(۰۵ شهریور ۱۳۹۲ ۰۴:۵۰ ب.ظ)nazibahar نوشته شده توسط: من بعد از دیدن نتیجه ام خیلی شوکه شدم.با توجه به افزایش ظرفیت ها در گرایش شبکه و امنیت،احتمال میدادم که یکی از دانشگاه های تهران قبول بشم.هرچند زیاد امیدوار نبودم.
از طرفی مصاحبه دانشگاه مالک اشتر هم شرکت کرده بودم و فکر نمیکردم تو مصاحبه رد بشم.
به هرحال چون تهران بودن واسم خیلی خیلی مهم بود،(به خاطر مسائل شخصی)وقتی نتیجه رو دیدم( دانشگاه اصفهان) خیلی ناراحت شدم.
حالا تا اینجا مشکلی ندارم.
وقتی فکرم درگیر شد که نتیجه بقیه دوستان و قبولی هایی که با شاگرد اولی بودن رو دیدم و خیلی تعجب کردم.حس کردم امسال رتبه های خیلی پایین تری با شاگرد اولی در دانشگاه های خیلی بهتری نسبت به پارسال قبول شدن.
راستش با دیدن این موضوع،به پشت سرم که نگاه کردم و اونهمه تلاشی که برای کنکور کردم و رتبه ای که به دست اوردم،همه اون تلاش ها واسم رنگ باختن.یعنی من که اینهمه تلاش کردم و این رتبه رو به دست آوردم،ارزشش کمتر از کسی هست که رتبش ۲-۳ برابر من شده ولی سهمیه شاگرد اولی داره؟
من هم نفر دوم توی دانشگاهمون بودم.یعنی تفاوت بین نفر اول و دوم از زمینه تا آسمون؟!حالا بماند که نفر اول چطوری شده بود نفر اول!!
حالا به نظر شما آیا این سهمیه ها عادلانه هستن؟من قبلا هم گفته بودم با هر نوع سهمیه ای مخالفم.چون بالاخره یه جاییش ایراد داره.
پ.ن: من با افرادی که از این سهمیه استفاده کردن مشکلی ندارم و روی صحبتم اصلا با اونها نبود.من با سیستمی که اینطوری باعث از بین رفتن زحمات افراد میشه مشکل دارم
با احترام به همه دوستانی که از سهمیه شاگرد اولی استفاده کردند، که البته خیلی از این دوستان تو دانشگاههای خوب هم جز نفرات برتر هم رشته ای های خودشون هم بودند (پارسال هم کلاسی بنده رتبه ۱ نرم شاگرد اول هم بودند)، کاری به این مسائل ندارم. اما سوال شما مبنی بر اینکه آیا این عدالت هست؟! اگر همه ما فارغ از اینکه چه سهمیه آزاد بودیم چه هر سهمیه ی دیگه ای، اگر یه خورده با خودمون رو راست باشیم و انصاف داشته باشیم میبینیم که واقعاً نه در این مورد بلکه در خیلی جاها تو سیستم آموزشی عدالتی برقرار نیست (البته مطلق نیست این موضوع دوستان ایراد نگیرند) و متأسفانه خواه ناخواه گاهی مشاهده این موضوع باعث دلسردی میشه و دل آدم رو به درد میاره.
چه بسا آدم هایی هستند که واقعاً پتانسیل بالایی در امور مربوط به Research و تحقیقات و کار علمی در محیط آکادمیک دارند، اما واقعا تو کنکور دادن خوب نبودن، نمونه زیاد دیدم! و باید به همین دلیل خیلی فرصت ها رو از دست بدن!
ولی از تمامی اینها که بگذریم و خیلی مسائلی که میدونیم وجود داره و بیان اونها تکرار مکررات هست، این ناراحت شدن ها باید برای چند لحظه باشه و ایشالا یک محرک و انگیزه خوب برای برداشتن گامهای محکمتر. خیلی از دوستان بودند که دوران کارشناسی ممکن بود به هر دلیلی دانشگاه خیلی خوبی قبول نشده باشند، ولی همین دلیلی شد میبینیم که غیرت برداشتند و تو ارشد با تلاش بیشتر نتیجه دلخواشون رو گرفتند.
زیاد از صحبت کلیشه ای زدن خوشم نمیاد و خودم هم هیچ موقع زیاد حوصله گوش دادن به پند و نصیحت این و اون رو ندارم
باری...امیدوارم که در ادامه موفق باشی و همینطور همه دوستان
ان شالله همه دوستان به نتایج دلخواهشون رسیده باشن و اگر این طور نشده در سالهای اتی و با تلاش بیشتر بهش برسن.
