(۰۵ آذر ۱۳۸۹ ۰۲:۳۱ ب.ظ)shahryar نوشته شده توسط: پروای عزیز این مطلبی رو که می خام بهت بگم خودم از ته قلب بهش اعتقاد دارم و بارها و بارها در زندگیم ازش استفاده کردم.
من بهت قول میدم اگه بخای و اراده کنی و تصمیم بگیری می تونی به هر هدفی در زندگی برسی.
گر میخواهی محالترین اتفاق زندگیت رخ بدهد، باور محال بودنش را عوض کن
سعی میکنم از این جمله زیاد استفاده کنم که باور کنم چیزی که می خواهم محال نیست
امیدوارم همینطور که میگین بشه
(۰۵ آذر ۱۳۸۹ ۰۲:۳۱ ب.ظ)shahryar نوشته شده توسط: در ضمن یه قول دیگه هم بهت میدم.سال بعد جفتمون تو شریف هستیم.البته تو صفری هستی و من سال اول!!
امیدوارم همینطور که میگین بشه
(۰۵ آذر ۱۳۸۹ ۰۲:۳۸ ب.ظ)afagh1389 نوشته شده توسط: دوست یکی از دوستام که توی دانشگاه غیرانتفاعی درس میخوند رتبه ۱ نرم افزار شد!
عامل مهم همون پیوسته رفتنه یعنی نه ناامید بشید نه مغرور (که در این دو صورت دست از خوندن میکشید) تا آخرش پای هدفتون بمونید.
سعی میکنم به کمک دوستای مانشتی بهترین برنامه ممکن رو داشته باشم
تا تو مسیری که درش قدم گذاشتم موفق عمل کنم
(۰۵ آذر ۱۳۸۹ ۰۳:۲۱ ب.ظ)daneshju-arshad-manesht نوشته شده توسط: پیشنهاد من هم به این دوستمون اینه که :
اکیدا بهتون توصیه میکنم هرگز بخاطر اسم دانشگاه یا معدلتون خودخوری نکنید
ممنون از شما درسته که سطح دانشگاهم رو قبول ندارم ولی من جزو دانشجوهای ممتاز دانشگاهمون بودم و با معدلم مشکلی ندارم چون تمام تلاشم رو تو طول ترم میکردم تا موفق بشم
(۰۵ آذر ۱۳۸۹ ۰۳:۲۱ ب.ظ)daneshju-arshad-manesht نوشته شده توسط: پیشنهاد میکنم آهسته و پیوسته پیش برید و روی یک داشنگاه خاص وسواس به خرج ندید ، اگه شریف نشد خب دانشگاه تهران هم خوبه، اگه دانشگاه تهران نشد خب میشه روی بقیه دانشگاههای ممتاز فکر کرد ، بیخود وسواس به خرج ندین . . .
من هدفم شریف هستش و اگه اون نشد بقیه دانشگاها هم از خدامه که قبول بشم
به قول یارو گفتنی "همه جای ایران سرای من است"