(۱۴ خرداد ۱۳۹۸ ۰۶:۴۶ ق.ظ)Behnam نوشته شده توسط: والا من زیاد ندیدم سواد رو با h-index بسنجند.
سواد رو هیچ جور نمیشه دقیق سنجید. فقط خدا میدونه کی سوادش بیشتره. ارزیابی پژوهشی اسمشو بزاریم بهتره
h index شاخص کاملی نیست متاسفانه و شاخص کامل نداریم و به همین خاطر میگم وجود سایت های اینچنینی میتونه مفید باشه.
طرف هیچ کار خاصی نمیکنه, فقط چون اسمش خورده رو جلد رساله یا پایان نامه ی یه مشت دانشجوی بدبخت! امتیاز جمع کرده و در گذر زمان تبدیل به پروفسور شده!
(۱۴ خرداد ۱۳۹۸ ۰۶:۴۶ ق.ظ)Behnam نوشته شده توسط: یه ماه پیش یه خانوم با ایندکس ۶ و شصت هفتاد سایتشن استادِ MIT شد، دستاورد دیگهای هم به جز ۳ تا پیپر اسم اولش نداشت.
منظورت از استاد چیه؟ یعنی مدرس ام آی تی شد؟ یا مرتبه علمیش استاد شد؟مگه میشه؟ شاید سهمیه بسیج داشته
قصد ازدواج نداره؟
(۱۴ خرداد ۱۳۹۸ ۰۶:۴۶ ق.ظ)Behnam نوشته شده توسط: دومیری گنجی رو از قبل شنیده بودم الان دوباره نگا کردم ایندکسش ۱۰۴ هست
داداش من صفحه اسکولار این بزرگوار رو هرچی show more میزنم تموم نمیشه : ) استنادهای مقالاتش رو نگاه کنی, همش چند تا اسم خاص میبینی. یه جوریه آدم حس میکنه گروهی به هم استناد میزنن!! اینکه میگم ایندکس منظورم یه ایندکس زلال و تر و تمیزه! نه دیمی!
در ضمن؛ غلط نکنم گوگل اسکولار خیلی خوب h index رو محاسبه نمیکنه. من اکانت ندارم شما اگه داری برو یه سر بزن ببین تو scopus هم همین ایندکسو داره طرف!
این داییمون علی الظاهر پروفسوری هم رد کرده
دیگه باس با گالیله و نیوتن ترازش بگیریم
(۱۴ خرداد ۱۳۹۸ ۰۶:۴۶ ق.ظ)Behnam نوشته شده توسط: ولی خب که چه.
الان صفحه گوگل اسکولار همین
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
رو مثلاً با
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
که ایندکسش حتی پایین تر هم هست بخوایم مقایسه کنیم؛
شما به پر استناد ترین آثار هردو نگاه کن و مقایسه کن! بهترین اثر این آقا ۵۰۰ تا سایتد بای خورده (که خیلیاشونم ایرانین), بهترین اثر نیومن ۱۸ هزارتا!
اخلاقی نیست؛ وگرنه معروف ترین و مقبول ترین اساتید کامپیوتر هم میشه بیاری و مقایسه کنه.
اینا همه نشون میده ما در کارهای پژوهشی تمرکزمون رو کارای ریز هست. (حالا به هر دلیلی؛ کمبود امکانات, قطب علم نبودن, جسارت نداشتن یا هرچی)
به همین خاطر نقش خیلی کمرنگی در
پیشبرد علم داریم. و این مهم نیست؟ چه توقعی میشه از کشوری که در پیشبرد علم تقریباً هیچ کارست داشت؟ با شفافسازی میشه حباب پژوهش های ایرانی ( ! ) رو ترکوند و باد خیلیا رو خالی کرد! و شاید بشه واسه پژوهشگرای جوان حس رقابت ایجاد کرد.
در کل؛
با هر چیزی که واقع گرایی رو بیشتر کنه موافقم.
پ.ن: یه سرم به
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
بزنید, هرچند که نمیدونم چقدر معتبره! سه تا بیشتر ایرانی نداریم که دوتاشون ریاضین!