مطمئن باشید تا مردم ما عوض نشن کشور ما عوض نمیشه و اینم ممکن نیست جز با افزایش آگاهی و شعور اجتماعی و سواد عمومی مردم
اول مردم باید درست بشن تا بعد مسئولین لایقی رو انتخاب و سر کار بیارند تا فضای عمومی کشور از آموزش گرفته تا کسب و کار و سایر موارد اصلاح بشه
و اگر مردم منتظر باشند تا مسئولین این فضای افزایش آگاهی و فرهنگ اجتماعی رو بالا ببرند میشه قضیه مرغ و تخم مرغ که توی دور باطل میفته
توی کشور ما الان یک عده که این قضیه رو میفهمند تلاش میکنند که به هر روشی مسئولینی رو که فکر میکنند لایق این کار هستن سر کار بیارند اما اغلب موفق به این کار نمیشن چون حمایت مردمی پشت سرشون وجود نداره ، چون سطح آگاهی عمومی هنوز به اون حد بالا نرفته ... واسه همین این گروه ها هم یک سری اشتباهاتی میکنن مثل قضیه سال ۸۸ که به جای درست کردن ابرو ، میزنن چشم رو هم کور میکنند
به نظر من این دسته افرا ، و کلا هرکسی که دلش واسه این مملکت میسوزه و عاشق اینه که همیشه و همه جا اسم کشورش بدرخشه و به ایرانی بودنش بیشتر افتخار کنه ، بیاد تو زمینه بالا بردن آگاهی مردم تلاش کنه ، تلاشی بدون انگیزه های قدرت ، ثروت و .... . بدون زدن این حرف که هدف وسیله رو توجیه میکنه
و انتظار پیشرفت های یک شبه هم نداشته باشیم ... دوستمون حرف خوبی زد ، سی سال پیش کجا بودیم و الان کجاییم؟
کسی که میره تو دانشگاه هاروارد تا دکتری درس میخونه باید با من که با هزار و یک مشکل میرم یه کتاب دست دوم چند سال پیش اونها رو میخرم و بدون استاد خودم شروع میکنم به خوندن از صفر با یه سرعت پیشرفت کنه؟
نه توهم پیشرفت بزنیم که خود فردیمون رو گنده کنیم (تو عرصه بین المللی اشکالی نداره اما واسه داخلیا چرا داره) ، یعنی یه مسئول بخواد بگه آره من بودم که این پیشرفتارو کردیم و خیلی هم پیشرفت زیاد کردیم
و نه بیایم بگیم آقا دنیا کجاس ما کجاییم ... همینطور بدون مصداق بشینیم همش بزنیم تو سر این مملکت ... اینم ۱۰۰% اشتباهه ... کلی گویی هیچکس رو به هیچ جا نمیرسونه
بیاید سند و مدرک بیارید بگید فلان کشور الان اینجاست ، ما الان اینجاییم ...اونا چند سال کار کردن رو این موضوع؟ ما چند سال؟ شرایط اونها چطوری بود؟ شرایط ما چطوری بود؟ از ما چه انتظاری منطقی میرفت که الان کجا باشیم؟
خیلی بده تو نقد منفی بگیم فلانی توهم پیشرفت زده ، بعد از اینطرف خودمون توهم بزنیم بگیم ما الان میبایست فلان جا میبودیم و انتظارات متوهمانه داشته باشیم!!
آخرش اینکه نه طرفدار دولتم و نه ضد دولت .... هرچند که شاید حرفام بوی طرفداری بده اما اگر هم اینطوره چون الان این دولت سر کاره و این دولت رو تو جهان به نام ایران میشناسنش پس جای تخریب دلم میخواد بسازمش
فردا کس دیگه هم بیاد به اونم کمک میکنم تا ایران رو بسازه ، هرچند اگر ضد تفکرات و عقاید کلی من باشه
اگر کم کم این رفتار واسه ما فرهنگ بشه که ایران و جامعه و ساختنش مهمه نه کسی که اون بالا نشسته ، یواش یواش دیگه هرکس و ناکسی هم نمیتونه بره اون بالا بشینه
ایران رو من و توی ایرانی میسازیم نه مسئولین بالا دستی ... مسئولین میان و میرن و بعضیا ممکنه شرایط مارو سخت کنن و بعضیا تسهیل اما ما راه خودمون رو بریم و اگر این روح جمعی و بیداری توی همه ملت شکل بگیره ایشالا مسئولینشم با ملتش هم صدا میشه
چقدر حرف زدم امیدوارم حداقل یه جمله اش به دل یکی بشینه
موفق باشید
