(۱۱ اسفند ۱۳۹۵ ۱۱:۴۱ ب.ظ)kilookiloo نوشته شده توسط: خدایا هیچوقت یه آدم خوب رو از خوب بودنش پشیمون نکن , که پیش خودش بگه من احمقم که اینجور رفتار میکنم وقتی همه ی جور دیگه رفتار میکنن و خیلی هم خوب و خوش زندگیشون رو میکنن.
وقتی ی سری اصول اخلاقی برای آدم انقدر مهمه که خیلی از خوشی ها و لذت ها و منفعت ها رو به خاطرش میزاره کنار , چرا باید دقیقا توی همون زمینه ضربه بخوره ؟ که به خودش بگه من چقدر ساده لوحم ؟ که بگه باید مثل اکثریت باشم که به خاطر این چیزا انقدر اذیت نشم ؟
خدایا من که نمیتونم برات ی بنده ی خوب و کامل باشم ولی حداقل ی جوری کمکم کن که از خوب بودنم توی همین خورده چیزا هم نا امید نشم
حرفاتون ارزش چندین سپاس رو داشت ولی تنها تونستم یه دونه سپاس براش بزنم
در بعضی شرایط وقتی شخصی با نگاه به زندگی دنیوی مقداری در خوب ماندن خودش شک می کنه ...
ولی خوب ماندن رو برای بقیه و تحت تاثیر بقیه نباید داشته باشیم برای خودمان و خودسازی و ارزش انسان بودنمون باید خوب بمونیم مگر نه راحت ترین راه و بدون صرف زمان خاصی می توان از وضعیت خوب بودن به وضعیت بد بودن درآومد .... به عنوان مثال کل زندگیمون خوب بودیم ولی یهویی وسط خیابون یکی رو زیرماشین له کنیم عمدی !!!
دیگه چی