فکر میکنم یه اشتباه بزرگ بچههای فنی (خصوصا برنامهنویسها) اینه که تصور میکنن نقش خودشون و مهارتشون در راهاندازی و مدیریت استارتآپها مهمترین نقش ممکنه، در صورتیکه در واقعیت اینطور نیست و مسائل فنی در خیلی از موارد، حداقل در شروع کار اونقدر مسئله مهمی نیست. مثلا من بارها با این مدل صحبتهای ایدهآلگرایانه روبرو شدم که ما باید فرآیند سیستم رو از صفر شروع کنیم و این در صورتیه که هم از نظر مالی، هم نیروی انسانی و از همه مهمتر زمانی، در تنگنا قرار دارن و نتیجه اون هم از دست رفتن ایده و اجرا شدنش توسط یک تیم نه لزوما قوی از نظر فنی ولی چابک و دارای قدرت و ایدههای مدیریتی هست.
اینو واسه این گفتم که جدیدا یکی تو فکر راهاندازی سیستمی مثل
"مستر تیکت" یا
"تخفیفان" یا
"ژاکت" یا
"ای-استخدام" بود و مهمترین مشکلش رو ضعیف بودن تو برنامهنویسی میدونست، در صورتیکه مثلا همین سیستم ژاکت، به صورت کامل از خارج خریداری و اینجا بومیسازی (فارسیسازی) شده و بعدا امکانات دیگهای بهش اضافه شده ولی با اینحال تونسته بزرگترین مارکت اون حوزه تو ایران باشه؛ این خودش میتونه امیدبخش باشه واسه افرادی که میخوان یه استارتآپ پربازده راه بندازن ولی حداقل در شروع کار توانمندی فنی زیادی ندارند یا اصلا برنامهنویس نیستند، ولی ایده و انگیزههای خوبی دارند.
(۱۱ تیر ۱۳۹۷ ۰۸:۴۳ ق.ظ)elect نوشته شده توسط: چقدر مسعود شجاعی انسانه
چطور مگه؟