(۱۲ اسفند ۱۳۹۵ ۱۲:۴۰ ب.ظ)sajad90 نوشته شده توسط: منم خیلی وقتا فکر میکنم خوب بودن زیادم خوب نیست اینکه خیلی کارها رو نکنی خیلی جاهارو نری اینکه تعهد داشته باشی پایبند باشی به خیلی چیزا و ... اما بعد که بهتر دقیق میشم به این نتیجه میرسم مهم نیست که بقیه خوب بودن مارو درک نمی کنند و واسشون مهم نیست این خطوط قرمز ما و خیلی چیزای دیگه... ما باید خوب باشیم برای خودمون نه برای هر فردی که این خوب بودن رو درک نمیکنه و لیاقتشو نداره...
دقیقا. یک نکته دیگه اینه که خوب بودن بر محوریت خود فرد هست نه رضایت بقیه. خوب بودن اگر بخواد به معنی رضایت بقیه از آدم تلقی بشه اسمش چیز دیگری هست مثل اسارت یا بردگی یا همچین چیزی. و الا در جامعه ما که بر اساس "انتظارات" چیده و طراحی شده با رد کردن درخواست های نابه جای بقیه ممکنه آدم "بد" تلقی بشی در صورتی که قرار نیست خوب یا بد بودن مارو بقیه تعریف کنن. آدمی که برای زندگی اش اصول و قاعده نچینه هی باید به سمت آدم های مختلف و انتظارات و سبک زندگیشون جا به جا بشه.