(۲۴ آذر ۱۳۹۶ ۰۸:۰۳ ق.ظ)codin نوشته شده توسط: اینجا دو نفر بعضا ۴-۵ ماه با هم میخوابن در حالی که میترسن بهم بگن "I love you" . توی فرهنگ آمریکای شمالی این سه کلمه خیلی مهمه یکی اینو به یه نفر دیگه بگه واقعا موضوع مهمیه. مثلا حتی دو سه ماه با یه دختری خوابیدی بازم زوده بگی I love you چون دختره فکر میکنه خیلی مشتاقی باهاش رابططو تحکیم کنی و یه جورایی میترسه. برعکسشم هست البته یعنی دختر به پسر بگه I love you پسره ترس برش میداره. کلا اینجا همه از تعهد و رابطه های خیلی نزدیک میترسن. من اوائل اصلا درکشون نمیکردم. الان کم کم دارم حس میکنم منظورشون چیه. این یه چشمشه این جا همه چی با ایران فرق داره. کلا ابراز علاقه براشون خیلی راحت ضعف تعبیر میشه و به اصطلاح خودشون neediness یا volunrability هستش
(هر کس برداشت کلی از حرفام بکنه مشکل خودشه)
توو منطقه ما اینجوریه که وقتی کمی با دختره صمیمی میشی(بالای ۷۰ درصد دخترا)، بعد شروع میکنه میگه:
پسر وزیر نفت هست، میگی خب خب : میگه این دیروز خونه مون بوده برای خاستگاری، حسن خمینی هم با خودشون آوردن،
بعد روز بعد میگه پسر نوبخت و اون پسر محسن رضایی و اینا، همه خواستگارم بودن و هستن،امروز قراره رونالدو برای پسر بکهام پا در میونی کنه،خخخخ
بعد مثلا تو دیگه از خودت نا امید میشی و اون رابطه رو که به صمیمیت سوق دادی دست ازش میکشی،آخر سر اینجوری میشه که مادامی که تو ساکت و بدون هیچ حرفی خونه بابات نشستی اینم همونجا خونه باباشه،
کلا خیلی دوس داشتم برای شناخت با یه خانمی رابطه داشته باشم، اما واقعا خانم های اینجا اعصاب آدمو خورد میکنن، حداقل توی اون مدلی که من دیدم