به به , جمع چایی بازا جمعه !
نه ؛ خوشم میاد مردی و مردانگی هنوز افسانه نشده !
البته من در دایره ی لغتی خودم از واژه ی خودساخته ی
چویی استفاده می کنم نه
چای , و این خود گویای حرفه ای گری و قدمت من در این کار هست .
لذا به لطف کردگار و گذر روزگار
توشه ای اندوختم از چای مقدس که مپرس.
که گرچه قلیل ولی تحفه ایست از گذر عمر این علیل ,امید که مزید لذت نوشندگان بود..
چویی دو رکن اساسی باید داشته باشه
یک اینکه داغ و لبسوز باشه
دو اینکه دست پنجه ی ننه ی آدم باشه
که این دومی معنویت عجیبی به چویی میده !
چویی های روضه که لامصب آنجا میبرد مرا که شرابم نمی برد ... !
برند مرند مهم نی !
مهم همیناست که گفتم
ولی اگه برند میخواید
من خودم به شخصه هیچ چایی به خوشمزگی چای زرین نخوردم . یا شایدم خوردم و یادم نمیاد
ولی خب چای زرین سخت گیر میاد !