(۲۲ اسفند ۱۳۸۹ ۰۷:۲۸ ب.ظ)۵۴m4n3h نوشته شده توسط: (22 اسفند ۱۳۸۹ ۰۵:۵۷ ب.ظ)Fardad-A نوشته شده توسط: هم خسته‌ام هم نگران هم کمی عصبانی هم ناراحت
والبته امیدوار .
هنگه هنگ
کاش میشد کلا" هاردم رو پاک کنم. بعدش یه سیستم عامل بهتر نصب کنم.
خیلی از زبان‌ها و سیستم عامل‌ها و برنامه‌ها هستند که آدم شدیداً دلش میخواد بذاردش کنار و از اول یکی دیگه بنویسه! این قدر که اسپاگتی (یا به قول یکی از اساتید محترم ما «فشل پشل») شدن! اما نمیشه این کار رو کرد! به خاطر این که خیلی جاها داره از اون زبان یا نرم افزار داره استفاده میشه! و هر قدر هم که تغییرشون بدیم، باید توانایی این رو داشته باشن که هسته‌ی ورژن قبلی خودشون رو داشته باشن!
آدما هم همین طوری هستن! هیچ وقت نمی تونیم از هیستوریمون صرف نظر کنیم! نمی تونیم هاردمون رو فرمت کنیم! فرمت شدن هاردمون مساوی با مرگمونه! یه عالمه وابستگی داریم و یه عالمه وابستگی به ما وجود داره!
درسته نمیشه پاک کرد اما میشه بازیابیشون نکرد و ازشون دور موند
تامس هریس توو کتاب وضعیت آخرش میگه این خاطرات هیچ وقت از بین نمی رَن بلکه میتونیم بسامد اونارو توو ذهنمون کم کنیم که به ته ذهنمون برن و خبری ازشون نشه....
یه عالمه ...
قشنگ ترین و پر امید ترین جمله که شنیدم توو زندگیم
:
زشتی‌ها و بدی‌ها می تونن به خوبی تبدیل بشن مث گلی که از خاک مردار می روید
یه آیه به این مضمون توو قرآن هست
