(۱۳ آذر ۱۳۹۵ ۰۶:۵۱ ب.ظ)afrooz-OMD نوشته شده توسط: رضایت که هیچوقت حاصل نمیشه
حاصل میشه؟
موسسه گالوپ (Gallup) به عنوان یکی از معتبرترین موسسات نظرسنجی دنیا در قالب یک طرح ۳۰ ساله اومد و یه تحقیقی رو روی بیشتر از سه میلیون نفر از افراد تو کل دنیا انجام داد تا بتونه
یک الگو رو از آدم‌هایی که دارای بالاترین درصد رضایت درونی هستن رو معرفی کنه که در مجموع اسم این افراد رو
"آدم‌های کامیاب" گذاشت و معیار کامیابی رو هم بالا بودن میزان کیفیت زندگی و به دست آوردن موفقیت‌ها و دستاوردهای پی‌درپی و پایدار (نه مقطعی) در طی زمان تعریف کرد.
نتیجه حاصل شده از این تحقیق نشون می‌ده که اونایی که بالاترین درصد رضایت درونی رو داشتند سه تا ویژگی خاص دارن:
۱/ دقیقا
استعدادهاشون رو می‌شناسن، اونارو عملی می‌کنن و هر روز که از خواب بلند می‌شن دارن فکر می‌کنن چطوری میشه بیشتر این استعداد رو
پرورش داد.
۲/ فقط فقط اهدافی رو تو زندگی انتخاب می‌کنن که هم راستای استعدادهاشون باشه، مثلا اینطوری نمی‌گن که
من استعدادم تو برنامه‌نویسی هست ولی فعلا می‌رم فلافلی بزنم و پول دربیارم و بعدا برگردم سر برنامه‌نویسی! یا مثلا من اگه همین الان می‌رفتم دندان‌پزشکی یه نابغه می‌شدم ولی حالا که تا لیسانس نرم‌افزار خوندم بزار برم ارشد و احتمالا دکتریش رو هم بگیرم! در واقع افراد کامیاب بدون توجه به هیچ چیز دیگه‌ای، همه توان و اهدافشون رو با استعدادهاشون تنظیم می‌کنن.
۳/ می‌دونن باید کی و کجا و تو چه نقشی استعدادشون رو به کار بگیرند، مثلا می‌دونن که اگه تو رشته مهندسی کامپیوتر تحصیل می‌کنند، تو گرایش مهندسی نرم‌افزار، تو شاخه DataBase و دقیقا تو مبحث بازیابی فاجعه (Disaster Recovery) استعداد و توانمندی فوق‌العاده‌ای دارن و ترجیح می‌دن در مواجهه با پیشنهاد ارتقاء به مدیریت سازمان محل اشتغال، مسیر اصلی استعداد خودشون رو دنبال کنن و مثلا یک کارشناس ارشد یا خبره واقعی تو Disaster Recovery باشند تا یک مدیر درجه سوم که از دیدگاه عمومی دارای جایگاه و شان اجتماعی بالاتری هست.
پی‌نوشت: سطر آخر گزینه سوم به این قضیه اشاره داره که
تعریف موفقیت و رضایت درونی می‌تونه با هم متفاوت باشه، در واقع رضایت درونی یه حس داخلی هست که بهمون می‌گه از موقعیت و کیفیت زندگی فعلیمون راضی هستیم اما موفقیت یک دیدگاه خارجی از سوی جامعه هست که جایگاه فرد رو بر حسب معیارهایی نظیر سطح درآمد، مدرک تحصیلی، خونه، ماشین و حتی نوع پوشش مورد سنجش قرار می‌ده و احتمالا تو کشوری مثل ایران شان اجتماعی یک پزشک رو فارغ از پیشینه (سواد، کیفیت تحصیلی، میزان ارزش‌آفرینی و...) بیشتر از یک مهندس می‌دونه، چون بالاخره اون لقب دکتر داره ولی این نداره!
![[تصویر: confused.gif]](https://manesht.ir/forum/images/smilies/confused.gif)
![[تصویر: sad.gif]](https://manesht.ir/forum/images/smilies/sad.gif)
کسی فیلم "ابد و یک روز" رو دیده؟ فقط شنیدم پُر دیالوگه. وقت بذارم براش آیا؟
من همیشه با این مساله درگیر بودم و بعد از یه مدت فکر کردن همیشه رهاش می کنم تا یه موقع دیگه دوباره برگرده و بهش فکر کنم و دوباره روز از نو و روزی از نو!
![[تصویر: undecided.gif]](https://manesht.ir/forum/images/smilies/undecided.gif)
من همیشه با این مساله درگیر بودم و بعد از یه مدت فکر کردن همیشه رهاش می کنم تا یه موقع دیگه دوباره برگرده و بهش فکر کنم و دوباره روز از نو و روزی از نو!
