(۱۰ آذر ۱۳۹۷ ۱۱:۵۳ ق.ظ)Milad_Hosseini نوشته شده توسط: منم یکی از مشکلاتم اینه که خیلی واسه اطرافیانم وقت میذارم..میخوام کمتر کنم ابن کارو
واقعا نتونستم کاری بکنم واسه این اخلاقِ خودم...نمیدونم واقعا چرا..شاید دست خودم نبوده، شاید دیگران خیلی از من انتظار دارن، شاید خودم اینجوری بزرگ شدم و عادت کردم و خیلی چیزای دیگه...شاید واقعا میتونم تاثیر بزارم روی دیگران و مشکلی از مشکلاتشون کم کنم..
ولی خب خیلی موفق نبودم توی این چالش تا به الان، متاسفانه
راهکار هم بدید خشنود میشیم..
یه سری چیزاش دست خودم نیست و نبود واقعا...
مثلا جمعه هفته قبل، ساعت هشت، نه صبح، یکی از بهترین دوستام زنگ زد، گفتم سلام، خوبی؟؟ گفت سلام، نه، بعدش یهو شروع کرد گریه کردن..مثل ابربهار گریه کرد...سه روز پیاپی فقط باهام صحبت کردیم..تا الان که خدا رو شکر حالش اینقده خوب شد...
این کلمه ها که هیچ حسی انتقال نمیدن لعنتی...
شاید شما بخندین وقتی دارین اینا رو میخونین، ولی من دارم واقعا بالا میارم وقتی فکر میکنم اون یکی دو روز که چطور گذشت و اون کسی رو من میشناختم، چی بود، چی شد و اینکه آدم ها چقدر دغدغه های جالبی میتونن داشته باشن توی زندگیشون...
آخرش فک کنم باید واسه یه مدت طولانی ای گوشیم رو خاموش کنم..
بهترین راهکار همینه به نظر خودم
خب پیاده روی انرژی ناشی از اون هیجان رو از من میگرفت و بعد که از پیاده روی میومدم هلاک میشدم..خب دیگه حوصله ی انجام هیچ کاری رو نداشتم...
