انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[sohrab1]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۳ ۰۸:۳۴ ق.ظ)Bahar_HS نوشته شده توسط:  با سلام،
همه ی این مسائل و پذیرش یا عدم پذیرش اونها به جهان بینی شما بستگی داره؛
در جهان بینی توحیدی خداوند اراده مطلق جهان آفرینش است،در عین حال بندگانش را بسیار دوست دارد،
زندگی دنیا مرحله ای است برای رشد و رسیدن به کمال، نوعی بزرگ شدن، متاسفانه تعبیر و نگاه ما به زندگی دنیا اینه که با هیچ سختی و مشکلی رو به رو نشیم و همه چیز خوب و درست باشه؛مسئله اینجاست که جنس دنیا اصلا اینطوری نیست؛
سختی ها،بیماری،شکست،از دست دادن حالا هر مدلش،همه و همه داروی تلخی که پزشک هستی(خداوند) برای ما تجویز کرده،
امیدوارم توضیحاتم گیجتون نکرده باشه و البته حالتون رو درک می کنم...
با کمال افتخار و خوشحالی می گم که خداوند بالاخره منو صدا زد و مسیر جدیدی جلوی من گذاشت که با پیمودن اون مسیر نگاهم به کلی تغییر کرد و البته الان خیلی حالم خوبه..
به دوستان عزیز و بخصوص شما،
اگر واقعا این مسائل براتون مهمه حتما به دنبالش برید؛برای همه ی شما آرزوی می کنم که خداوند شما رو هم به سمت خودش صدا کنه....

شما به حرفم دقت نکردید. من نگفتم زندگی بدون مشکلات باشه.
فرض کنید بچه من در ۲ سالگی تصادف کنه و بمیره.
ممکنه این با منطق شما برای من یک آزمایش باشه ، ولی برای بچه ای که ۲ سالش هست چه تجربه ای میتونه داشته باشه.
آیا اصلا این درست هست که برای آزمایش من نوعی یه بچه ۲ ساله بمیره؟
از نظر من این حرفها فقط توجیهات فلسفی هست.
خیلی از نوابغ و دانشمندان بزرگ دنیا دارن بر روی این مسائل و مسائل آفرینش کار میکنن و هنوز به نتیجه ای نرسیدن و دستیابی به درک این مسائل را منوط به پیشرفت دانش در آینده میدونن. شما خیلی ساده از این مسائل فقط با توجیه فلسفی خودتون میگذرید. توجه کنید این توجیهات فلسفی بر اساس یکسری فرض ها و تفسیر ها توسط انسان بنا نهاده شده که احتمال غلط بودن فرض اولیه وجود داره.
به عنوان مثال فرض نیوتن در مورد زمان با ظهور نظریه انیشتن از هم پاشید.

[reZa_N]

آیا کلبه شماهم در حال سوختن است؟


تنها بازمانده یک کشتی شکسته توسط جریان آب به یک جزیره دورافتاده برده شد، با بیقراری به درگاه خداوند دعا می‌کرد تا او را نجات بخشد، ساعتها به اقیانوس چشم می‌دوخت، تا شاید نشانی از کمک بیابد اما هیچ چیز به چشم نمی‌آمد.

سرآخر ناامید شد و تصمیم گرفت که کلبه ای کوچک خارج از کلک بسازد تا از خود و وسایل اندکش را بهتر محافظت نماید، روزی پس از آنکه از جستجوی غذا بازگشت، خانه کوچکش را در آتش یافت، دود به آسمان رفته بود،اندوهگین فریاد زد: «خدایا چگونه توانستی با من چنین کنی؟»

صبح روز بعد او با صدای یک کشتی که به جزیره نزدیک می‌شد از خواب برخاست، آن می‌آمد تا او را نجات دهد.

مرد از نجات دهندگانش پرسید: «چطور متوجه شدید که من اینجا هستم؟»

آنها در جواب گفتند: «ما علامت دودی را که فرستادی، دیدیم!»

_______________________________________

آسان می‌توان دلسرد شد هنگامی که بنظر می‌رسد کارها به خوبی پیش نمی‌روند، اما نباید امیدمان را از دست دهیم زیرا خدا در کار زندگی ماست، حتی در میان درد و رنج.

دفعه آینده که کلبه شما در حال سوختن است به یاد آورید که آن شاید علامتی باشد برای فراخواندن رحمت خداوند.

برای تمام چیزهای منفی که ما بخود می‌گوییم، خداوند پاسخ مثبتی دارد،

تو گفتی «آن غیر ممکن است»، خداوند پاسخ داد «همه چیز ممکن است»،

تو گفتی «هیچ کس واقعاً مرا دوست ندارد»، خداوند پاسخ داد «من تو را دوست دارم»،

تو گفتی «من بسیار خسته هستم»، خداوند پاسخ داد «من به تو آرامش خواهم داد»،

تو گفتی «من توان ادامه دادن ندارم»، خداوند پاسخ داد «رحمت من کافی است»،

تو گفتی «من نمی‌توانم مشکلات را حل کنم»، خداوند پاسخ داد «من گامهای تو را هدایت خواهم کرد»،

تو گفتی «من نمی‌توانم آن را انجام دهم»، خداوند پاسخ داد «تو هر کاری را با من می‌توانی به انجام برسانی»،

تو گفتی «آن ارزشش را ندارد»، خداوند پاسخ داد «آن ارزش پیدا خواهد کرد»،

تو گفتی «من نمی‌توانم خود را ببخشم»، خداوند پاسخ داد «من تو را ‌بخشیده ام»،

تو گفتی «من می‌ترسم»، خداوند پاسخ داد «من روحی ترسو به تو نداده ام»،

تو گفتی «من همیشه نگران و ناامیدم»، خداوند پاسخ داد «تمام نگرانی هایت را به دوش من بگذار»،

تو گفتی «من به اندازه کافی ایمان ندارم»، خداوند پاسخ داد «من به همه به یک اندازه ایمان داده ام»،

تو گفتی «من به اندازه کافی باهوش نیستم»، خداوند پاسخ داد «من به تو عقل داده ام»،

تو گفتی «من احساس تنهایی می‌کنم»، خداوند پاسخ داد «من هرگز تو را ترک نخواهم کرد»،

این پیام را به دیگران نیز بگویید، شاید یکی از دوستان شما هم اکنون احساس می‌کند که کلبه اش در حال سوختن است .

[Bahar_HS]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۳ ۱۰:۳۳ ق.ظ)sohrab1 نوشته شده توسط:  [quote='Bahar_HS' pid='286807' dateline='1406088287']

عزیزم، پاسخ خیلی ساده است! سهم اون بچه از زندگی دنیا "۲ سال" بوده،همین طور که ممکنه برای فرد دیگری این سهم ۲۰،۳۰،..۵۰ یا ۱۰۰ سال باشه؛
و این صاحب جهان آفرینش است که سهم هرکس را تعیین می کند.