(۰۸ مرداد ۱۳۹۴ ۰۸:۳۷ ب.ظ)sout777 نوشته شده توسط: (08 مرداد ۱۳۹۴ ۰۷:۲۷ ب.ظ)Ilham نوشته شده توسط: منم نظرمو میگم، البته با فرض اینکه شما تهدید به مرگ شدید و مجبورید دکترا بگیرید. و قبلش هم بگم خیلی رک نوشتم، امیدوارم نارحت نشید
راه حل ۱: نمیتونید این اطمینان رو داشته باشید که اگه کنکوردکترا میدید حتما قبول میشید و به مصاحبه وارد میشید، شما انگیزه قبولیتون خیلی ضعیف تر از خیلی هاست که دکترا رو به دلایل علمی میخوان بخونن. نکته بعدی اینکه یه مقاله تضمینی نمیکنه که شمارو تو مصاحبه بگیرن. شما هدفتون دانشگاه سراسریه، حتی سراسری های شهرستان هم توی گرفتن دانشجو دکترا حساسیت به خرج میدن چون قراره چهار سال روی اون دانشجو حساب کنن و هزینه وزارت علومو قراره صرفش کنن.
راه حل ۲: اینکه ارشد سراسری باشید هیچ تضمینی برای قبولی در مصاحبه نیست. من دیدم بچه ها ارشد امیرکبیر و شریف!! هم بودن ولی توی مصاحبه هیچ جا قبول نشدن. بازم این بر میگرده به توضیح مورد قبلی. با توجه به اینکه میگید کارمندید، فکر میکنم شاید بین تحصیلاتتون فاصله افتاده باشه، و بازم از کجا میدونید اگه ارشد بخونید حتما قبول میشید؟با فرض قبولی هم اگه بخواین بعدش دکترا قبول شید باید ارشدتون رو خیلی خوب بگذرونیند، فکر کنید ببینید میتونید دو سال ارشد رو دوباره بخونید کلی وقت بزارید مقاله بدید، نمره های بالا بگیرید پایان نامه انجام بدید و....
یه نکته دیگه اینکه من پارسال مصاحبه رفتم، واقعا استادا میتونستن تشخیص بدن که طرف واقعا توی دکترا خوندن جدیه یا نه.
راه حل ۳: کنکور سراسری!!پزشکی!!شیب !!بام!! اگه کارشناسی سراسری روزانه بودید و بخواید دوباره کنکور کارشناسی بدید، تا اونجا که من شنیدم باید برای خوندن مجدد شهریه بدید، شهریه دانشگاه شبانه رشته پزشکی زیاده. و مثل دو گزینه قبلی --احتمالا شما حداقل ۲۵ ساله هستین-- میخواین با بچه ها ۱۸ - ۱۹ ساله (مجرد،جوون تر، بیکار) با انگیزه بسیار بسیار بیشتر از شما رقابت کنید، رقابت خیلی سختی میشه براتون. تازه کارمند هم که هستید، به فرض قبولی میدونید درسای پزشکی چقدر سختن!!باید کلا از کارتون استعفا بدید و شبانه روز درس بخونید.
راه حل هاتون به نظر من هیچکدومشون خوب نیستن. به نظرم بازم فکر کنید ببینید واقعا این دکترا خوندن فقط به خاطر اسم دکتر ارزش داره؟
من میگم فقط با انگیزه اسم دکتر احتمال قبول شدنتون تو مصاحبه دانشگاه سراسری صفره. و اینجوری وقت و انرژیتونو به هدر میدین. دانشگاه پیام نور رو امتحان کنید، شهریش فکر کنم از آزاد کمتره، آسونتر هم میگیرن. شاید بتونید وام هم بگیرید. اگر هم حتما میخواید بین این سه تا راه حل یکی رو حتما امتحان کنید، نظر منم اولیه.
در هر صورت براتون آرزوی موفقیت دارم.
۱-پیام نور که گفتید:تا جایی که من می دونم پیام نور دکترای کامپیوتر نداره، اگه داره لطفا راهنمایی کنید!!!
۲- اون داستان پزشکی رو خیلی جدی گفتم! یعنی شما فکر می کنید رقابت با یه سری دانش آموزه ۱۷ و ۱۸ ساله سخته؟؟؟ من ریاضی و فیزیک و شیمی رو که ۱۰۰ می زنم- می مونه عمومی و زیست! توی عمومی ها هم که فکر می کنم زبان هم ۱۰۰ بشه!!! از نظر شبانه بودن خیلی مشکلی نداره، ولی ادامه ی تحصیلش همزمان با کار شاید یکم گیر کنم!
۳- انگیزه ی من خیلی زیاده( اون داستانی که گفتم تهدید به مرگ رو در نظر بگیرید، یه چیزی واقعا توی همین مایه ها!!!) بهتون قول می دم از نظر انگیزه ای توی کنکور امسال هیچ کسی به اندازه ی من دنبال قبولی نباشه اما...
اما مشکل اصلی همینه که گفتم: می ترسم به خاطر مدرک آزاد بعد از کلی تلاش و قبولی احتمالی و ... بازم ردم کنن!!! این داستان به قدری من رو می ترسونه که به فکر ارشد مجدد افتادم!!! من فکر می کنم به جای اینکه برای کنکور دکتری بخونم برای ارشد بخونم!!! اگه قرار باشه دکتری زیر ۹۰ بشم تا مجاز بشم ارشد هم می تونم با مثل این رتبه جای خوبی قبول بشم!!! من یه بار ارشد رو گذروندم و این بار طبیعتا خیلی چیزا دستمه و راحت تر می گذرونم و برای همینه که می گم احتمال قبولی بعد از اون توی دکتری بالا میره!!!
بازم می گم مشکل من اینه: کدوم صرفش در مجموع بیش تره؟ آزمون دکتری با ارشد آزاد یا ارشد مجدد و صرف وقت و بعد دکتری؟
۱- شما که میگید فقط میخواید دکتر شید، علمش هم مهم نیست. پس من فرض رو گذاشتم به اینکه رشته نباید مهم باشه!!پیام نور میگید کامپیوتر نداره ولی رشته های دیگه مثل مدیریت و... داره. برا اونا میتونید اقدام کنید. از این دوره های نمیدونم پودمانی(دقیقا نمیدونم پودمانی باشه) هستن که که مدرک دکترا میدن، شهریشونم باز از آزاد کمتره.
۲- بله دقیقا فکر میکنم رقابت با بچه ها ۱۷-۱۸ ساله سخته، دیدم که میگم. بعد از لیسانس کنکور دادن دقیقا با ذهنیت شما که ریاضی و فیزیک و... رو کامل میزنم و... ولی نشده، میتونید امتحان کنید. از همین امروز کتاب درسی های دبیرستان رو بگیرید و شروع کنید به خوندن ببینید به عنوان یه آدم حدود ۲۵ ساله(مینیمم رو گرفتم، نمیدونم چند سالتونه!! ) میتونید برگردید به درسای دبیرستان؟ و بعدش برید چند تا آزمون قلم چی و ... بدید ببینید وضعتون چطوره؟ همینطوری نگید همه رو صد میزنم.ببینید میتونید تست عربی رو هم صد بزنید؟ میتونید زیست حفظ کنید !!!ببین نمیخوام موج منفی بدم ولی از دور نمیتونی فرض صد بگیرین واسه درسا. من خودم ریاضی کنکور لیسانس ۷۰ درصد زدم و رتبم سه رقمی شد، چند وقت پیش یکی از فامیلامون خواست براش یه مسئله دیفرانسیل حل کنم، واقعا یک درصد تکنیک های دوران پیش دانشگاهیمو یادم نبود. در ادامه منم با بند ۴ دوست عزیز farhud موافقم.
۳-انگیزتون قوی هست، باشه قبول. ولی مشکل اینه که انگیزه هه علمی نیست!خیلی ها انگیزه های بسیار محکم تر از فقط دکتر شدن دارن، یا حتی تهدید به مرگ!! طرف میبینه شاید تنها امید کاریش اینه که دکترا بگیره که بره شهرشون هیئت علمی بشه تا بتونه خرج زندگیشو بده، یکی میبینی شیفته علمه(هستن واقعا) و مهم ترین هدف زندگیش در خوندن و باسواد شدنه. یکی میبینه قصدش خارج رفتن و رسیدن به رویاهاشه و.... به نظرم اگه شما تهدید به مرگ شدین که دکتر بشین بهتره از طریق مراجع قضایی شکایت کنید ، این راحت تره تا دکتر شدن
. و لی سیرییس لی اگه یه مسئله شخصی و خانوادگیه بهتره مسئله رو از راه منطقی تری حل کنید تا این راه!!(توصیه مادرانه بود این تیکه)
۴-ببینید مثل اینکه متن قبلی من رو دقیق نخوندید، ارشد شریف بودن هم تضمینی نمیکنه که مصاحبه قبول بشید و آزاد بودن هم باعث نمیشه بی حساب ردتون کنن توی مصاحبه. فاکتورهای زیادی توی مصاحبه دخیله؛ از دانشگاه لیسانس و ارشد بگیر تا معدل هاتون، مقالاتتون، استاد راهنمای ارشدتون، موضوع تز ارشد، خود روز مصاحبه و چطور پاسخ دادن به سوالات.
"اگه قرار باشه دکتری زیر ۹۰ بشم تا مجاز بشم ارشد هم می تونم با مثل این رتبه جای خوبی قبول بشم!!!" این حرفتون عجیبه!!! آخه رتبه ارشد و دکترا چه ربطی به هم دارن؟ تعداد شرکت کننده های ارشد خیلی بیشتر از دکتراست. کسی که رتبه کنکور دکتراش ۹۰ میشه به این معنی نیست این رتبه رو تو ارشدم میتونه بیاره. اصن خود کنکور دکترا خیلی راحت تره از کنکور ارشد. شما کنکور دکترا ۳ تا درس تخصصی دارین و تو کنکور ارشد حدود ۱۲ تا!!
**اگه بخواید کنکور ارشد بدید، همنطور که بچه ها دیگه هم گفتن، یک سال کنکور میدین(به فرض قبولی!)+دو سال درستون طول میکشه(به فرض چهار ترمه تموم کردن)+(به فرض اینکه توی ترم چهار ارشد دکترا قبول بشین)چهار سال خود دکترا طول میکشه=۷-۸ سال حداقل طول میکشه تا دکترا بگیرید. یعنی ۸-۷ سال از عمر و جوونیتونو بزارید فقط بخاطر اینکه بهتون بگن دکتر عایا؟
**اگه امسال کنکور دکترا بدید(به فرض قبولی)یک سال دیگه قبول میشید+چهار سال دوره دکترا=۵-۶ سال از عمر و جوونیتونو بزارید فقط بخاطر اینکه بهتون بگن دکتر عایا؟
اختلاف دوتا انتخابی که میگید دو ساله،دیگه خودتون ببینید این دو ساله چقدر براتون مهمه. ولی همونطور که برای کنکور لیسانس گفتم برای کنکور ارشد هم میگم، کنکورشو دست کم نگیرید، یعنی فکر نکنید چون یه بار ارشد خوندید این یعنی قبولیتون تضمینیه.
این کار رو هم میتونید بکنید، امسال با همین مدرک آزاد کنکور دکترا بدین، حداکثر تلاشتونو بکنید که به مصاحبه برسید بعد برید توی مصاحبه ها ببینید شانس قبولیتن چطوره؟ اگه قبول شدین که خوبه اگه نه و دیدین شانستون کمه سال دیگه کنکور ارشد بدین. یا اینکه الان رزومتنو ببرید نشون استادا بدین ازشون بپرسید که آیا سال دیگه با این رزومه بیاین تو مصاحبه شانسی دارین؟ با استاد راهنمای ارشدتون هم مشورت کنید.
دکترا خوندن تو دانشگاه های سراسری سخته، باید خیلی کار کنید. استاد کمک نمیکنه و باید خودتون همه کارا رو انجام بدین و ... خلاصه واقعا انگیزه میخواد و علاقه به ریسرچ.
پزشکی خوندن هم از نظر من یه اشکال بزرگ دیگه داره، اینه که الانا خیلی اومده رو بورس و حقوقشون زیاد شده، همه دارن میرن سمتش، ولی چند سال دیگه مثل رشته های فنی اشباع میشه، و پزشک بیکار ... همین الانشم این اتفاق داره واسه رشته دارو سازی میفته. و وقتی یه چیزی خیلی زیاد میشه دیگه اون جایگاه و کلاس خاصشو از دست میده. همین الانشم به لطف دانشگاه آزاد در هر خانواده ایرانی یه دکتر وجود داره
ببین دوست عزیز بیا بی خیال دکترا شو(فقط برای اینکه بهتون بگن دکتر)، همین کاری که داری رو پیشرفت بده و برو جلو. یا اینکه حسابی فکرکن بلکه انگیزه علمی پیدا کردی، بشین مقاله بخون تو فیلد مورد علاقت، خودت ریسرچ کن. ببین شاید دوست داشتی روزی چند ساعت مقاله بخونی و سعی کنی ایده های جدید بدی بعد بیا کنکور دکترا بده و به امید خدا قبول میشی و دکتر میشی.