انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[abji22]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۰۱:۲۸ ب.ظ)morweb نوشته شده توسط:  سلام دوستای مانشتی من این تاپیک رو استارت زدم ...
امیدوارم استفاده کنید
ولی زن گرفتن پول میخاد ........ همه میگن نه فلان و فلان و..
میگن رعایت می کنیم ...ولی همش حرفه .باور کنیدالان بیشتر دختر ها زن موقعیت و پول ادم میشن ... نه خود ادم......مردها هم این طوری هستن
ولی زن ها بیشتره

اینجوری نییییییییییییس،چجوری باید بگیم که شماها قانع بشید شاید واسه ی عده مهم باشه اما اکثرا زن شخصیت ادم میشن نه پووووووووول
منظورم این نیس که حاضریم تو چادر زنگی کنیما،نه اصلا
ولی وقتی رو اینده ی ادم باشخصیت میشه حساب کرد کسی به فکر پول زیادنیس

[abji22]

من عقلی رو ترجیح میدم ولی ته دلم اخساسی رو دوس دارم،عقلی یجوریه سخت گیره،خشنه!ولی خب بعضی ادمارو با دیدن ظاهرشون هم انتخاب ادمو احساسی میکنن،ک اینجوری خیلی خوبه هم عقلی میشه هم احساسی
راههای شناختم خب تحقیق و رفتوامد وارتباط داشتن وپرسیدن سوالات و دیدگاههای همدیگه

[explorer]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۰۸:۱۴ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  ...
آیا واقعا اینطوری هست؟؟؟

در بسیاری از موارد ، بله.

[A V A]

صحبت ازدواج خیلی حساسه، اصلا نخواستیم بنده از طلاق میترسم، طلاقم که مد شده شخص مقابل هم گویا اکثر مواقع عوض میشه این چه وضعشه اخه؟
ازدواج مگه بی احساس میشه؟ مسما منطقو احساس باید هر دو باشن، اما یه مقدار منطقه بیشتر
اما هر چقدرم بالا پایین کنیم ازدواج هندونه در بسته س، همینو بس

[abji22]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۰۸:۲۸ ب.ظ)explorer نوشته شده توسط:  

(25 اسفند ۱۳۹۳ ۰۸:۱۴ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  ...
آیا واقعا اینطوری هست؟؟؟

در بسیاری از موارد ، بله.

[Nesyan]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۰۸:۱۴ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  سعید کنگرانی (سعید ) :چی شد که زنت با عبدالقادر فرار کرد؟

پرویز صیاد ( اسداله ) : چون من با ظرافت با زنم حرف میزدم، عبدالقادر با زمختی و خشونت.
من روزی یه بار حموم میرفتم، عبدالقادر ماهی یه بار.
من با نهار حتی پیازچه هم نمیخوردم، عبدالقادر یک کیلو یک کیلو سیر و ترب سیاه میخورد.
من شعر سعدی میخوندم، عبدالقادر آروغ میزد.
اونوقت به چشم زنم من بیهوش بودم، عبدالقادر باهوش. من زمخت بودم عبدل قادر ظریف.
فقط به گمونم عبدالقادر مسافر خوبی بود، دست به سفرش محشر بود. یه پاش اینجا بود یه پاش سانفرانسیسکو !

| دایی جان ناپلئون | ناصر تقوایی |

آیا واقعا اینطوری هست؟؟؟

فک کنم شما هم مشکل منو دارین، ذهنیت منفی.
این خیلی بده ولی من نمیتونم کاریش بکنم!!!
دور و برمو نگاه میکنم، خواهرم و اکثر دخترهای فامیلمون حتی به نظرم عروسمون (با اینکه داداشمو خیلی دوست دارم) به نظرم حیف شدن
در رابطه با راههای شناخت، من واقعا هیچی به ذهنم نمیرسه!!! یعنی راهی هست بدون هیچ عوارضی؟؟؟
تو شهرهای کوچیک اصلا نمیشه چند ماه واسه آشنایی در نظرگرفت بدون اینکه کسی بفهمه و اصلا هنوز فرهنگشم نیست.
و من خودم اصلا به نظرم جنبه ی اینکه یه مدتی فقط واسه آشنایی با کسی باشم و بعدم بتونم عاقلانه تصمیم بگیرم،نداشته باشم و فک کنم این برای کسایی جواب بده که قبلا با پسرا در ارتباط بودن.(منظورم اینه که جنس مخالف براشون خیلی تازگی نداره )

[shima506]

سلام به همگی دوستان
من این چند وقت این تاپیک دنبال می کردم و طرز فکرها و نظرات دوستان برام جالب و مفید بود.
در مورد دو سوالی که مطرح شده خواستم نظرم بگم:
در مورد راه های شناخت از نظر من بهتره که شروع آشنایی با اطلاع خانواده باشه، اینجوری یک مقدار فکر آدم از تایید یا عدم تایید طرف مقابل توسط خانواده، راحتره و بار فکری کمتری داره. شناخت برای افراد مختلف می تونه متفاوت باشه، اما قاعده کلی اش رفت و آمد و صحبت کردنه. از نظر من شناخت خانواده طرف مقابل هم خیلی کمک کننده و مهمه، رفتارشون، سبک زندگی، برخوردشون با دیگران (همسایه و دوست و آشنا) همه اینا کمک میکنه انتخاب بهتری داشته باشیم.

مورد دوم انتخاب عاقلانه و یا درگیر احساس بود، این که کلا روی احساس خط بکشیم و فقط بخوایم از روی عقل تصمیم بگیریم به نظرم لطافت ازدواج و انتخاب همراه زندگی رو خدشه دار میکنه. عدد و رقم نمیشه گفت اما برای اینکه منظورم رو برسونم، بنظرم باید ۲۰-۳۰ درصد به احساس اجازه بدیم تو تصمیم گیری مون دخیل باشه، و بقیه قضیه به عهده عقل باشه. مثلا آیا طرف مقابل از نظر اعتقادی، خانوادگی و سطح اجتماعی اختلاف مشکل سازی باهامون داره یا نه. و مسائل دیگه ای که از یک شخص به شخص دیگه متفاوته.

[blackhalo1989]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۰۷:۱۵ ب.ظ)F@gh@ نوشته شده توسط:  ۲- انتخاب عاقلانه یا درگیر با احساس

به نظرم مخصوصا تو سن های کمتر باید سعی کرد انتخاب عاقلانه داشت چون احساس به هر حال خودشو جا میکنه تو تصمیم آدم.

[explorer]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۱۰:۲۷ ب.ظ)F@gh@ نوشته شده توسط:  ...
اینجور متنا تاثیر منفی روی ترس واعتماد ادما میزاره .به چیزای خوب زندگی هم فک کن برادر

همیشه انسانها سعی میکنن از حقیقت فرار کنن و اون رو نادیده بگیرن

[amir.monfared1369]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۰۷:۱۵ ب.ظ)F@gh@ نوشته شده توسط:  دوستان من دوتا سوال پرسیدم لطفا جواب بدید اونارو منم تااخر شب هم ادامه داستانو میزارم و میخام نکاتی که از داستانا متوجه میشید مورد بحث بزارید .
۱-راههای شناخت
۲- انتخاب عاقلانه یا درگیر با احساس
البته میخام راههای مختلف شناختو بفهمیم(جمع بندی نداره) و این به تشخیص خودمونه که کدوم بهتر و به روحیات و فرهنگ خانوادگیمون تطابق داره فقط میخام راههای مختلفو از دیدگاههای مختلف بشنویم .

دومین سوالم هم عقلو احساس که فقط اقای سلطانی جواب دادن لطفا بقیه دوستان هم نظر بدن که بتونیم با تفکرات نزدیک به واقعیت هم آشنا بشیم
باتشکر

من می گم که آدم با عقل جلو میره و با احساس زندگی می کنه. و تو هر انتخابی هر کدوم رو کنار بذاریم مطمئن باشین به بهترین نتیجه ممکن نمی رسین.
پس برای انتخاب باید هم احساس رو مد نظر بگیریم هم عقل و تاجایی که می بینم شاید این دو موضوع یکی نباشن اما خلاف جهت نیستن و میشه با هم یک جهتشون کرد. پس اگر درست فکر کنیم و جلو بریم میتونیم انتخابی باعقل و هم جهت با احساساتمون داشته باشیم و بهترین انتخاب رو بکنیم.
برای آشنایی هم من خودم تو خانواده ای زندگی می کنم که جزو محافظه کارترین خانواده های ایرانه ولی من می گم واسه بهترین انتخاب و آشنایی باید دو نفر با هم دوست باشن و لااقل این دوستیشون یک سال باشه تا از درون و حقیقت هم با خبر باشن چون هیچ دو نفری نمی تونن یک سال کامل نقش بازی کنن و حقیقتشون کامل مشخص میشه. و ازدواجی که با انتخاب خانواده ها باشه شاید دوام داشته باشه اما شیرینی یک زندگی کامل رو نداره.
باز میگم من قصد توهین رو ندارم این نظر من هست و اگر حرفم از نظر بعضیا اشتباهه ازتون عذر می خوام.
بازم از دوستان به خاطر حرفهای تکراری عذر می خوام.

[Hamzeh.S]

به نظرمن اگه پدرومادرها وکلا جامعه به جوانان خیلی ازآموزشها رومی دادن به این همه مشکل برنمی خوردیم.وقتی جوانان درمورد انتخاب صحیح ونحوه شناخت ساده ترین مسائل درباره جنس مخالفشون مشکل دارن اونوقت ما می تونیم انتظارداشته باشیم انتخابهای صحیح وعاقلانه ای داشته باشن بودن دخالت خانواده؟به نظرمن انتخاب خودشخص مهمه به شرطی که قبلا نحوه ارتباط وشناخت جنس مخالف روبهش یاد داده باشیم.
حالاکه جامعه وخانواده ها دراین موردکوتاهی کردن باید خودمون دنبال این آموزشهابریم.نمونش میشه همین کهتابهای جامعه شناسی وروان شناختی.البته من خودم تازه رفتم سراغ این جورکتابها.داستانهای اینجا هم کمک بزرگی می کنه تا اشتباهات هریک از طرفین روبهتر بشناسیم.
اینکه یک عینک دودی به چشممون بزنیم وبا اون به طرف مقابل نگاه کنیم وجزعیب وبدی ازش چیزی نبینیم بی اعتمادی به دیگران رو براتون به دنبال داره.

[amir.monfared1369]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۰۷:۱۵ ب.ظ)F@gh@ نوشته شده توسط:  ممنون از نظرتون
ولی مطمئنید که اخر اون یک سال یکی نخواست ویکی از طرفین دلش لیز خورده باشه و علاقمندشده باشه و وابسته شده باشه میدونید چه ضربه بدی میخوره؟؟ خواه نا خواه این اتفاق میفته .

خوب نکته قشنگی رو پرسیدین دو نفر که یک سال با هم دوست باشن به راحتی از هم جدا نمی شن.
حالا فرض که بعد از یک سال دوستی از هم جدا شدن به نظرم بهتر از اینه که بعد از ازدواج از هم جدا بشن چون قبل از ازدواج زندگیشون فقط برای خودشونه و خودشون آسیب میبینن اما بعد از ازدواج و داشتن فرزند اون فرزند هم آسیب میبینه گناه اون بنده خدا چیه؟
تازه تو جامعه ما اینکه یه دختر طلاق بگیره یه طور بدی به نظر میاد(البته این مشکل جامعه است نه اون خانوم ) پس به نظرم دوستی یک ساله تو جریان تحکیم خانواده هم موثره و جدایی تو اون دوران برای اون دختر خانوم حرف بدی یا نکته خاصی رو به وجود نمیاره و بهتر از جدایی دوران بعد از ازدواج هست.
بازم از خانوما عذر می خوام و میگم این مشکل جامعست نه مشکل اونا.

[shamim_70]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۱۱:۱۶ ب.ظ)amir.monfared1369 نوشته شده توسط:  

(25 اسفند ۱۳۹۳ ۰۷:۱۵ ب.ظ)F@gh@ نوشته شده توسط:  ممنون از نظرتون
ولی مطمئنید که اخر اون یک سال یکی نخواست ویکی از طرفین دلش لیز خورده باشه و علاقمندشده باشه و وابسته شده باشه میدونید چه ضربه بدی میخوره؟؟ خواه نا خواه این اتفاق میفته .

خوب نکته قشنگی رو پرسیدین دو نفر که یک سال با هم دوست باشن به راحتی از هم جدا نمی شن.
حالا فرض که بعد از یک سال دوستی از هم جدا شدن به نظرم بهتر از اینه که بعد از ازدواج از هم جدا بشن چون قبل از ازدواج زندگیشون فقط برای خودشونه و خودشون آسیب میبینن اما بعد از ازدواج و داشتن فرزند اون فرزند هم آسیب میبینه گناه اون بنده خدا چیه؟
تازه تو جامعه ما اینکه یه دختر طلاق بگیره یه طور بدی به نظر میاد(البته این مشکل جامعه است نه اون خانوم ) پس به نظرم دوستی یک ساله تو جریان تحکیم خانواده هم موثره و جدایی تو اون دوران برای اون دختر خانوم حرف بدی یا نکته خاصی رو به وجود نمیاره و بهتر از جدایی دوران بعد از ازدواج هست.
بازم از خانوما عذر می خوام و میگم این مشکل جامعست نه مشکل اونا.

هر دختری نمیتونه با این روش کنار بیاد!!یعنی کسی با روش شما میتونه جلو بیاد ک پای احساسش نلنگه!..چنین کسی ک یک سال بقول شما بخاد تو این رابطه باشه و احساسی نداشته باشه بعیدی نیس بعد ازدواجم بشما تعهد احساسی داشته باشه یانه!!
درغیراین صورت این دختره ک ضربه روحی میخوره!...

------------
میگن عاقلانه انتخاب کن عاشقانه زندگی کن....

من قبلا فک میکردم اخه چجوری کسیو ک نمیشناسم چجوریه کیه کجاست با چند جلسه خاستگاری بدلم بشینه و حاضر بشم باهاش برم زیر ی سقف..

ولی بعدها متوجه شدم این شناخت هس ک بدنبالش علاقه میاره...یکی می بینه میتونه با ی دوستی این اشنایی رو نسبت بطرفش کامل کنه بدون اینک خودش ضربه ای ببینه(ک من خیلیا رو دیدم چجوری پسره رو کشیده سمت خودش)ولی خیلیا هم از عهده ی چنین کاری برنمیام!
اگرم اینکارو بکنیم تهش فقط شکسته!درنتیجه برای اینجور دخترا همون روش سنتی بهترین انتخاب رو میتونه براشون داشته باشه..

ولی تو جامعه ما دخترا فک میکنن همینکه نامزد کردن کار تمومه سریع دل میدن!...ولی تازه این اول شناخته!!من یکی از دوستان خودم بعد ۱سال نامزدی درست ۱هفته قبل عروسی همچی بهم خورد!هرچند عوامل زیادی باعث این بهم خوردن شد ولی یکیش این بود توی این ۱سال دوستم درست اخلاق و رفتار نامزد و خانواده نامزدشو رصد نکرد هرچیم میدید بنظرش کوچیک می اومدن وازش رد میشد ولی حالا بهم خورده میگه ازهمون رفتارای همون موقعشون میشد فهمید اینا چجور برخوردای میتونن داشته باشن.

پس احساسی ک وابستگی بدنبالش داره در دوره ی نامزدی ک دوره ی شناخته باید کنترل بشه!

[amir.monfared1369]

(۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ۱۱:۴۱ ب.ظ)shamim_70 نوشته شده توسط:  هر دختری نمیتونه با این روش کنار بیاد!!یعنی کسی با روش شما میتونه جلو بیاد ک پای احساسش نلنگه!..چنین کسی ک یک سال بقول شما بخاد تو این رابطه باشه و احساسی نداشته باشه بعیدی نیس بعد ازدواجم بشما تعهد احساسی داشته باشه یانه!!
درغیراین صورت این دختره ک ضربه روحی میخوره!...

من یه سوال بپرسم؟
من کجا گفتم که تو اون یک سال نباید نسبت به هم هیچ حسی داشته باشن؟
من گفتم یکسال تایم کافیه که واقعیت همدیگرو به صورت کامل بشناسن نگفتم هیچ حسی نسبت به هم نداشته باشن نداشته باشن.
من نگفتم یکسال با هم برن خشک بیرون و مثل جلسه استماع باشه این یکی صحبت کنه بعد اون یکی حرف بزنه من می گم یکسال رفیق باشن با هم بخندن با هم گریه کنن وقتی با هم حرف می زنن فعل جمع به کار نبرن برن ناهار ساقه طلایی با نوشابه بخورن من می گم دوست به معنای واقعی باشن. احساساتشون رو بروز بدن نمی گم مثل دوتا مجسمه جلو هم بشینن.

[shamim_70]

(۲۶ اسفند ۱۳۹۳ ۱۲:۱۱ ق.ظ)amir.monfared1369 نوشته شده توسط:  

(25 اسفند ۱۳۹۳ ۱۱:۴۱ ب.ظ)shamim_70 نوشته شده توسط:  هر دختری نمیتونه با این روش کنار بیاد!!یعنی کسی با روش شما میتونه جلو بیاد ک پای احساسش نلنگه!..چنین کسی ک یک سال بقول شما بخاد تو این رابطه باشه و احساسی نداشته باشه بعیدی نیس بعد ازدواجم بشما تعهد احساسی داشته باشه یانه!!
درغیراین صورت این دختره ک ضربه روحی میخوره!...

من یه سوال بپرسم؟
من کجا گفتم که تو اون یک سال نباید نسبت به هم هیچ حسی داشته باشن؟
من گفتم یکسال تایم کافیه که واقعیت همدیگرو به صورت کامل بشناسن نگفتم هیچ حسی نسبت به هم نداشته باشن نداشته باشن.
من نگفتم یکسال با هم برن خشک بیرون و مثل جلسه استماع باشه این یکی صحبت کنه بعد اون یکی حرف بزنه من می گم یکسال رفیق باشن با هم بخندن با هم گریه کنن وقتی با هم حرف می زنن فعل جمع به کار نبرن برن ناهار ساقه طلایی با نوشابه بخورن من می گم دوست به معنای واقعی باشن. احساساتشون رو بروز بدن نمی گم مثل دوتا مجسمه جلو هم بشینن.

حالا چرا میزنی شما؟
خب احساس وابستگی میاره ..توی رابطه دوستی اگ وابستگی پیش بیاد بعد اقای محترم بعد یک سال به این نتیجه رسید دختر خانم بدردش نمیخوره بنظرتون این دختر خانم احساسش لطمه نمیخوره؟؟؟؟؟؟
ببینید شما مرداها خیلی راحت بااین موضوع کنار می یاین ولی خیلی دخترها اینجور نیستن!