(۱۸ آذر ۱۳۹۵ ۰۲:۱۸ ق.ظ)samanbeigmiri نوشته شده توسط: مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق
دوست را با ناله شب‌های بیداران خوش است
"حافظ"
====
آنچه که در زندگی واقعی رنجه مان میکند
تصویرش برای ما خوشایند است!
"گوته"
تشکر
(۱۸ آذر ۱۳۹۵ ۰۲:۱۸ ق.ظ)samanbeigmiri نوشته شده توسط: [q
اینا دو روی یک سکه ن که هر دو روش برده !! با دو مصداق
====
اول برای فروغ به مصداق سخن گوته :
---
آنگاه که روزگارم خوش بود
شعله ی شاعرانه ام بس خرد بود
و انگاه که مصیبت روی آورد
شعله سراسر بر افروخت
همان سان که شعر زیبا چون شفق
تنها در اسمان تیره پدیدار میگردد
از نبوغ شاعر
بوی افسردگی به مشام میرسد
=====
برای سهراب که جدیدا منو بهش خطاب کردید
"بخش در باب نبوغ" از یه کتاب خوب و به مصداق یه بزرگ دیگه" :
شناختی که تمام آثار اصیل هنری و شعر از ان زاده میشود سر منشاء نبوغ است!
یعنی هنر های تجسمی و تصویری و بعد شعر که ادراکات خود را از تخیل فراهم می آورد
چرا انقدر کلی به این دو شاعر نگاه می کنید؟
فروغ و سهراب دو روی یک سکه نیستند.
اشعار فروغ فرخزاد داره مشکلات جامعه رو که خیلی ها از آن رنج می برند در قالب شعر بیان می کند:
من از جهان بی تفاوتی فکر ها و حرف ها و صدا ها می آیم
و این جهان به لانه ماران مانند است
و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمیست
که همچنان که تو را می بوسند
در ذهن خود طناب دار تو را می بافند.
-----------------------------------------------
تن های هرزه را سنگسار می کنند
غافل از آنکه شهر پر از ***** های مغزی است
و کسی نمی داند مغزهای هرزه ویرانگرترند تا تن های هرزه.
-----------------------------------------------------
گریزانم از این مردم که با من، به ظاهر همدم و یکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت ، به دامانم دو صد پیرایه بستند
از این مردم که تا شعرم شنیدند ، برویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند ، مرا دیوانه ای بدنام گفتند
------------------------------------------------
اما اشعار سهراب سپهری فراتر از اتفاقاتیه که روی این کره خاکی میفته و خیلی کلی هست. مبهمه . انگار توی یه سیاره دیگه داره زندگی می کنه. شاید آرامش بخش باشه ولی آدمو از واقعیت هایی که مدام داریم میبینیم دور میکنه و یه جورایی آدمو به عالم هپروت میبره..
به این میگن تفاوت !
و اما خطاب به شما:
شما هم بعضی وقتها معلوم نیست در کجا سیر می کنید جناب بیگمیری
(۱۸ آذر ۱۳۹۵ ۰۸:۵۸ ق.ظ)stateless نوشته شده توسط: موسیقیِ زیر صداش رو دوست داشتم... نوستالژیکه.
موسیقی زیر صداش هم شما رو دوس داره
خارج از شوخی:
من یه بار تو یکی از درسهام که فوق العاده دوستش داشتم نمره مینیمم رو آوردم این دکلمه خیلی بهم کمک کرد که فراموش کنم قضیه رو
حالا حذف شده یا نمایش داده نمیشه یا هرچی، نمیدونم! یعنی کسی بهش برنخورده؟ دارم به همه چی شک میکنم!!
