم گیری های خود فرد باعث این شده که علاقه ای نداشته باشه .
میخوام این رو بگم که اگه ی ذره فکر کنیم شاید ۹۹ درصد انسان ها تقصیری نداشته باشند که اگه دینی حقیقی باشه انتخابش نکنن! ولی اگه کوچک ترین گناهی ازمون سر بزنه ( ی دروغ ناچیز ,ی پارتی بازی , ی رشوه , ی حق خوری , ی تهمت و ....) و دنیای آخرتی هم وجود داشته باشه صد در صد لیاقت مجازات داریم چون نمیتونیم منکر وحی درونی ای بشیم که ما رو به سمت کار خوب هدایت میکنه و از کار بد باز میداره!
پاسخ سوالت رو نمی دونم، هر کی در حد خودش اطلاعات داره دیگه...
زیاد باهات موافق نیستم که فرصت کشف حقیقت برای خیلیا نیست، آدم اگه تلاش کنه در حد خودش به چیزایی میرسه،(مخصوصا با وجود تکنولوژی های ارتباطی) من رفیقایی دارم که ادعا می کنند اسلام غلطه درحالی که حتی شاخه های فکری اسلام رو نمیشناسن، فقط دوست دارن اسلام غلط باشه.
ما که از نیات آدما خبر نداریم، خیلیا نماز نمی خونند نه به خاطر اینکه امکان دسترسی به حقیقت براش نیست بلکه چون نمی خوان بخونن. واسه اینا مهم نیست اسلام حقه یا نه، طرف بالاخره بهونه ای خواهد آورد.(شاید امکان رسیدن به حقیقت هم براش میسر نباشه ولی هنوز به اون مرحله نرسیده و تو مرحله اول گیر کرده) اینا که دیگه معذور نیستن. به قول آیت الله بهجت بعضیا اگه بهشون اسلام رو هم اثبات کنی، میگن اصلا اسلام درسته و حقه، من نمی خوام قبول کنم!
یک بحثی هست به نام عناد، میگه اصلا بیخیال ادیان و ...، فرض کنیم به همه افراد در انتهای عمرش حقیقت(اسلام ناب) به طور صحیح عرضه شد اگر اون فرد حقیقت رو قبول کرد میره بهشت ولی اگه تنبلی کرد بهونه آورد گفت کار دارم، حوصله ندارم، من حقیقت مال n سال پیش رو نمی خوام یا گفت اصلا عرب جماعت حقیقت چی حالیشه که وحی بیارن و ... میره جهنم. حالا چه مسلمان باشه چه کافر.
البته برخی شاید تشیع رو نتونند پیداکنند.(مثلا چینی و هندی بدبخت رو فرض کن که از ابتدای عمرش تا الان تو کشور خودش کار کرده درس خونده و از اسلام فقط ۱۱ سپتامبر شنیده) ولی مهمتر اینه که آیا این فرد تعصب بیخود داره یا نه، عناد داره یا نه، بعضیا میگن نهههههههه من می دونم خدایی نیست، اسلام غلطه، ویشنو خدای منه بقیه ۱۰۰درصد در اشتباهن و هیچ احتمالی نمیده که شاید خودش گمراه باشه. این افراد بی تقصیرم نیستند.
به نظرم باید قبول کنیم که اکثر ماها مسلمانیم به خاطر خانواده و کشور محل تولد و احتمال داشت تو کشور دیگه با دین دیگری بزرگ می شدیم و هیچ وقت به اسلام نمی رسیدیم(میگن اگه یک نفر مسلمان مثلا هندوستان هم دنیا میومد یا بهشتیه یا جهنمی چه مسلمان بزرگ میشد چه هندو آخرش کاری که دلش می خواست رو میکنه)
ولی کاملا قبول دارم که فقط شناخت خدا پیغمبر و ائمه که نیست، خیلی مسائل هست که همه میدونن درسته یا غلط، در مورد اونا که ۱۰۰٪ باید جواب بدیم.(نه که تو دروغ و تهمت و ... هیچ گناهی نداریم
)
وای چه زیاد شد
![[تصویر: biggrin.gif]](https://manesht.ir/forum/images/smilies/biggrin.gif)
![[تصویر: tongue.gif]](https://manesht.ir/forum/images/smilies/tongue.gif)
