(۱۲ بهمن ۱۳۹۷ ۰۲:۱۵ ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: (12 بهمن ۱۳۹۷ ۱۲:۵۴ ق.ظ)sajadg نوشته شده توسط: یه سوال که برام هست اینه که مشکل دقیقا چیه؟ از من که متوجه lyrics اهنگ ها نمیشم یا اینکه کلا سبک خواننده ها طوری شده که نمیشه زبونشون رو فهمید؟ :/
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
مثلا اینو میتونم بفهمم چی میگه ولی وقتایی که ملودی بلندتر میشه و صدای خواننده به نسبتش کمتر میشه نمیتونم بفهمم چی میگه :/
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
چیکار کنم؟
آهنگ فهمیدن کار ساده ای نیست انقدرا. آهنگ الزامات شعری و آهنگی داره. مثلا بعضیاشون نمادین هستن. بعدم از آهنگ هایی که لیریکشون در دسترس هست استفاده کنید.
والا شما رو نمیدونم ولی من محاله مثل این اهنگه رو بتونم گوش ندم... شما میتونین؟
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
(۱۲ بهمن ۱۳۹۷ ۰۶:۰۸ ب.ظ)Ametrine نوشته شده توسط: (12 بهمن ۱۳۹۷ ۰۵:۵۸ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: (12 بهمن ۱۳۹۷ ۰۵:۳۸ ب.ظ)Ametrine نوشته شده توسط: (09 بهمن ۱۳۹۷ ۰۱:۴۰ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: تا چند روز زبان کار نمیکنم افت میکنم. البته تا دوباره شروع میکنم سریع برمیگردم به وضعیت قبل.
من اکثرا ویدیوهای TED رو نگا میکنم. به نظرم هم علمی هستن و هم برای تقویت زبان خوبن. زیرنویس به چندین زبان هم دارن.
به نظر من برای یادگیری زبان باید با اون زبان زندگی کرد.
TEDرو هم میبینم. اما ساده است.
به نظر من فیلم ها ساده تر هستن. TED این همه مباحث تخصصی داره! (از مهندسی و تکنولوژی گرفته تا روانشناسی و علوم پایه)
اصن هدف از یادگیری زبان رو باید مشخص کرد. خدای زبان هم باشی باز چندتا کلمه هست که بلد نیستی.
کلا یادگیری باید هدفمند باشه و همینجوری کلمه حفظ کردن فایده نداره.
حتی یه native هم کل دیکشنری رو بلد نیست.
نمیدونم چرا قشر تحصیل کرده ی ما خودشونو انقد میگیرن!
مگه اینطور نیست که هرچقدر درخت پربارتر میشه افتاده تر میشه؟
بعضیا فکر میکنن چون فلان دانشگاه بودن یا فلان مدرک رو دارن یا چون تو یه زمینه ای چندتا کتاب خوندن و یا یه تجربه ای کسب کردن، دیگه همیشه حق با خودشونه و به همه یه نگاه "هه تو دیگه چی میگی بابا" دارن!
من به این موضوع فکر کردم و به نتیجه رسیدم. راستش وقتی جایگاه واقعی خودت رو اگه ندونی غرور برت میداره .
ولی اگه جایگاه واقعی خودت رو (نه بین ادم ها-بلکه توی کل دنیا(روی زمین و خارج زمین و بی نهایت فاصله اونور تر )بدونی هیچ وقت مغرور نمیشی و خودت رو نمیگیری و هر روز بیشتر متواضع تر میشی و میتونی راحت تر ادم ها و اشتباهاتوشون رو ببخشی .
اینو سرچ کنین و ببینین که واقعا کجاییم؟ اونقدر کوچیک که اصلا انگار وجود نداریم: iss live space capture بعد روی یه ویدیو کلیک کنین...
ما توی یه جسم دایره ای هستیم که توی یه فضای بینهایت همینطوری میچرخه.
واقعا اینطوری به قضیه نگاه کنیم غرور خنده داره.... یعنی به یه نفر بگین منو نشون بده تو این فضا
اصلا اونقدر کوچیک که انگار وجود نداره...