انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[ho3ein.59]

زمانتان را برای دوستی های اجباری هدر ندهید

گاهی اوقات با برخی از مردم نمی توانیم وقت صرف کنیم. نه به این دلیل که آنها لزوما انسان های بدی هستند, بلکه به این دلیل که منافع و شخصیت مان با آنها سازگار نیست. گاهی پیش می آید که ما از سر محبت و یا ادب مجبور به دوستی با کسی هستیم, اما بیشتر اوقات اینکار جواب نمی دهد. در اینجا, مجله Elite Daily استدلال می کند که نباید از این مسئله احساس گناه کنید, زندگی خیلی کوتاهتر از این است که صرف این تلاش های بی معنی بشود:

ارتعاش: انرژی اطراف تان است که در حال انتشار است. مفهومی که در اطرافتان است, اما برخی آنرا نمی توانند بخوبی درک کنند. اینکه آیا با شخص دیگری می توانید در ارتباط باشید یا نه کاملا به ارتعاشی که هر دوی شما تولید می کنید بستگی دارد. زمانیکه سعی می کنید با کسی ارتباط برقرار کنید ولی آن فرد باندازه شما تمایل ندارد, ارتعاشی که دارید تولید می کنید در خلاف طبیعت هم خواهد بود, گفت گویتان جریان طبیعی نخواهد داشت; اگر اصرار کنید اینکار مانند کشیدن دندان می باشد.

“نمی دانم’ که چه چیزی است که این روزها با افراد زیادی نمی توانم ارتباط برقرار کنم. من متوجه شده ام که بطور طبیعی و ناخودآگاه آدم هایی که برای زندگی من منفعتی ندارند از زندگی ام بیرون می کنم.

من دیگر انرژی برای دوستی های بی معنی, تعاملات اجباری یا گفت و گوهای غیر ضروری ندارم. اگر ارتعاش ما در یک فرکانس یکسان نباشد هیچ دلیلی برای اتلاف وقت وجود ندارد. من ترجیح می دهم که با کسی نباشم و منتظر بمانم, تا اینکه با کسی باشم که احساسی به او ندارم و رابطه مان واقعی نیست.” – Joquesse Eugenia

این نقل قول زندگی را در یک چشم انداز قرار می دهد و نشان می دهد که ارتعاش های یک فرد چقدر می تواند قوی باشد. هر چقدر که مسن تر می شوید, به این پی می برید که زمانتان خیلی ارزشمند است و باید بهترین استفاده را از آن بکنید. دانشگاه و دبیرستان به گذشته تعلق دارد, وقتی که نیاز داشتید “خوب تفریح کنید” و با هر کسی که در اطرافتان بود ارتباط برقرار کنید. اگر دیگر فردی بالغ هستید, در یک شهر بزرگ با فرصت های بی پایان زندگی خودتان را دارید. دیگر مجبور نیستید کسی را دعوت کنید که با شما باشد فقط به این خاطر که همکلاسی تان است. شما آزاد هستید تا هر تصمیمی را که می خواهید بگیرید بدون اینکه هیچ گونه فشاری باشد از طرف افرادی که نمی خواهید با آن ها معاشرت داشته باشید.

دهه بیست سالگی زندگی تان از نظر روانی طاقت فرسا است. شما در شرایطی قرار می گیرید که پیش از آن با آن روبرو نشده اید. بالاخره مستقل می شوید و از کارتان درآمد بدست می آورید. شما متکی به خود تان و مسئول کارهایی که می کنید نیز می باشید. اگر با چیزهایی که در زندگی برایتان اتفاق می افتد خوشحال نیستید, این به خودتان بستگی دارد و فقط شمایید که می توانید اصلاحات لازم را انجام بدهید. اگر بودن با کسی باعث می شود که احساس اضطراب و یا حالت بدی داشته باشید, زمان آن است که یکسری تغییرات و یا اصلاحات انجام بدهید. احساس گناه نداشته باشید — این فرآیند طبیعی هر زندگی است.

گاهی افرادی که معمولا با آنها معاشرت می کنید آن نقشی را ایفا نمی کنند که قبلا از آنها انتظار می رفته که داشته باشند. شاید متوجه آن نشوید, اما شانسی که دارید این است که به محض متوجه شدن ارتباط خودتان را با این افراد می توانید کم کنید. وقتیکه از کار روزمره تان خسته بر می گردید, نباید با افرادی که استرس تان را تشدید می کنند بیرون بروید. آیا ترجیح نمی دهید که تنها باشید و از استرس روزی که داشتید خلاص شوید؟

همانطور که گویا است, آیا بهتر نیست تنها باشید تا اینکه با افرادی معاشرت کنید که هیچ ارزشی برای زندگی تان به ارمغان نمی آورند؟ دلیلی وجود ندارد که با افرادی معاشرت کنید فقط به این خاطر که با دیگران در ارتباط هستید. صبر کنید تا فرد یا افرادی را برای معاشرت پیدا کنید که بعد از اینکه در تنهایی کامل و سکوت مطلق خود خلوت کردید این احساس را داشته باشید که پر معنا ترین گفت و گوی زندگی تان را داشته اید. فردی که به محض حضورش احساس راحتی می کنید. اینها افرادی هستند که باید انرژی تان را برایشان صرف کنید, نه افرادی که احساس می کنید به خاطر گذشته تاریخی که دارید موظف به دوستی با آنها هستید.

زمانیکه دوستی تان با کسی به هم می خورد, معمولا به این دلیل نیست که حادثه بزرگی اتفاق افتاده است. واقعیت این است که در دو جهت مختلف رشد کرده اید و واقعا نیازی نیست که با این افراد بیشتر از این دوست بمانید. وقتیکه اتفاق بزرگی در زندگی تان می افتد, می دانید که می توانید با آن شخص هنوز هم تماس بگیرید, اما وقتیکه این اتفاقات روتین وار هر روز پیش می آید, او به سادگی دیگر جایگاهی در زندگی تان ندارد.

زندگی باندازه کافی اضطراب ایجاد می کند; و افرادی که در اطرافتان هستند نباید بخشی از این اضطراب باشند. درک بیشتر مفهوم ارتعاش به شما کمک می کند تا وقت تان را با چه کسی بگذرانید. برخی از مردم ارتعاش دیگر افراد را ندارند, و این در طبیعت آنهاست. و بزودی متوجه می شوید که, از لحاظ روحی و روانی بهبود پیدا می کنید. از ارتعاشات خوب استقبال کنید وافکار و چیزهای منفی را رها کنید و ببینید که زندگی تان چقدر بهتر خواهد شد.

زندگی کوتاهتر از آن است که بخواهید آنرا با افرادی بگذرانید که به شما احساس خوبی نمی دهند.

[tabassomesayna]

سلام , محل ایجاد تاپیکتون نا مناسب هست, لطفا" در بخش اخبار این نوع تاپیک ها رو ایجاد نکنید.

[نازین]

(۱۳ مرداد ۱۳۹۳ ۰۲:۵۲ ب.ظ)ho3ein.59 نوشته شده توسط:  زمانتان را برای دوستی های اجباری هدر ندهید

گاهی اوقات با برخی از مردم نمی توانیم وقت صرف کنیم. نه به این دلیل که آنها لزوما انسان های بدی هستند, بلکه به این دلیل که منافع و شخصیت مان با آنها سازگار نیست. گاهی پیش می آید که ما از سر محبت و یا ادب مجبور به دوستی با کسی هستیم, اما بیشتر اوقات اینکار جواب نمی دهد. در اینجا, مجله Elite Daily استدلال می کند که نباید از این مسئله احساس گناه کنید, زندگی خیلی کوتاهتر از این است که صرف این تلاش های بی معنی بشود:

ارتعاش: انرژی اطراف تان است که در حال انتشار است. مفهومی که در اطرافتان است, اما برخی آنرا نمی توانند بخوبی درک کنند. اینکه آیا با شخص دیگری می توانید در ارتباط باشید یا نه کاملا به ارتعاشی که هر دوی شما تولید می کنید بستگی دارد. زمانیکه سعی می کنید با کسی ارتباط برقرار کنید ولی آن فرد باندازه شما تمایل ندارد, ارتعاشی که دارید تولید می کنید در خلاف طبیعت هم خواهد بود, گفت گویتان جریان طبیعی نخواهد داشت; اگر اصرار کنید اینکار مانند کشیدن دندان می باشد.

“نمی دانم’ که چه چیزی است که این روزها با افراد زیادی نمی توانم ارتباط برقرار کنم. من متوجه شده ام که بطور طبیعی و ناخودآگاه آدم هایی که برای زندگی من منفعتی ندارند از زندگی ام بیرون می کنم.

من دیگر انرژی برای دوستی های بی معنی, تعاملات اجباری یا گفت و گوهای غیر ضروری ندارم. اگر ارتعاش ما در یک فرکانس یکسان نباشد هیچ دلیلی برای اتلاف وقت وجود ندارد. من ترجیح می دهم که با کسی نباشم و منتظر بمانم, تا اینکه با کسی باشم که احساسی به او ندارم و رابطه مان واقعی نیست.” – Joquesse Eugenia

این نقل قول زندگی را در یک چشم انداز قرار می دهد و نشان می دهد که ارتعاش های یک فرد چقدر می تواند قوی باشد. هر چقدر که مسن تر می شوید, به این پی می برید که زمانتان خیلی ارزشمند است و باید بهترین استفاده را از آن بکنید. دانشگاه و دبیرستان به گذشته تعلق دارد, وقتی که نیاز داشتید “خوب تفریح کنید” و با هر کسی که در اطرافتان بود ارتباط برقرار کنید. اگر دیگر فردی بالغ هستید, در یک شهر بزرگ با فرصت های بی پایان زندگی خودتان را دارید. دیگر مجبور نیستید کسی را دعوت کنید که با شما باشد فقط به این خاطر که همکلاسی تان است. شما آزاد هستید تا هر تصمیمی را که می خواهید بگیرید بدون اینکه هیچ گونه فشاری باشد از طرف افرادی که نمی خواهید با آن ها معاشرت داشته باشید.

دهه بیست سالگی زندگی تان از نظر روانی طاقت فرسا است. شما در شرایطی قرار می گیرید که پیش از آن با آن روبرو نشده اید. بالاخره مستقل می شوید و از کارتان درآمد بدست می آورید. شما متکی به خود تان و مسئول کارهایی که می کنید نیز می باشید. اگر با چیزهایی که در زندگی برایتان اتفاق می افتد خوشحال نیستید, این به خودتان بستگی دارد و فقط شمایید که می توانید اصلاحات لازم را انجام بدهید. اگر بودن با کسی باعث می شود که احساس اضطراب و یا حالت بدی داشته باشید, زمان آن است که یکسری تغییرات و یا اصلاحات انجام بدهید. احساس گناه نداشته باشید — این فرآیند طبیعی هر زندگی است.

گاهی افرادی که معمولا با آنها معاشرت می کنید آن نقشی را ایفا نمی کنند که قبلا از آنها انتظار می رفته که داشته باشند. شاید متوجه آن نشوید, اما شانسی که دارید این است که به محض متوجه شدن ارتباط خودتان را با این افراد می توانید کم کنید. وقتیکه از کار روزمره تان خسته بر می گردید, نباید با افرادی که استرس تان را تشدید می کنند بیرون بروید. آیا ترجیح نمی دهید که تنها باشید و از استرس روزی که داشتید خلاص شوید؟

همانطور که گویا است, آیا بهتر نیست تنها باشید تا اینکه با افرادی معاشرت کنید که هیچ ارزشی برای زندگی تان به ارمغان نمی آورند؟ دلیلی وجود ندارد که با افرادی معاشرت کنید فقط به این خاطر که با دیگران در ارتباط هستید. صبر کنید تا فرد یا افرادی را برای معاشرت پیدا کنید که بعد از اینکه در تنهایی کامل و سکوت مطلق خود خلوت کردید این احساس را داشته باشید که پر معنا ترین گفت و گوی زندگی تان را داشته اید. فردی که به محض حضورش احساس راحتی می کنید. اینها افرادی هستند که باید انرژی تان را برایشان صرف کنید, نه افرادی که احساس می کنید به خاطر گذشته تاریخی که دارید موظف به دوستی با آنها هستید.

زمانیکه دوستی تان با کسی به هم می خورد, معمولا به این دلیل نیست که حادثه بزرگی اتفاق افتاده است. واقعیت این است که در دو جهت مختلف رشد کرده اید و واقعا نیازی نیست که با این افراد بیشتر از این دوست بمانید. وقتیکه اتفاق بزرگی در زندگی تان می افتد, می دانید که می توانید با آن شخص هنوز هم تماس بگیرید, اما وقتیکه این اتفاقات روتین وار هر روز پیش می آید, او به سادگی دیگر جایگاهی در زندگی تان ندارد.

زندگی باندازه کافی اضطراب ایجاد می کند; و افرادی که در اطرافتان هستند نباید بخشی از این اضطراب باشند. درک بیشتر مفهوم ارتعاش به شما کمک می کند تا وقت تان را با چه کسی بگذرانید. برخی از مردم ارتعاش دیگر افراد را ندارند, و این در طبیعت آنهاست. و بزودی متوجه می شوید که, از لحاظ روحی و روانی بهبود پیدا می کنید. از ارتعاشات خوب استقبال کنید وافکار و چیزهای منفی را رها کنید و ببینید که زندگی تان چقدر بهتر خواهد شد.

زندگی کوتاهتر از آن است که بخواهید آنرا با افرادی بگذرانید که به شما احساس خوبی نمی دهند.

اصلا بحث جالبی نبود!!!گاهی بخاطر اینکه زندگی خوبی داشته باشیم مجبوریم از زندگیمون کسایی رو بندازیم بیرون !!!!این کار به چه قیمتی؟؟؟؟؟؟به زندگی طرف مقابل هم فکرکردیم؟بحثم سر دوستی من با دختر همسایه نیست !!!!بحثم سر افرادی است که از همین طرز فکر استفاده می کنند و زندگی طرف مقابل رو شده یرای سالیان سال به آشوب می کشن!تا خودشون راحت زندگی کنند ...

[poldasht]

دوست عزیز واقعا جالب بود. نمیدونم باید چجوری ازتون تشکر کنم اما واقعیت اینکه این متن رو pdf کردم تا چندین و چندین بار بخونمش!!!! و آخرین متنشم همین الان زدم به دیوار اتاقم. البته متن اصلیشم pdf کردم چون متن اصلیش (سایت Elite Daily) بنظرم جالبتر رسید.

راستش من تو زندگیم خیلی اتفاقای خوبی افتاده و با اینکه راهنمایی نداشتم (اغلب اوقات) اما خودم بیشتر مواقع یه راهنمای خوبی برا خودم بودم. نمیدونم چرا! خیلی زود یه سری کارها رو شروع کرده ام که باید شروع میکردم. واسه همین بیشتر چیزهایی که باید بدونم رو خودم تجربه کرده ام و الان که میبینم حیرت زده میشم. واقعا اگر تو موقعیت این نویسنده بودم یا اون دکتره! میتونستم بهتر از این مقاله رو بنویسم !!!

و یه چیزم اضافه کنم. واقعا اشتباه نکنید (البته کلی میگم، و به یه فرد خاصی اشاره نمیکنم). اگر واقعا راضی نیستید با کسی دوستی کنید و یا ارتباط داشته باشید. پس لزومی نداره این کارو بکنید.

یادتون باشه. اگر دوستی کنید خیلی زجر (منظورم درد -- شاید غلط املایی داشته باشم ) میکشید. در هر جال یادمون باشه که هر کس مسئول زندگی و کارهای خودشه. اگر این کار رو بکنید خودتون تا آخر عمر زجر میکشید و تنها همونطوری که اومده اید از این دنیا میرید، اگر هم که طرف مقابل اذیت میکشه خودش خواسته. بازم میگم چیز شانسی نداریم و هر کس مسئول کارای خودشه.

عمرمان زیاد نیست. لطفا یه اشتباه رو دوبار مرتکب نشید.

اون شکلک ها رو الان نمیبینم اما من خودم برات می نویسمشون.

خنده خنده خنده گل گل گل گل گل گل گل گل گل

ببخشید زیادی شد. اما خیلی جالب بود. لطفا این متنو جدی بگیرید. یادتون باشه ما همون به قول خارجیا تین ایجر هستیم. اما این متنی که توسط یه روانشناس یا دکتر یا هر کی تو یه مجله معتبر منتشر شده، خیلی بیشتر از چزیه که بخواییم در موردش نظر بدیم.
حداقلش من خودمو میگم که من شخصا نمیتونم بگم که این آقا درست ننوشته. چون من تخصصم روانشناسی نیست، تخصصم کامپیوتره. و اینقدر هم پیراهن پاره نکرده ام که با قطعیت بگم این متن اشتباهه. (البته میتونم بگم اما نمیخوام یه مجله معتبر زیر سوال بره ).

[poldasht]

دوست عزیز واقعا جالب بود. نمیدونم باید چجوری ازتون تشکر کنم اما واقعیت اینکه این متن رو pdf کردم تا چندین و چندین بار بخونمش!!!! و آخرین متنشم همین الان زدم به دیوار اتاقم. البته متن اصلیشم pdf کردم چون متن اصلیش (سایت Elite Daily) بنظرم جالبتر رسید.

راستش من تو زندگیم خیلی اتفاقای خوبی افتاده و با اینکه راهنمایی نداشتم (اغلب اوقات) اما خودم بیشتر مواقع یه راهنمای خوبی برا خودم بودم. نمیدونم چرا! خیلی زود یه سری کارها رو شروع کرده ام که باید شروع میکردم. واسه همین بیشتر چیزهایی که باید بدونم رو خودم تجربه کرده ام و الان که میبینم حیرت زده میشم. واقعا اگر تو موقعیت این نویسنده بودم یا اون دکتره! میتونستم بهتر از این مقاله رو بنویسم !!!

و یه چیزم اضافه کنم. واقعا اشتباه نکنید (البته کلی میگم، و به یه فرد خاصی اشاره نمیکنم). اگر واقعا راضی نیستید با کسی دوستی کنید و یا ارتباط داشته باشید. پس لزومی نداره این کارو بکنید.

یادتون باشه. اگر دوستی کنید خیلی زجر (منظورم درد -- شاید غلط املایی داشته باشم ) میکشید. در هر جال یادمون باشه که هر کس مسئول زندگی و کارهای خودشه. اگر این کار رو بکنید خودتون تا آخر عمر زجر میکشید و تنها همونطوری که اومده اید از این دنیا میرید، اگر هم که طرف مقابل اذیت میکشه خودش خواسته. بازم میگم چیز شانسی نداریم و هر کس مسئول کارای خودشه.

عمرمان زیاد نیست. لطفا یه اشتباه رو دوبار مرتکب نشید.

اون شکلک ها رو الان نمیبینم اما من خودم برات می نویسمشون.

خنده خنده خنده گل گل گل گل گل گل گل گل گل

ببخشید زیادی شد. اما خیلی جالب بود. لطفا این متنو جدی بگیرید. یادتون باشه ما همون به قول خارجیا تین ایجر هستیم. اما این متنی که توسط یه روانشناس یا دکتر یا هر کی تو یه مجله معتبر منتشر شده، خیلی بیشتر از چزیه که بخواییم در موردش نظر بدیم.
حداقلش من خودمو میگم که من شخصا نمیتونم بگم که این آقا درست ننوشته. چون من تخصصم روانشناسی نیست، تخصصم کامپیوتره. و اینقدر هم پیراهن پاره نکرده ام که با قطعیت بگم این متن اشتباهه. (البته میتونم بگم اما نمیخوام یه مجله معتبر زیر سوال بره ).

---

البته در تکمیل گفته هام اینم بگم باید از شخصی تشکر کنم که باعث شد من به همچین نتیجه ای برسم. اما اگه زودتر باعث میشد و امکانشم بود. مسلما خودم تو این مجله بهتر از این متنو منتشر میکردم تا یه کمکی به جوون ها بکنم. مدتی است که شخصی هر روز اس ام اس، زنگ، ایمیل و ... رو بصورت وحشتناک برام ارسال میکنه.

منم گاها اگه وقت داشته باشم میخوانم (آخه یکم حالت سریال وار داره و آدم وقتی دنبالش میکنه خوش میگذره) و وقتی هم حوصله نداشته باشم بخونم همون لحظه پاکش میکنم.

البته چون قبلا خیلی (شاید ۱۰-۱۵ بار) بهش گفتم که نمیخوام باهات ارتباط داشته باشم، اما فقط وقتمو هدر دادم. چون از جمله افرادی است که اصلا نمیدونه واسه چی اومده به دنیا. سعی داشت که منم بکشه به سطح خودش.

آخه یه بزرگی نزدیک به این اتفاق زندگیم میگه که:
هیچوقت با احمق ها بحث نکنید. چون اونا اولش تو رو میکشن به سطح خودشون، بعد با اون تجربه ای که دارن. آنچنان میبرنت که نمیفهمی کی به کیه.
به انگلیسی مینویسم بهتر بفهمید منظورشو:
Never argue with stupid people, they will drag you down to their level and then beat you with experience

منم بعدش دیدم این یارو دست بردار نیست و البته بعد از کلی مشکلات روحی که برام بوجود آورد (به طرز وحشتناکی) بالاخره به گفته استاد درخشان (هیئت علمی دانشگاه تبریز)، یه جوری نادیده گرفتمش که انگار اصلا نبوده.

الان هر روز تقریبا سریال میبینم. شاید یکی از بهترین تفریحام بعد ورزش و دوستان، همین سریالی است که یه بنده خدایی لطف میکنه و برام میفرسته

اما وقتتون رو تلف نکنید. اینجور آدم ها هیچ هدف و امیدی برای زندگی ندارن و سعی دارن دیگران را هم به سطح خودشون بکشونند. شاید بپرسید بگند میخوام دکتر بشم اما بعدش چی؟! نمیتونه بدونه.

متن این پست رو لطفا جدی بگیرید. این متن بدست بچه ای نوشته نشده و یا برای یه نفر. بدست کاردانی و برای کل اونایی که انگلیسی بلدن (و حتی بلد نیستند که ترجمش میرسه دستشون) نوشته شده. جدی بگیرید و وقتتون رو برای کسایی که اصلا ارزششو ندارن تلف نکنید.

بازم عذر میخوام طولانی شد اما حرف دل باز شه همینه دیگه

[comii]

(۱۳ مرداد ۱۳۹۳ ۰۲:۵۲ ب.ظ)ho3ein.59 نوشته شده توسط:  گاهی اوقات با برخی از مردم نمی توانیم وقت صرف کنیم. نه به این دلیل که آنها لزوما انسان های بدی هستند, بلکه به این دلیل که منافع و شخصیت مان با آنها سازگار نیست.
من متوجه شده ام که بطور طبیعی و ناخودآگاه آدم هایی که برای زندگی من منفعتی ندارند از زندگی ام بیرون می کنم.



گاهی افرادی که معمولا با آنها معاشرت می کنید آن نقشی را ایفا نمی کنند که قبلا از آنها انتظار می رفته که داشته باشند. شاید متوجه آن نشوید, اما شانسی که دارید این است که به محض متوجه شدن ارتباط خودتان را با این افراد می توانید کم کنید.

زندگی کوتاهتر از آن است که بخواهید آنرا با افرادی بگذرانید که به شما احساس خوبی نمی دهند.

بسیار عالی بود
منم با نویسنده موافقم من خودم دوستایی رو انتخاب می کنم و دوستی خودمو باهاشون حفظ می کنم ک برام سودی داشته باشن و اگه احساس کنم برام منفعتی ندارن خیلی راحت ارتباطمو باهاشون قطع می کنم و بهشون می گم نمی خوام باهاشون در ارتباط باشم

جمله آخر متنو به نظرم باید با آب طلا نوشت

مرسی

[poldasht]

(۱۴ مرداد ۱۳۹۳ ۱۲:۴۱ ق.ظ)نازین نوشته شده توسط:  

(13 مرداد ۱۳۹۳ ۰۸:۳۲ ب.ظ)poldasht نوشته شده توسط:  دوست عزیز واقعا جالب بود. نمیدونم باید چجوری ازتون تشکر کنم اما واقعیت اینکه این متن رو pdf کردم تا چندین و چندین بار بخونمش!!!! و آخرین متنشم همین الان زدم به دیوار اتاقم. البته متن اصلیشم pdf کردم چون متن اصلیش (سایت Elite Daily) بنظرم جالبتر رسید.

راستش من تو زندگیم خیلی اتفاقای خوبی افتاده و با اینکه راهنمایی نداشتم (اغلب اوقات) اما خودم بیشتر مواقع یه راهنمای خوبی برا خودم بودم. نمیدونم چرا! خیلی زود یه سری کارها رو شروع کرده ام که باید شروع میکردم. واسه همین بیشتر چیزهایی که باید بدونم رو خودم تجربه کرده ام و الان که میبینم حیرت زده میشم. واقعا اگر تو موقعیت این نویسنده بودم یا اون دکتره! میتونستم بهتر از این مقاله رو بنویسم !!!

و یه چیزم اضافه کنم. واقعا اشتباه نکنید (البته کلی میگم، و به یه فرد خاصی اشاره نمیکنم). اگر واقعا راضی نیستید با کسی دوستی کنید و یا ارتباط داشته باشید. پس لزومی نداره این کارو بکنید.

یادتون باشه. اگر دوستی کنید خیلی زجر (منظورم درد -- شاید غلط املایی داشته باشم ) میکشید. در هر جال یادمون باشه که هر کس مسئول زندگی و کارهای خودشه. اگر این کار رو بکنید خودتون تا آخر عمر زجر میکشید و تنها همونطوری که اومده اید از این دنیا میرید، اگر هم که طرف مقابل اذیت میکشه خودش خواسته. بازم میگم چیز شانسی نداریم و هر کس مسئول کارای خودشه.

عمرمان زیاد نیست. لطفا یه اشتباه رو دوبار مرتکب نشید.

اون شکلک ها رو الان نمیبینم اما من خودم برات می نویسمشون.

خنده خنده خنده گل گل گل گل گل گل گل گل گل

ببخشید زیادی شد. اما خیلی جالب بود. لطفا این متنو جدی بگیرید. یادتون باشه ما همون به قول خارجیا تین ایجر هستیم. اما این متنی که توسط یه روانشناس یا دکتر یا هر کی تو یه مجله معتبر منتشر شده، خیلی بیشتر از چزیه که بخواییم در موردش نظر بدیم.
حداقلش من خودمو میگم که من شخصا نمیتونم بگم که این آقا درست ننوشته. چون من تخصصم روانشناسی نیست، تخصصم کامپیوتره. و اینقدر هم پیراهن پاره نکرده ام که با قطعیت بگم این متن اشتباهه. (البته میتونم بگم اما نمیخوام یه مجله معتبر زیر سوال بره ).

---

البته در تکمیل گفته هام اینم بگم باید از شخصی تشکر کنم که باعث شد من به همچین نتیجه ای برسم. اما اگه زودتر باعث میشد و امکانشم بود. مسلما خودم تو این مجله بهتر از این متنو منتشر میکردم تا یه کمکی به جوون ها بکنم. مدتی است که شخصی هر روز اس ام اس، زنگ، ایمیل و ... رو بصورت وحشتناک برام ارسال میکنه.

منم گاها اگه وقت داشته باشم میخوانم (آخه یکم حالت سریال وار داره و آدم وقتی دنبالش میکنه خوش میگذره) و وقتی هم حوصله نداشته باشم بخونم همون لحظه پاکش میکنم.

البته چون قبلا خیلی (شاید ۱۰-۱۵ بار) بهش گفتم که نمیخوام باهات ارتباط داشته باشم، اما فقط وقتمو هدر دادم. چون از جمله افرادی است که اصلا نمیدونه واسه چی اومده به دنیا. سعی داشت که منم بکشه به سطح خودش.

آخه یه بزرگی نزدیک به این اتفاق زندگیم میگه که:
هیچوقت با احمق ها بحث نکنید. چون اونا اولش تو رو میکشن به سطح خودشون، بعد با اون تجربه ای که دارن. آنچنان میبرنت که نمیفهمی کی به کیه.
به انگلیسی مینویسم بهتر بفهمید منظورشو:
Never argue with stupid people, they will drag you down to their level and then beat you with experience

منم بعدش دیدم این یارو دست بردار نیست و البته بعد از کلی مشکلات روحی که برام بوجود آورد (به طرز وحشتناکی) بالاخره به گفته استاد درخشان (هیئت علمی دانشگاه تبریز)، یه جوری نادیده گرفتمش که انگار اصلا نبوده.

الان هر روز تقریبا سریال میبینم. شاید یکی از بهترین تفریحام بعد ورزش و دوستان، همین سریالی است که یه بنده خدایی لطف میکنه و برام میفرسته

اما وقتتون رو تلف نکنید. اینجور آدم ها هیچ هدف و امیدی برای زندگی ندارن و سعی دارن دیگران را هم به سطح خودشون بکشونند. شاید بپرسید بگند میخوام دکتر بشم اما بعدش چی؟! نمیتونه بدونه.

متن این پست رو لطفا جدی بگیرید. این متن بدست بچه ای نوشته نشده و یا برای یه نفر. بدست کاردانی و برای کل اونایی که انگلیسی بلدن (و حتی بلد نیستند که ترجمش میرسه دستشون) نوشته شده. جدی بگیرید و وقتتون رو برای کسایی که اصلا ارزششو ندارن تلف نکنید.

بازم عذر میخوام طولانی شد اما حرف دل باز شه همینه دیگه

متاسفم به این راحتی می تونید اسم کسی رو احمق بذارید ...شما نه خدایید نه می تونید خدا باشید که برای کسی لقب احمق بذارید !!!اتفاقا کسانی که در نگرش دانشمندان احمق هستند در نگرش خدا ساده ترین بندگان خدا می باشند ...کسانی که شما اسمشونو احمق یا ساده می ذارید خودشون خواستند گرگ نباشند .مطمن باشید وقتی دیدید کسی در سطح شمانیست و ignore اش کردید خدایی اون بالا هست که که اون نادیدش نگیره کافیه.هرکسی مسئول زندگی خودش پس نباید بخاطر رسیدن به اهدافش افراد دورو برشو له کنه ،زندگی افرادی رو تغییربده وبره برسه به هدفش!واقعااااااا رسیدن به هدف ،شادی ،خوشحالی،به چه قیمتی؟؟؟؟؟؟من از زندگی شما خبرندارم نمی دونم با کی چه کاری کردین که این حرفارو زدین اما ما انسانیم آخرین هدفمونم انسانیت .ولی این کار خوبی نیست که فقط کنار افرادباشیم زمانی که احساس می کردیم بهشون نیاز داریم ...اما مقصر شما نیستید کلا دنیا رو بد ساختند تا به کسی نیاز نداریم فراموش می کنیم و بعضی وقت ها اون دوستان که همیشه خواستند کنارمان باشند ولی چون سودی برایمان نداشتند زیر پایمان نردبانی کردیم تا به GOAL نهاییمون برسیم......دوست من فقط یک لحظه به دور از جامعه مدرن امروزی ،فکر کنیم موفقیت به چه قیمتی ؟؟؟؟؟نمی خوام بحث رو به حاشیه بکشم اما کسی که تا این حد مزاحم شما می شه مطمن باشید نه دیوانه است نه احمق نه!!!!!برایتان اندازه تمام لحضاتی که مزاحمتان می شود ارزش قائل است....البته من نه جای شما هستم نه جای فردی که شما احمق فرضش کردین...ولی اینکه بیاییم افرادی که در جامعه گرگ نیستن را احمق فرض کنیم کار جالبی نیست چون هیچ وقت شما توی خانواده ایشون،جایگاه ایشون،نبودید بنظر من احمق به فرد ربا خوار می گن احمق به کسایی که حلال حرام سرشون نیست می گن ،احمق به افرادی می گن که حق مردمو می خورن .احمق به نسل کش های توی غزه میگن .دوست من بیاید به کسی اسم دیوانه به این راحتی نذاریم !!!!اصلا احمق یعنی چی؟؟؟؟یعنی چی؟؟؟واقعا یعنی چی؟دوست من یعنی ما به حدی رسیدیم که بتونیم حماقت کسی رو تشخیص بدیم؟؟؟؟؟دیدگاه افراد فرق داره مثلا دوست من نامزد داشت تو برف زمستون چند ساعت راه می اومد تا اینو ببینه برگرده شهرشون ما می گفتیم پسره احمقه ولی دوستم می گفت دوسم داره .........خیلی ببخشید دوستان زیاد حرف زدم

مطلب اصلی جالب بود ولی اصلا منطقی نبود فکرکنم نویسندشم خارجی بوده که زندگی کردن با سگ رو به زندگی کردن با انسان ها ارجحیت می دن....اونقد گفتیم خارجیا خوبن باورمون شد !

کسایی که سطح پایین فکرمی کنند مطمنن در جایی نبودن که بتونن مثل خیلیا سطح بالا فکرکنند !!!بنظرتون سطح افکار منی که پدرم راننده است و صبح تا شب مسجده ،با افکار دختر، دکتر....استاد دانشگاه شریف ، یکی خواهد بود؟؟؟؟؟نه هیچ وقت !پدر من می خواد من هر چه زودتر استخدام شم و ازدواج کنم تا در نظر خودش فکرکنه من سرو سامون گرفتم اما دکتر X می خواد دخترشو بفرسته آمریکا !!!!منی که الان میام نت و از اینجا استفاده می کنم می بینم چقد اطلاعاتم،سطح فکرم داره عوض می شه!!!اما خیلیا اینارو هم ندارن!عزیز من دوست من ،دارم تجربه های شخصی خودمو میگم ۴ سال تو خوابگاه بهم می گفتن توچقد افسرده ای بدون اینکه بدونن من چمه!!!!یا تو کلاس بهم میگفتم فاز منفی!!!چون هر وقت می گفتن کلاس اضافی می گفتم!نه !می گفتن تفریح آخر هفته!می گفتم نه !چون اونا نمی دونستن من می خوام آخر هفته برگردم پیش مادر مریضم !!!! یا وقتی متو کلاس نظری ارائه می کردم پسرای کلاس متلک می انداختن چرا موقع حرف زدن گریه می کنی !یا می گفتن باز صداش لرزید،طول ۴ سال القابی بهم نسبت دادن که تقریبا بعد ۴ سال شدم یک آدم منفی باف،پر استرس،بدون اعتماد بنفس!ودر نظر دوستان سطح پایین از نظر فکری وبیکلاس !!!! من نفر ۶ ام کلاس بودم سطح فکری من این بود که بابا ،مجازی هم قبول شدم قبول شدم اما نفر آخر کلاس فکر شریف بود؟چرا چون رشد کرده بود وارد جامعه شده بود پدرش دکترااااای مخابرات داشت ...بجای دم از خارج زدن یکم اینجا بمونیم و افراد جامعمون رو آگاه سازی کنیم !!!!بخدایی که اعتقاد دارم قسم ، قبل از اومدن به مانشت و آشنا شدن با این سایت حتی حاضر بودم دانشگاه مجازی هم برم چون فکر می کردم اینطوری می گن دختره ارشد داره اما اینجا وقتی امید و روحیه دوستان رو دیدم می خوام دوباره پشت کنکور بمونم برم شریفالان وقتی کسی ازم سوالی می پرسه اونقد با حوصله جواب میدم که ...اصلا به من چه اون کدوم Level e !هر سطحی هست من تلاش کنم بکشمش بالا!!!!بنظر من این بهتر از ........دوست عزیز آقای پلدشت موفق باشید

اگر که از حرفام ناراحت شده اید عذرخواهی میکنم. همه چی نسبیه، احمق بودن هم به نسبت کارایی که بعضی ها انجام میدند و در حالت کلی خوشایند نیستند استفاده میشه و منظورم این بود که این یارو کاری انجام میده که هیشکی اونو دوست نداره. در حقیقت شدیدا زور میکنه و سعی داره چیزی که اون میخواد بشه. چون اون منو دوست داره! میخواد منم دوستش داشته باشم. اما نمیخواد قبول کنه که حقیقت نداره.
من به هیشکی توهین نمیکنم و باور دارم که همه انسان هستیم. اینا فقط بازی با کلمات هستند. لطفا زیاد جدی نگیرید. هر جای دنیا و هر دنیایی که اعتقاد دارید از اینجور کلمات برای توصیف اشیا استفاده میشه. مثل همین کلمه تنبل! تنبلی وجود نداره (تو دوران شروع یعنی دبستان) اگر دیدی دانش آموزی تنبله! باور کنید اینطور نیست. فقط روش یادگیری اون با روش تدریس معلم فرق میکنه. مثلا یکی از طریق شنوایی خوب یاد میگیره اما معلمش همیشه از طریق تصویر و ... سعی کرده تدریس کنه. مسلما این شخص نمیتونه خوب یاد بگیره. (راستی منم شنوایی هستم ) اما واقعیت اینکه تنبلی نداریم اما همونطور که گفتم از کلمات استفاده میشه برای سنجش.

این بنده خدا هم همانطور که گفتم نزدیک به ۶-۷ ماه و البته ۱۰-۱۵ بار در این مدت سعی کردم که بره پی زندگیش، اما خودش نمیره و هر روز اس و ایمیل میده. منم بهش تا جایی که وقت اجازه بده احترام قائل میشم و حرفاشو میخونم بعد حذف میکنم. اما قرار نیست چون هر روز پیام میفرسته منم جوابشو بدم. قرار نیست کسی رو که دوست نداریم و یا لیاقت زندگی کردن باهات رو نداره (بازم میگم نسبیه، زیاد جدی نگیرید.) باهاش دوست بشی. در این صورت فقط خودتو عذاب میدی. و البته زندگیتو خراب میکنی. (در صورتی که از این تیکه ناراحت شدید، لطفا این مقاله رو بازم بخونید. اگر بازم ناراحت شدید لطفا نادیده بگیرید. فقط نظر شخصیه.)

شما نمیدونم در همچنین شرایطی بودید یا نه. من خوشبختانه در هر دوی این شرایط بودم. کسی رو دوست داشتم که منو دوست نداشت. و کسی منو دوست داره که من دوستش ندارم.

در مورد اولی که اون تجربه کافی داشت و خودش آگاهی کامل داشت و همینم باعث شد که باهام دوستی رو ادامه نده. و خوشبختانه این کارش واقعا باعث شد هم اون و هم من تو تمام این مدت شاد باشیم. منم خیلی خیلی خوشحال بودم از این اتفاق (هر چند یکم هم ناراحت) اما بیشتر خوشحالم چون الان با کسی که متقابلا همدیگرو دوست دارند، کنار هم هستند و عشق یعنی همین (اگه ببینی لذت میکنی که دو زوجی که واقعا همدیگرو میخوان بهم رسیده اند). و مهمتر اینکه با اینکه کلی گشتم تا پیداش کنم (نزدیک به ۷-۸ ماه) اما دیدم منو نمیخواد منم با اون همه انتظار و عشق و ... بالاخره مزاحم زندگیش نشدم. چون همونطوری که این مقاله هم نوشته بود، بزرگتر ها میگند، بزرگ شدیم خودمون هم بهتر میفهمیم ، اگر مزاحمش میشدم اولا زندگی آنچنان ایده آلی نداشتیم بدلیل یه طرفه بودن و دوم اینکه عمرمون رو بهدر میدادیم و بدتر اینکه مثل خیلیا فقط بخور و بخواب میکردیم تا اینکه وقتش برسه که بمیریم و هیچ کاری تو تمام عمرمون انجام نمیدادیم.

* هر چند اهداف و فلسفه زندگی هر انسانی متفاوت از هم هست اما من معتقدم که زندگی نسل بعدی به من و شما بستگی داره. وقتی این اتفاق میفته که بتونی کار کنی و پیشرفتی تو تکنولوژی ایجاد کنی. اینم با دوستی با اون دسته از آدم هایی که ارزشش رو ندارن (همه چی نسبیه، نسبت به من ارزشی ندارن ) نمیشه اتفاق بیفته. پس بهتره با کسی دوستی کنم که خوشحال باشم، کاری بتونه برام بکنه، مزاحمم نشه (نگران اونا هم نباشید، اونم با گذشت زمان با هم نوعان خودش میفته، همونطوری که مقاله گفتند، ما هم دوستانی داشتیم که به جاهای خوبی رسیدند و الان دیگه باهم ارتباط نداریم. اما خیلی خوشحالم وقتی میبینم کارای خوبی میکنه، همین باعث میشه یه حسی درونم ایجاد بشه که همیشه کمکم میکنه کار کنم)، در این صورت میتونم به جامعه بشریت یه خدمتی کرده باشم، بعد که رفتنی هستم ..

اما در مورد دومی نمیدونم یارو از چه جنسیه. اما نمیخواد قبول کنه که این دوستی "نباید" اتفاق بیفته و مطمئن هستم که اتفاق نمیفته. فکر کنم زیاد توضیح لازم نیست. چون شما بهتر از من میتونید بفهمید قضیه از چه قراره. کاری نداریم اون چقدر منو دوست داره یا چقدر برام مهمه و میخواد وقت برام صرف کنه (طبق فرموده های شما) اما مهم اینه که من اونو نمیخوام. من نمیخوام وقتمو براش صرف کنم، اون برام ارزشی نداره (بازم تکرار میکنم همه چی نسبیه و واسه من ارزشی نداره. اما خیلیا هست که براشون خیلی ارزش داره) . اگر به او میرسیدم مطمئنم از زندگیم هیچوقت راضی نمیشدم و در این صورت هم نمیتونستم کار کنم. و اگه همینجور از این کلمات رو کنار هم بذاریم به این نتیجه میرسیم که در اینصورت آخرش میشد بخور، بخواب، بمیر (خودمو میگم)

دوست گرامی بازهم ازتون میخوام که منو ببخشید. ببخشید زیاد تکرار میکنم اما فقط میخوام از حرفام ناراحت نشید، همه انسان هستیم و برای سنجش باید با کلمات بازی کنیم و ارزش داشتن نسبت داره و اینایی که گفتم به زندگی من مربوط میشن. خیلیا هستن که واسه خیلیا ارزشی ندارن. اما این برام مهم نیست. مهم اینه که همان شخص برای من ارزش داره و من ازش لذت میبرم. و خیلیا هستند که اصلا برام ارزشی ندارن اما واسه خیلیا ارزش زیادی دارند. پس ازتون خواهش میکنم لطفا از حرفام ناراحت نشید . اگر جایی ناراحتتون کرد نادیده بگیرید لطفا.

من شدیدا به دیدگاه شما احترام میذارم.

ببخشید اما راستش زیاد تو بحث های حاشیه ای (دور از هدفمون که آکادمیک هست) شرکت نمیکنم. واسه همین دیگه تو این بحث نوشته ای نخواهم نوشت. (شاید باورتون نشه اما شاید واسه این پست ۱ ساعت وقت صرف کرده ام!!!!) از دیدگاهتون استفاده کردم و سپاس از اینکه مغزمو به چالش کشیدید.

---

خیلی متاسفام بابت نوشته آخرتون؛ ناراحت شدم، اما لطفا شما ناراحت نباشید. همه مشکلات زندگی خودشون رو دارند و راستش چون لازم نمیبینم از مشکلاتم نمیگم. اما اگه بخوام بگم خیلی خیلی ریاد میشه. جایی که هیشکی حوصله خوندن نمیکنه. البته تقریبا همه خیلی مشکل دارند. اما نوشتنش جایی که لزومی نداره نیاز نیست. منظورم این بود که شما هم با این مسائل ناراحت نشین و هدفم از گفتن اینا این بود که همه مشکل دارند و با گفتن آنها، تنها دردامون رو بیشتر میکنیم.
به هر حال آرزوی شادی براتون دارم و مهم نیست پدر شما چکارست و یکی دیگه چکارست. مهم انسانیت و انجام کارای خوبه. انشالله مادرتون هم سلامت باشند. و البته به تمام آرزوهاتون برسید.

[hubble]

انسانها همه ذاتا منفعت طلب هستن و ب صورت ناخوداگاه همه همینکارو میکنن!! همه هم مینالن ک بقیه فقط ب فکر خودشونن
اونایی هم ک اینکارو نمیکنن یا تو رودربایستی گیر کردن یا زیادی مهربونن...
متن خوبی بود

[نازین]

گاهی ترازویی کافی است برای اینکه بفهمیم چه کسایی حق ماندگاری در زندگیمان را دارن.من خودم هر کسی که میزان خوبیهاش برام از بدی هاش بیشتر باشه اجازه ماندن در زندگییم را بهش می دم.البته کسی که در حقمان خوبی نکرده لازم نیست به عنوان مجرم از زندگی شخصی بندازیم بیرون و معاشرت باهاش رو قطع کنیم وحتی بودن باهاش رو قطع کنیم!!!!شاید کسی که خوبی در حقمان نمی کند اصلا توان خوبی کردن ندارد !!!شاید کسی که بودن ان به ما آرامش نمی دهد اصلا خودش در زندگی آرامش واقعی را نچشیده.این حرف ها کاملا منطقی است برای داشتن آرامش شخصی !!!!!اما آرامش شخصی به چه قیمتی!!!!اسرائیل هم ادعا می کنه می خواد شهرونداش آرامش داشته باشند اما به چه قیمتی ؟؟؟؟با کشتن۱۸۰۰ زن و کودک مظلوم و بی گناه عرض ۳۰ روز ؟؟؟؟؟؟ گاهی آرامش خودمان به چه قیمتی؟اینها همه از نظر روانشناسی حرف های فوق العاده جالبی هستند اما ما انسانیم !به هم به بودن در کنار هم نیاز داریم و قرار نیست چون کسی به ما سودی ندارد یا کسی با عث رنجش ما است طردش کنیم.چرا حرف این همه روانشناس باید درست باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟شاید چون می خوام حرف محققان رو نقض کنم کسی ازم خوشش نیاد اما یکم تعارف غرور و...رو بذاریم کنار...همگی موفق باشید

[n a z a n i n]

متن فوق العاده زیبایی بود ho3ein.59 مرسی ... واقعا یه موقع ها وقتمونو واسه ادمایی میزاریم که بعد میفهمیم که خیلی دیره...
و قتی که خیلی موقعیت های خوبه زندگیمونو از دست دادیم ...البته اصلا موافق نیستم دل کسی رو بشکونیم ولی وقتی حسی به کسی نداریم ادامه ندیم به نظرم بهتره اروم ازش دور شیم...

[poldasht]

(۱۵ مرداد ۱۳۹۳ ۱۲:۴۱ ب.ظ)نازین نوشته شده توسط:  البته کسی که در حقمان خوبی نکرده لازم نیست به عنوان مجرم از زندگی شخصی بندازیم بیرون و معاشرت باهاش رو قطع کنیم وحتی بودن باهاش رو قطع کنیم!!!!شاید کسی که خوبی در حقمان نمی کند اصلا توان خوبی کردن ندارد !!!شاید کسی که بودن ان به ما آرامش نمی دهد اصلا خودش در زندگی آرامش واقعی را نچشیده.این حرف ها کاملا منطقی است برای داشتن آرامش شخصی !!!!!

اسرائیل هم ادعا می کنه می خواد شهرونداش آرامش داشته باشند اما به چه قیمتی ؟؟؟؟با کشتن۱۸۰۰ زن و کودک مظلوم و بی گناه عرض ۳۰ روز ؟؟؟؟؟؟

منم با n a z a n i n خانم موافقم. گاها افرادی هستند که نمیتونند کاری برای شما بکنند و سودی داشته باشند. و یا اینکه نمی تونند خوشحالتون کنند. و از دوستان قدیمی شما هستند!!! این دسته آدم ها رو نباید به همان راحتی دور انداخت چون دلیل نداریم. /// درسته منفعتی ندارند اما ضرر هم نمیرسانند.

اما گاها آدم هایی کنارمان هستند که علارغم اینکه هیچ سودی ندارند و باعث خوشحالیتم نمیشند. بشدت تاثیر منفی برات میذارند. باعث میشند که نتونید کار کنید. وقتی میبینیدشون ناامید و غمگین میشید. کلا انرژی منفی برات میفرستند. شاید خواسته این کارا رو میکنن و یا شاید طبق فرموده "نازین" خانم، اصلا شادی تو زندگیشون نداشتند و یا اینکه کاری از دستشون برنمیاد که برات بکنند. اما سوال من اینه، واقعا شما از صمیم قلب فردی رو که هیچ سود و منفعتی براتون نداره و باعث خوشحالیتونم نمیشه، (به هر دلیلی، شاید اصلا خودش خوشحال نیست، کاری از دستش برنمیاد و ...) و کلا هم براتون انرژی منفی میده و باعث ناامیدی و یاس و ... میشه رو دوست دارید!؟!؟

البته شاید چنین فکر کنید که لازمه با این دسته از افراد دوستی کرد و سعی کرد آنها را خوشحال کرد و کمکشون کرد. اما وقتی تو هم چنین کاری بلد نیستی و نمیتونی این کمکو براش بکنی چی؟! (مثل طرف مقابل که نمیتونه کاری برات بکنه یا خوشحالت کنه!) شخص بنده در این زمینه هیچ تخصصی ندارم چون نه علم روانشناسی کافی برای کمک به این دسته از افراد رو دارم و نه وقت دارم که همزمان با رشته تخصصیم، این علم هم یاد بگیرم و نه زمان کافی برای انجام این کارا رو دارم و اگه قرار یه کار بشر دوستانه ای انجام بدم! فقط میتونم تو زمینه کاری خودم یه کاری برای هم نوعان بکنم(هر شخصی برای هدفی آفریده شده، قرار نیست همه یه کاری انجام بدیم، یه طلبه افرادو هدایت میکنه، یه پلیس امنیت ایجاد میکنه، یه روانشناس مردم رو یاری میکنه که دید مثبتی داشته باشند و من هم به یه هدف دیگه ای آفریده شده ام و نمیتونم از مسیری که باید! انجام بدم منحرف بشم و بخوام یه کار دیگه ای انجام بدم)، امیدوارم من هم تو یه زمینه ای یه کار خوبی میکنم که هیچ کسی نخواهد توانست اون کارو برای مردم کرده باشه. و امیدوارم افرادی که میتونند به این دسته از افراد کمک کنند، دریغ نکرده باشند و تمام نهایت تلاششون رو بکنند. این حق همه هست که بخندیم و شاد باشیم. و این شادی هم زمانی فراهم میشه که من بتونم تو زمینه ای که تخصص دارم و هدفی دارم، بتونم حرکت کنم و همان کار رو انجام داده باشم، شخصی که قرار به این دسته افراد کمک کنه، این کارو انجام بده و ....

یه نکته دیگه که خیلی ذهنم رو مشغول میکنه اینه که کمک به این دسته از افراد برای شادی، شاید کار خیلی از افراد باشه، یعنی تقریبا همه بتونند یه همچین کاری کرده باشند اما اینکه یه نظریه ای تو یه رشته ای داده بشه، کار هر کسی نیست و فردی که قرار این کارو انجام بده، باید تماما به این زمینه زوم بکنه و این نظریه رو بده. چون برای این هدف تو این دنیاست و ""زندگی کوتاهتر از آن است که بخواییم درکنار این کارمان، هم امنیت برقرار کنیم، هم دیگران را هدایت کنیم، دیگران رو معالجه کنیم، هم حسابداری شرکت ها رو انجام بدیم""

البته دوستان این نظر شخصیم بود و نمیخوام برداشت بدی کرده باشید. راستش افرادی که الان دور و ورم هستند از هر نوعی هست. فقز، پولدار، باسواد، بی سواد؛ از همه نوع. و با همشون هم در یه سطحی ارتباط دارم. تا جایی که چند ساله تونسته ام هر دو دسته رو کنار خودم داشته باشم و هر موقع کاری لازم داشتند، اگر در توانم بود براشون انجام داده ام و هر موقع کمکی لازم داشتم، اگر در توانشون بود برام انجام داده اند. از نظر من این یکی از بهترین دوستی هاست. با هر کدام هم فرصت شده کنار هم باشیم، چون کمتر این اتفاق میفته (بدلیل زمان)، نهایت لذت رو برده ایم و هیچ آسیبی هم برای هم نداشتیم، نه منی که این پایین هستم و نه اونی که اون بالاست، و برعکس. هیچکدام آسیبی برای هم نداشتیم.

اما اشخاصی بوده اند که واقعا بودنشان برای من کلا ضرر بوده. خیلی راحت این دسته از افراد رو از زندگیم پاک کرده امف یه طوری که اصلا انگار هیچوقت تو زندگیم نداشته ام. الان خیلی خوشحالم درحالی که وقتی این دسته از افراد تو زندگیم بودند کلا در یاس و ناامیدی بودم. آخه کی دوست داره ناراحت بشه. من از شما عزیزان میپرسم، شما واقعا میخوایید ناراحت بشید!؟ (ببخشید امیدوارم از این دسته افراد نباشید، اما اگر واقعا فکر میکنید میخوایید بجای خوشحالی! تو زندگیتون همیشه ناراحت باشید، خیلی صادقانه پیشنهاد میکنم به یه روانپزشک مراجعه کنید. راستش همه انسانها میخواند خوشحال باشند و فکر نمیکنم شخصی پیدا بشه و بگه که میخوام ناراحت باشم، میخوام همیشه ناامید باشم و ...)

من تجربه شخصیم (تا این زمان) اینو میگه که باید از افرادی که لارغم اینکه هیچ سودی برات ندارند و خوشحالتم نمیکنند، ولی در عوض شدیدا بهت ضرر میرسانند و باعث غم و ناامیدیت میشند بشدت باید دوری کرد. بصلاحتون این کارو انجام بدید چون رفته رفته شما هم از این دسته افراد خواهید شد. قانون طبیعت اینو میگه (یه قضیه ای هم تو فیزیک دبیرستان خونده بودیم که دوتا ظرف و یکی پر و یکی خالی، هم سطح میشند )

قضیه اسرائیل و ... هم راستش نظر خاصی ندارم چون اصلا در جریان اینها نیستم و هیچوقت نه دوست داشتم و نه فرصت کافی داشتم که خبرهای اینا رو ببینم و یا درموردشون مطالعه کنم (آدم سیاسی نیستم ) و هنوز کفششم هم نپوشیده ام! و نمیتونم نظری در این مورد بدم.

آخر اینکه بنظرم باید افرادی که سودی برات ندارند را دور نندازی، اما هر کسی و هر اتفاق و شیئی که برات ضرر داشته باشه، باید از زندگیت بندازی دور. اگر میخوای از تمام توانت استفاده کنی. بهرحال خدا یه توانی بما داده و ما هم باید استفاده کنیم. اما نباید دل دیگران را بشکنیمو و نباید بذاریم کسی دلمان را بشکند. نباید به دیگران ضرر برسانیم و نذاریم تو زندگیمون کسانی باشند که چیزی جز ضرر برامون ندارند.

ببخشید طولانی شد متنم. هم خودم خیلی اذیت شدم تا این متنو بنویسم و هم شما اذیت شدید و تا الان دنبال کردید. ببخشید.

[نازین]

(۱۵ مرداد ۱۳۹۳ ۰۲:۲۰ ب.ظ)poldasht نوشته شده توسط:  

(15 مرداد ۱۳۹۳ ۱۲:۴۱ ب.ظ)نازین نوشته شده توسط:  البته کسی که در حقمان خوبی نکرده لازم نیست به عنوان مجرم از زندگی شخصی بندازیم بیرون و معاشرت باهاش رو قطع کنیم وحتی بودن باهاش رو قطع کنیم!!!!شاید کسی که خوبی در حقمان نمی کند اصلا توان خوبی کردن ندارد !!!شاید کسی که بودن ان به ما آرامش نمی دهد اصلا خودش در زندگی آرامش واقعی را نچشیده.این حرف ها کاملا منطقی است برای داشتن آرامش شخصی !!!!!

اسرائیل هم ادعا می کنه می خواد شهرونداش آرامش داشته باشند اما به چه قیمتی ؟؟؟؟با کشتن۱۸۰۰ زن و کودک مظلوم و بی گناه عرض ۳۰ روز ؟؟؟؟؟؟

منم با n a z a n i n خانم موافقم. گاها افرادی هستند که نمیتونند کاری برای شما بکنند و سودی داشته باشند. و یا اینکه نمی تونند خوشحالتون کنند. و از دوستان قدیمی شما هستند!!! این دسته آدم ها رو نباید به همان راحتی دور انداخت چون دلیل نداریم. /// درسته منفعتی ندارند اما ضرر هم نمیرسانند.

اما گاها آدم هایی کنارمان هستند که علارغم اینکه هیچ سودی ندارند و باعث خوشحالیتم نمیشند. بشدت تاثیر منفی برات میذارند. باعث میشند که نتونید کار کنید. وقتی میبینیدشون ناامید و غمگین میشید. کلا انرژی منفی برات میفرستند. شاید خواسته این کارا رو میکنن و یا شاید طبق فرموده "نازین" خانم، اصلا شادی تو زندگیشون نداشتند و یا اینکه کاری از دستشون برنمیاد که برات بکنند. اما سوال من اینه، واقعا شما از صمیم قلب فردی رو که هیچ سود و منفعتی براتون نداره و باعث خوشحالیتونم نمیشه، (به هر دلیلی، شاید اصلا خودش خوشحال نیست، کاری از دستش برنمیاد و ...) و کلا هم براتون انرژی منفی میده و باعث ناامیدی و یاس و ... میشه رو دوست دارید!؟!؟

البته شاید چنین فکر کنید که لازمه با این دسته از افراد دوستی کرد و سعی کرد آنها را خوشحال کرد و کمکشون کرد. اما وقتی تو هم چنین کاری بلد نیستی و نمیتونی این کمکو براش بکنی چی؟! (مثل طرف مقابل که نمیتونه کاری برات بکنه یا خوشحالت کنه!) شخص بنده در این زمینه هیچ تخصصی ندارم چون نه علم روانشناسی کافی برای کمک به این دسته از افراد رو دارم و نه وقت دارم که همزمان با رشته تخصصیم، این علم هم یاد بگیرم و نه زمان کافی برای انجام این کارا رو دارم و اگه قرار یه کار بشر دوستانه ای انجام بدم! فقط میتونم تو زمینه کاری خودم یه کاری برای هم نوعان بکنم(هر شخصی برای هدفی آفریده شده، قرار نیست همه یه کاری انجام بدیم، یه طلبه افرادو هدایت میکنه، یه پلیس امنیت ایجاد میکنه، یه روانشناس مردم رو یاری میکنه که دید مثبتی داشته باشند و من هم به یه هدف دیگه ای آفریده شده ام و نمیتونم از مسیری که باید! انجام بدم منحرف بشم و بخوام یه کار دیگه ای انجام بدم)، امیدوارم من هم تو یه زمینه ای یه کار خوبی میکنم که هیچ کسی نخواهد توانست اون کارو برای مردم کرده باشه. و امیدوارم افرادی که میتونند به این دسته از افراد کمک کنند، دریغ نکرده باشند و تمام نهایت تلاششون رو بکنند. این حق همه هست که بخندیم و شاد باشیم. و این شادی هم زمانی فراهم میشه که من بتونم تو زمینه ای که تخصص دارم و هدفی دارم، بتونم حرکت کنم و همان کار رو انجام داده باشم، شخصی که قرار به این دسته افراد کمک کنه، این کارو انجام بده و ....

یه نکته دیگه که خیلی ذهنم رو مشغول میکنه اینه که کمک به این دسته از افراد برای شادی، شاید کار خیلی از افراد باشه، یعنی تقریبا همه بتونند یه همچین کاری کرده باشند اما اینکه یه نظریه ای تو یه رشته ای داده بشه، کار هر کسی نیست و فردی که قرار این کارو انجام بده، باید تماما به این زمینه زوم بکنه و این نظریه رو بده. چون برای این هدف تو این دنیاست و ""زندگی کوتاهتر از آن است که بخواییم درکنار این کارمان، هم امنیت برقرار کنیم، هم دیگران را هدایت کنیم، دیگران رو معالجه کنیم، هم حسابداری شرکت ها رو انجام بدیم""

البته دوستان این نظر شخصیم بود و نمیخوام برداشت بدی کرده باشید. راستش افرادی که الان دور و ورم هستند از هر نوعی هست. فقز، پولدار، باسواد، بی سواد؛ از همه نوع. و با همشون هم در یه سطحی ارتباط دارم. تا جایی که چند ساله تونسته ام هر دو دسته رو کنار خودم داشته باشم و هر موقع کاری لازم داشتند، اگر در توانم بود براشون انجام داده ام و هر موقع کمکی لازم داشتم، اگر در توانشون بود برام انجام داده اند. از نظر من این یکی از بهترین دوستی هاست. با هر کدام هم فرصت شده کنار هم باشیم، چون کمتر این اتفاق میفته (بدلیل زمان)، نهایت لذت رو برده ایم و هیچ آسیبی هم برای هم نداشتیم، نه منی که این پایین هستم و نه اونی که اون بالاست، و برعکس. هیچکدام آسیبی برای هم نداشتیم.

اما اشخاصی بوده اند که واقعا بودنشان برای من کلا ضرر بوده. خیلی راحت این دسته از افراد رو از زندگیم پاک کرده امف یه طوری که اصلا انگار هیچوقت تو زندگیم نداشته ام. الان خیلی خوشحالم درحالی که وقتی این دسته از افراد تو زندگیم بودند کلا در یاس و ناامیدی بودم. آخه کی دوست داره ناراحت بشه. من از شما عزیزان میپرسم، شما واقعا میخوایید ناراحت بشید!؟ (ببخشید امیدوارم از این دسته افراد نباشید، اما اگر واقعا فکر میکنید میخوایید بجای خوشحالی! تو زندگیتون همیشه ناراحت باشید، خیلی صادقانه پیشنهاد میکنم به یه روانپزشک مراجعه کنید. راستش همه انسانها میخواند خوشحال باشند و فکر نمیکنم شخصی پیدا بشه و بگه که میخوام ناراحت باشم، میخوام همیشه ناامید باشم و ...)

من تجربه شخصیم (تا این زمان) اینو میگه که باید از افرادی که لارغم اینکه هیچ سودی برات ندارند و خوشحالتم نمیکنند، ولی در عوض شدیدا بهت ضرر میرسانند و باعث غم و ناامیدیت میشند بشدت باید دوری کرد. بصلاحتون این کارو انجام بدید چون رفته رفته شما هم از این دسته افراد خواهید شد. قانون طبیعت اینو میگه (یه قضیه ای هم تو فیزیک دبیرستان خونده بودیم که دوتا ظرف و یکی پر و یکی خالی، هم سطح میشند )

قضیه اسرائیل و ... هم راستش نظر خاصی ندارم چون اصلا در جریان اینها نیستم و هیچوقت نه دوست داشتم و نه فرصت کافی داشتم که خبرهای اینا رو ببینم و یا درموردشون مطالعه کنم (آدم سیاسی نیستم ) و هنوز کفششم هم نپوشیده ام! و نمیتونم نظری در این مورد بدم.

آخر اینکه بنظرم باید افرادی که سودی برات ندارند را دور نندازی، اما هر کسی و هر اتفاق و شیئی که برات ضرر داشته باشه، باید از زندگیت بندازی دور. اگر میخوای از تمام توانت استفاده کنی. بهرحال خدا یه توانی بما داده و ما هم باید استفاده کنیم. اما نباید دل دیگران را بشکنیمو و نباید بذاریم کسی دلمان را بشکند. نباید به دیگران ضرر برسانیم و نذاریم تو زندگیمون کسانی باشند که چیزی جز ضرر برامون ندارند.

ببخشید طولانی شد متنم. هم خودم خیلی اذیت شدم تا این متنو بنویسم و هم شما اذیت شدید و تا الان دنبال کردید. ببخشید.

تا اینجای کار هر پستی از شما میدیدم بدون اینکه بخوانم علامت سپاس یا مثبت رو قرار می دادم.نسبت به بیشتر دوستام همینطوری رفتارمیکنم عادتمه یعنی با توجه به شناختی که از دوستان دارم از شون تبعیت بی چون و چرا می کنم وشناخت تقریبی از شما و فعالیت های علمی که انجام دادید باعث می شد حداقل تو این سایت هرچی می نویسد من سپاس بزنم .اما حرف های دو شب پیشتون کمی مغرورانه و خودخواهانه نسبت به جامعه بشری بود !!!حق کاملا با شماست کسی که نمی توانی باهاش بسازی باید رابطه را باهاش کم کنی اما نه به صورتی رفتارکنیم که شخص مقابل اعتماد بنفسش را کامل از دست بدهدیا کلا نابود شه احساس پوچی کنه!بظرمن الان بهترین وقت هست برای شما که اگه می خواین کنکور بدین خودتون رو برای کنکور ۹۴ آماده کنین تا ان شاء الله سال بعد اینجا مصاحبه شما رو هم بخونیم !زیاد راجع به این مسائل اعصاب قاطی نکنید !!!با آرزوی موفقیت و عاقبت به خیری برای شما و همه دوستان مانشتی وخودم

[poldasht]

(۱۵ مرداد ۱۳۹۳ ۰۳:۱۸ ب.ظ)نازین نوشته شده توسط:  تا اینجای کار هر پستی از شما میدیدم بدون اینکه بخوانم علامت سپاس یا مثبت رو قرار می دادم.نسبت به بیشتر دوستام همینطوری رفتارمیکنم عادتمه یعنی با توجه به شناختی که از دوستان دارم از شون تبعیت بی چون و چرا می کنم وشناخت تقریبی از شما و فعالیت های علمی که انجام دادید باعث می شد حداقل تو این سایت هرچی می نویسد من سپاس بزنم .اما حرف های دو شب پیشتون کمی مغرورانه و خودخواهانه نسبت به جامعه بشری بود !!!حق کاملا با شماست کسی که نمی توانی باهاش بسازی باید رابطه را باهاش کم کنی اما نه به صورتی رفتارکنیم که شخص مقابل اعتماد بنفسش را کامل از دست بدهدیا کلا نابود شه احساس پوچی کنه!بظرمن الان بهترین وقت هست برای شما که اگه می خواین کنکور بدین خودتون رو برای کنکور ۹۴ آماده کنین تا ان شاء الله سال بعد اینجا مصاحبه شما رو هم بخونیم !زیاد راجع به این مسائل اعصاب قاطی نکنید !!!با آرزوی موفقیت و عاقبت به خیری برای شما و همه دوستان مانشتی وخودم

ممنونم، اما فکر نمیکنم در بین پست هام اثری از ناراحت شدن و اعصاب خرد کنی وجود داشته باشه ، اگر واقعا اعصابم خرد بشه، ۱۰۰% بدون چون و چرا پست رو میذارم کنار (موضوع اصلی بحثمون هنوز یادم هست )
به نظر تک تک دوستان از همان اول احترام قائل بودم و سعی میکردم طوری پیشنهادات و نظراتم رو بگم که کسی ازم رنجیده نشده باشه.
اگر ازم ناراحت شده اید ازتون عذرخواهی میکنم. منم سعی کردم واقعا نظرمو گفته باشم و چیزی که بهش اعتقاد دارم. و البته سعی نکرده ام کسی احساس پوچی کنه! یعنی اگر قرار بود بیام و یه متنی بنویسم (نه چیزی که واقعا دلم میخواد بگم) و دور از واقعیت یه چیزهایی بگم، هیچوقت این کار رو انجام نمیدادم. (یکم احساس میکنم یه نوعی خیانت میشه )
اما نباید فراموش کنیم که ""درد انسانها را تغییر میدهد""
شما هم موفق باشید.
بازم از تمام دوستان و بویژه شما که احساس میکنم از دستم کمی عصبانی هستید عذرخواهی میکنم.

---

منم سعی میکنم دیگه بحث ادامه ندم تا اعصابمو قاطی نکنم ، زیادی وقت گیره این حرفا. هر کی یه نظری داره و امیدوارم هر چه به صلاح هست رو انجام بدند انشالله. سپاس از همه دوستان