به این جمله که گاها از بزگترهامون زیاد شنیدیم.
تا سال دیگه کی زنده، کی مرده؟
هر سال محرم، صفر مامانم نذر شله زرد داره. با روال خاصی پخته میشه. و آخرش کار تزئین با منه. با وسواس خاصی این کارو انجام میدم. اونقدر که صدای همه درمیاد که زود باش چقدر لفتش میدی
امروز مامانم دیگ شله زردش رو زد. نتونستم برم سر دیگ. موقع تزئین هم دیگه از اون وسواس خبری نبود. یه جورایی سمبل کردم. امام حسین خودش میدونه که بیشتر از اون در توان و استطاعتم نبود. خیلی دلم سوخت و با خودم گفتم سال دیگه حتما جبران میکنم. ولی تا سال دیگه کی زنده، کی مرده ؟؟