(۱۳ اسفند ۱۳۹۳ ۱۱:۱۹ ق.ظ)Riemann نوشته شده توسط: [quote='Omn1990' pid='340856' dateline='1425411897']
والا چی بگم!
چیزی که به نظر من میرسه . .
مرسی بابت راهنماییها،اپلای ابرادو قبلا زیرو و رو کردم. میدونید اینطوری نیس که به تحصیلات اکادمیک علاقه ای نداشته باشم اتفاقا ریاضیات پایم خوبه واز قدیم عاشق ریاضی بودم آدم بی استعدادی هم نیستم ولی خب سیستم دانشگاه و تنبلی خودم کنجکاوی وخلاقیتمو کشتو دیگه دنبال پیداکردن سوالای بیشمار ذهنم نمیرم.
خودم خیلی مصرم که هرجور شده بیام تهران به نظرم فعالیت حرفه ای تو حوزه کامپیوتر فقط تو تهران جواب میده.
دنبال همین راه های بهتر واسه مهاجرتم. غیر ویزای تحصیلی ویزای کار هست که باید تخصص داشته باشی و حرکت بزرگی زده باشی که تقریبا سخت والبته غیرقطعی به نظر میرسه.
جو دانشگاههای اونجا با این ور خیلی فرق میکنه، اونا دانشگاهاشون با صنعت وبازارکار عجین شده، نمونه های بیشماری از آدمهای موفق سراغ داریم که همه تحصیلات اکادمیک داشتن، زاکربرگ همین چهره کتابو اول از دانشگاه شروع کرد و... اونا واسه تز دکترا هم رسما یه کار عملی و میدانی میخوان. همین مالک اپ بازار بود میگفت واسه پروپوزال ارشدش تو سوئد(اگه اشتباه نکنم) باید یه کسب وکاری رو تو عمل پیاده میکردن.
(۱۳ اسفند ۱۳۹۳ ۱۲:۳۰ ب.ظ)mazyar123 نوشته شده توسط: سلام با این شرایطی که شما دارین من پیشنهاد میکنم..
مرسی بابت توصیه هاتون، فقط من منظورتونو از استارتاپ متوجه نشدم، جای خاصیه تو تهران یا ... ؟
من به ارشد خوندن از دید مدرک گرفتن و به تبع اون سرکار رفتن فکرنمیکنم، قبلا میکردم ولی الان نه، چون به قول شما وخیلی از دوستانم شرکت ها دیگه دارن تخصص گرا میشن ومدرک رفته تو حاشیه.
مشکلی که هست اینه که من درحال حاضر توانایی پیاده سازی ایده هامو ندارم توایران هم به خاطر نبود کپی رایت کارگروهی خیلی کارساز نیست، حتی اگه بتونید کارتونو پیاده کنید یه شرکت بزرگ میاد دقیقا ایده شما رو با تبلیغات و سرمایه هنگفت اجرا میکنه و شما محکوم به شکست میشید و هیچ قانون کپی رایتی هم وجودنداره که حق شما رو بگیره. موضوع جهانی بودن که شماهم اشاره کردید هم مهمترین رکن موفقیت بزرگه و ما متاسفانه به خاطر تحریم حتی نمیتونیم حساب بانکی بین الملی داشته باشیم وهمه فعالیت ها تو این حوزه با مشکلات بیشماری مواجه میشه بخاطر همین مشکلات و خیلی دلایله دیگه هست که من تصمیم دارم برم. وفکرمیکنم برای کسی مث من تحصیل بهترین راهه.
به امیدروزی که کشورمون جایی برای زندگی بشه.
Sent from my heart using sincerely
