(۳۱ خرداد ۱۳۹۳ ۰۴:۲۳ ب.ظ)mammad_asir نوشته شده توسط: بسیار متن زیبایی بود متن دردناک ولی نمیدونم بشه گفت زیبا یا چیز دیه....
کافی یکم به اطرافمون توجه کنیم توی همین تهرون ادمایی هستم که همش خونهاشون چند کیلوتری با هم فاصله داره ولی وقتی هر دو محله و نوع زندگی رو نگاه میکنید انگاری مال دو جهان متفاوتن کاش ادما تو زندگیش به این آدما بر بخوره دردشونو بشنوه حتی باهاشون زندگی کنه مثلا آیا سعی کردید تا حالا به خونه های سالمندان سر بزنید یا بهزیستی که کودکان بر سرپرست توشن ؟؟ سعی کردید یه کادو کوچیک واسه این بچه ها بخرید ؟؟ سعی کردید به مرکز نگهداری جانبازان شیمیایی و قطع نخایی سر بزنید؟؟ سعی کردید با همین پول اندکی که دارید خرج یه بچه بی سرپرست که میخواد بره مدرسه رو بدید؟؟؟
حالا که فکر میکنم خودم که دارم این حرفا رو میزنم چقد سعی کردم بهشون عمل کنم!!!! هیچ هیچ
اشکام بی اختیار ریختند بعد از خوندن این گفته ها ، بعله شما درست میگید یکی از نذرهای من همینه دارم براش تلاش میکنم خدا هم خودش کمک کنه بتونم نذرم را ادا کنم . خعیلی درناکه نمیدونم چطور این حس را باید گفت فقط میتونم بگم خدایا تو میبینی همه چیزو پس خدای بزرگم خودت .......
فضای مجازی تا فضای مجازی!!! 
