(۲۶ اسفند ۱۳۹۳ ۱۲:۱۱ ق.ظ)amir.monfared1369 نوشته شده توسط: من یه سوال بپرسم؟
من کجا گفتم که تو اون یک سال نباید نسبت به هم هیچ حسی داشته باشن؟
من گفتم یکسال تایم کافیه که واقعیت همدیگرو به صورت کامل بشناسن نگفتم هیچ حسی نسبت به هم نداشته باشن نداشته باشن.
من نگفتم یکسال با هم برن خشک بیرون و مثل جلسه استماع باشه این یکی صحبت کنه بعد اون یکی حرف بزنه من می گم یکسال رفیق باشن با هم بخندن با هم گریه کنن وقتی با هم حرف می زنن فعل جمع به کار نبرن برن ناهار ساقه طلایی با نوشابه بخورن من می گم دوست به معنای واقعی باشن. احساساتشون رو بروز بدن نمی گم مثل دوتا مجسمه جلو هم بشینن.
این روشی که شما میگید دقیقا همون ۷ مرحله و یا به روایتی ۴ مرحله مشهور stay in love با کسی شدنه...اما مسائلی در این زمینه وجود داره.
۱-توی جوامع دیگه بویژه اروپای غربی همینجوری که روابط ها بین افراد تشکیل میشه؛ همیجوری هم میبینیم که دختر یا پسر راحت dump میکنه طرف مقابل رو... که این بدلیل ماهیت دختران در جامعه های مانند ما؛ چه برای خانواده دخترها و چه برای پسر بعدی ای که بخواد با این دختر زندگی کنه اصلا قابل قبول نیست.
۲-این مراحل اترکشن و اتنشن و کنتراکشن و .... واقعا بهترینن اما برای ما نه! بخاطر اینکه متاسفانه و متاسفانه ۹۹% گل پسرها فقط قصدشون از آشنایی با یه دختر تفریح و فانه تا آشنایی برای ازدواج. تعداد دوست دختر داشتن شده نماد قدرت برخی از این آقایونی که شلوارشون داره از پاشون میافته!
{باب مزاح گفتم؛ منظوری نداشتم (;}
۳- از سمت دیگه واقعا جامعه آموزش ندیده: چه دختر ، چه پسر و خانواده ها و همه ی اینها که در نقش جامعه قرار هست با دیگران برخورد داشته باشند!
بگزارید در مورد آخر با توضیح روشنش کنم چرا که خیلی مهمه.
مثلا در اون جوامع تارک الاخره...؛ ((: دختر اگه با پسری آشنا میشه که این آشناییش شاید واقعا مث تجربه دوستمون توی خیابون باشه و اون پسر دختر خانم رو به شام،رستوران،کنسرت،سینمایی دعوت کنه و آشنایی از همونجا شروع بشه... اما اونها بعد از مدتی که اشتراکاتی بینشون قابل مشاهده میشه و میبینن که میتونن به عنوان دوست با هم باشن همدیگه رو به خونه هم دعوت میکنن و به عبارتی روابط تحت نظارت خانوادس و حتی جشن ها و مراسم همدیگه رو دعوت میکنن. منظورم اصلا بحث مسائل جنسی نیست. منظورم کلیه.
اما در ایران متاسفانه دقیقا برعکسه!!
یعنی در حالت غالب، همه چیز قراره مخفیانه انجام بشه. حرف های صد من یه غازی که از ۶ صبح تا ۲ نصف شب که طرفین بلطف طرحهای شگفتی و عدم شگفتی اپراتورها رد و بدل میکنند و هیچ اثری جز گمراه کردن دختر مردم نداره!...
دخترهایی که از خانواده های مذهبی(محتملتر) [و حتی بقیه دخترها] هستند و یا در شهرهای کوچک پرورش پیدا کردن؛ متاسفانه در این مدل سناریوها قربانی یه بازی از پیش باخته خواهند بود!! همونطوری که گفتم دلیلش هم عدم آشنایی با بایدها و نبایدهای واقعی(نه این چیزی که توی ذهنمونه) هست.
خانواده ها هم نمیتونن بپذیرن که دخترشون با یک پسر صرفا دوسته که شااااااااید منتهی به یک ازدواج بهتر بشه. فامیل و در و همسایه هم حکم مولتی ویتامینی جهت تقویت اثبات اینکه شرایط نرم افزاری و سخت افزاری این سناریو وجود نداره کافی هست. اونها میتونن خیلی موثر باشن که خود ما بخشی از اون هستیم.