(۱۷ تیر ۱۳۹۵ ۱۰:۰۸ ب.ظ)gogooli نوشته شده توسط: اگر پسر خودش دیده طرف رو و به خانوادش گفته به نظر می آید پسر اینقدر استقلال نداره که حرفش رو مستقیم خودش بگه. حداقل می تونست خودش اول مطرح کنه با دختر بعد با خانوادش بره.(البته قبول دارم بستگی به فرهنگ اونجا هم داره بعضی جاها بد می دونن)
در ازدواج های سنتی احتمالا بعد از ازدواج هم دخالت های خانواده ها بیشتره.
به نظر می آید زندگی با عشق و علاقه شروع نمی شه. شناخت از طرف مناسب نیست. عشق بعد از ازدواج هم به شخصه اعتقادی ندارم به نظر می آید عادته تا عشق.
من می گم کاملا طرفدار مدرن هم نیستم راه حل بینابینی بهتره ولی دوستان از سنتی طرفداری می کنن ما می گیم.
یه جمله ایی هست که میگه پسره نپسندت ولی مادرش بپسندت حله

یه سری چیزا "واقعیته"، "فکته" چه خوشمون میاد چه بخواهیم بپذیریم یا نه در هر صورت اونا "اتفاق" می افته. زرنگ اونه که هنرمندانه مدیریت کنه و بیشترین نفع رو با کمترین ضرر جمع کنه. یه حقیقتیه که تو ایران خانواده ها خیلی مهم هستند و دخالت هم خواهند کرد (حتی از سر دلسوزی) و اتفاقا بیشتر مادر آقایون هستند. سنتی و مدرن هم نداره! بشینید پای صحبت هایی که اونایی که دوست بودن و ازدواج کردن، اتفاقا اونا بیشترین مشکلشون اینه که بعد مدت ها دوستی بعد که خواستگاری اومدن و اینا با مشکل پذیرفته نشدن توسط خانواده ها (مخصوصا خانواده پسرها) مواجه شدن و این آغااااز همه مشکلاته! این دخالت نکردن هم کاریش نمی تونید بکنید نمی تونید بجنگید! ان شاالله نسل های بعد! ولی الان شما باید به فکر نفع خودتون باشید. مورد داشتیم از شدت دخالت (عموما از سر دلسوزی) خانواده ها شهر محل زندگی رو عوض کردن.
بعد هم نمی دونم چه دیدی هست که نسبت به ازدواج سنتی وجود داره (البته بیشتر در مورد تهران مد نظرمه) اولش آقا با مادرشون میان اگر پسند ظاهری و اصول اصلی زندگی مثلا اصول مذهبی و... اتفاق افتاد ان شاالله سه تا شش ماه رفت و آمد زوجی و خانوادگی می کنند. اگر هم اتفاقا نیفتاد که من بعید می دونم سرکار و دانشگاه هم به ویژه برای آقایون که ظاهر و فیزیک از معیارهای اساسی اولیه شونه اتفاق بیفته. (همه جای دنیا برای دو تا باید به اصطلاح جرقه اولیه زده شه، سر کار و سنتی نداره)
اصلا به این بحث ها کاری ندارم چه درست چه غلط دیدیم که ضررها و سو استفاده های دوستی زیاده، اینجا تجربه و غریزه انسان میگه کاری که انقدر ضرر داره رو دوباره تکرار نکنه.
در مورد ازدواج تا حد زیادی باید تجربی برخورد کرد ایده آل گرایی به ضرره. مخصوصا ضرر خانم ها که نمی تونند خواستگاری مستقیم کنند و ازدواجشون به دلیل باروری و مسائل دیگه یه حقیقتیه که محدودیت زمانی داره. متاسفانه دیدم که دخترخانم ها تا یک سنی که فکر می کنند خواستارشون زیاده در وضعیت "ابهام" به سر می برن و تکلیفشون با خودشون و مسیرشون و نوع انتخابشون معلوم نیست یا بعضا ایده آل گران، بعد که هزینه ایی به نام زمان رو می پردازند تازه به خودشون میان.
بحث علاقه هم که دوستان فرمودند در اکثر موارد برای خانم ها اگر ظاهر آقا براشون چندش نباشه(نکته مهم، زیبایی نسبیه)، با چند جلسه رفت و آمد اگر اخلاق و ویژگی های شخصیتیش همونی باشه که می خواهند، علاقمند میشند. برای آقایون ظاهر یکم پررنگ تره مگر اینکه خیلی طرف فرهیخته باشه (همیشه استثنائات هست در هر دو جنس)
بعد این مورد عدم استقلال هم که می فرمایید، از نظر من اون آقا خیلی عاقله که به تجربه بزرگترش احترام میذاره و از یک طرف هم جنتلمنه که به مادرش احترام میذاره، پس فردا به خانمش هم به احتمال زیاد احترام خواهد گذاشت.
(همه اینا نظر منه لزومی نداره درست باشه)