انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[mohammad_13690]

[لطفا بعد از خواندن مطلب نظر دهید]

یکی از بزرگترین مشکلات اکثر ما ها نداشتن اراده یا همون تنبلیه؛ تصمیم به یه کار مفید می گیریم اما بعد از ماه ها متوجه میشیم کوچکترین حرکتی نکردیم! باید گفت کسی که زحمت نمیکشه، و به خودش سختی نمیده، و راحت طلبه و تلاش نمی کنه، به هیچ جایی نمیرسه. به تعبیر زیبای قرآن، تنها چیزی که برای انسان می مونه اون چیزیه که براش تلاش کرده و سختی کشیده:
« وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى» « وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى» [نجم، ۳۹ و۴۰]
ما توی این دنیا گویا سوار یک قایق هستیم که وسط اقیانوس پهناور هست و باید سعی و تلاش کنیم و سریع و سریع تر پارو بزنیم تا جلو بریم. کسی که توی زندگی اراده نداره و تنبله، نمیتونه جلو بره.
خوب، همت و اراده و سریع پارو زدن خیلی مهمه، اما مهم تر از اون جهت حرکت قایق هست. قایق داره به سمت جزیره ای میره که معشوق توش هست یا با سرعت به سمت جزیره ی آدم خوار ها میره!
* آدم ها چند دسته اند؛ گروه بزرگی اصلا پارو نمیزنن؛ هرچه بادا باد! اصولا زندگی رو جدی نمی گیرن و ترجیح میدن به خودشون زحمت ندن! میگیرن تو قایقشون می خوابن!
آدم تنبلی که مدام پشت گوش میندازه گاهی با صدای قایق کناری بیدار میشه، اما گاهی هم جریان آب قایق رو محکم به یه سخره میکوبه و برای بیدار شدن دیره.
کسی که یه لحظه هم توی قایقش می خوابه، ممکنه جریان آب اون رو به عقب برگردونه.
* دسته دوم آدمایی هستن که توی زندگی تند و تند پارو میزنن بدون این که به سمت هیچ جزیره ای حرکت کنن؛ وقتی ازشون میپرسی هدفت توی زندگی چیه، یا مثلا می پرسی برای چی می خوای کنکور بدی هیچ جوابی ندارن بگن؛ میگن ما حاضریم هرچقدر خواستی سریع پارو بزنیم، اما از ما نخواه جزیره هدف رو تشخیص بدیم چون خیلی سخت تر از پارو زدنه؛ میگن ما اعصاب جهت یابی نداریم.
یا پارو میزنن و حرکت میکنن به سمتی که همه دارن میرن و میگن حالا که همه دارن به این سمت میرن مطمئنا جای خوبی هست!
* بر خلاف دسته دوم که هیچ توجهی به جهت حرکت ندارن و فقط پارو میزنن، دسته سوم هدف مشخص دارن، یه جزیره ای رو از دور دیدن و تند و تند پارو میزنن تا بهش برسن، اما اشتباه تشخیص دادن. آخرش یا به جزیره آدم خوارها می رسن، یا به یه جزیره ی بی آب و علف، و همه ی زحمت هاشون هدر میره.
* دسته چهارم، خود مسیر رو هدف گرفتن! به سمت جزیره ی کوچیک ساندویچ فروشی پارو میزنن! میگن می خواهیم توی مسیر هم بمون سخت نگذره. تا اینجاش خوبه، اما بعد از اون باز هم از این جزیره به اون جزیره دنبال چیپس و پفک! تا توی راه خوش باشن. گاهی پیدا نمی کنن و مدام میگردن، گاهی هم پیدا می کنن و بعد دنبال خوردنی خوشمزه تر. انگار اصلا یادشون رفته کسی توی جزیره هدف منتظرشون هست؛ و یادشون رفته خیلی زود غروب میشه و وقت زیادی ندارن. آخرش هم شب تک و تنها وسط دریا توی قایق می مونن و از ترس خوابشون نمی بره و فردا صبح هم که مسابقه تموم شده و کسی بابت پاروهایی که زدن ازشون تشکر نمیکنه. کلکسیون چیپس و پفک هایی که جمع کردن هم نخورده باقی می مونه!
هیچ کدوم از این چهار دسته به جزیره هدف نمیرسن، و چه جزیره ی هدفی رو از دست میدن!
«وَالْعَصْرِ» «إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ» [عصر، ۱و۲]
سوگند به عصر؛ همانا انسان مطمئنا در حال زیان است

* فقط دسته پنجم به جزیره هدف میرسن. اون ها قبل از هرکار با علایمی که وجود داره جزیره هدف رو تشخیص میدن، و بعد تند و تند به سمت اون پارو میزنن، وقتی می بینن هیچ کس همراه اونا نمیاد و همه دارن یه سمت دیگه میرن دلسرد نمیشن و به راهشون شک نمی کنن [۱]؛ به هر کسی که سر راهشون میبینن یاد آوری می کنن مسابقه سر چی هست [۲]؛ چون میدونن کی توی جزیره هدف منتظرشون هست، انگیزه ی فوق العاده دارن، تند و تند پارو میزنن و از همه سبقت می گیرن [۳]؛ هر از چندگاهی دوباره جهت یابی می کنن تا مسیرشون عوض نشده باشه؛ چون میدونن دارن به چه هدفی نزدیک میشن توی مسیر شادابن، سر راه هم از جزیره های ساندویچ فروشی خرید می کنن تا انرژی لازم برای پارو زدن داشته باشن و توی راه هم خوش بگذرونن[۴].

[۱] « فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّکَ الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ» [روم، ۶۰]
پس صبر کن که وعده خدا حق است و زنهار تا کسانى که یقین ندارند تو را به سبکسرى واندارند.
[۲] « وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» [آل عمران، ۱۰۴]
و باید از میان شما گروهى [مردم را] به نیکى دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتى بازدارند و آنان همان رستگارانند.
[۳] « وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ» « أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ» [واقعه، ۱۰و۱۱]
و سبقت گیرندگان پیشتازند، آن ها هستند که مقربند.
[۴] « یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» [اعراف، ۳۱]
ای فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود بردارید و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمی‏دارد.


_________________________________________________________
هدف شما از درس خوندن چیه؟
این که ارشد کدوم دانشگاه قبول بشیم، چقدر توی زندگی و خوشبختی تاثیر داره؟
خوشبختی چی هست؟
...

[mohammad_13690]

(۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱ ۱۲:۲۲ ق.ظ)mohammad_13690 نوشته شده توسط:  هیچ کدوم از این چهار دسته به جزیره هدف نمیرسن...
«وَالْعَصْرِ» «إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ» [عصر، ۱و۲]
سوگند به عصر؛ همانا انسان مطمئنا در حال زیان است

وقتی هدف به درستی انتخاب نشه، اون هایی که تلاش می کنن واونهایی که تلاش نمی کنن همه ضرر می کنن
اما از همه بیشتر کیا ضرر می کنن؟
اون هایی که فکر میکنن کارشون خیلی درسته و کلی هم تلاش می کنن
اما همه ی تلاششون هدر میره

_______________________
[کهف، ۱۰۳ تا ۱۰۶]
« قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا »
بگو آیا شما را از زیانکارترین مردم آگاه گردانم؟

« الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا »
آنان کسانى‏ اند که تلاش‏شان در زندگى دنیا به هدر رفته و خود مى‏ پندارند که بهترین کار را انجام مى‏ دهند

« أُولَئِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَزْنًا »
آنان کسانى‏ اند که آیات پروردگارشان و لقاى او را انکار کردند در نتیجه اعمالشان تباه می گردد و روز قیامت براى آنها ارزشى نخواهیم نهاد

[mohammad_13690]

(۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱ ۱۲:۲۲ ق.ظ)mohammad_13690 نوشته شده توسط:  ...
* دسته چهارم، خود مسیر رو هدف گرفتن! به سمت جزیره ی کوچیک ساندویچ فروشی پارو میزنن! میگن می خواهیم توی مسیر هم بمون سخت نگذره. تا اینجاش خوبه، اما بعد از اون باز هم از این جزیره به اون جزیره دنبال چیپس و پفک! تا توی راه خوش باشن. گاهی پیدا نمی کنن و مدام میگردن، گاهی هم پیدا می کنن و بعد دنبال خوردنی خوشمزه تر. انگار اصلا یادشون رفته کسی توی جزیره هدف منتظرشون هست؛ و یادشون رفته خیلی زود غروب میشه و وقت زیادی ندارن. آخرش هم شب تک و تنها وسط دریا توی قایق می مونن و از ترس خوابشون نمی بره و فردا صبح هم که مسابقه تموم شده و کسی بابت پاروهایی که زدن ازشون تشکر نمیکنه. کلکسیون چیپس و پفک هایی که جمع کردن هم نخورده باقی می مونه!
...

این دسته ی چهارم که خود مسیر رو هدف قرار دادن، همون هایی هستن که یادشون رفته این دو روز دنیا یه مسابقه ی کوتاهه

مدت زندگی ما توی دنیا بیشتر از یه صبح تا غروب نیست
اما ما طلسم شدیم و آینده رو خیلی دور میبینیم
وقتی زمان میگذره یه کم متوجه کوتاه بودنش میشیم
شش سال دیگه خیلی دیر به نظر میرسه، اما سال ۸۵ انگار همین دیروز بود!
هر چی بیشتر میگذره بیشتر به این کوتاه بودن دنیا پی میبریم و بعد از پایان مسابقه تازه میفهمیم چقدر کوتاه بود. تا روزی که...
[مومنون، ۱۱۲ تا ۱۱۴]
«قَالَ کَمْ لَبِثْتُمْ فِی الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِی»
[خدا] می گوید چند سال در زمین ماندید؟

«قَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّینَ»
[آنها] می گویند یک روز یا نصف یک روز ماندیم، از شمارگران بپرس

«قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا لَّوْ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَعْلَمُونَ»
[خدا] می گوید جز اندکی نماندید، کاش میدانستید
___________________________________________________
هیچ کس منکر پایان زندگی دنیایی نیست
اما دو راه برای مواجهه با پدیده مرگ هست
___________________________________________________
۱) تفکر اول: مرگ ناراحت کننده ست، فراموشش کن
عده ای بر این باورند که مرگ کلا ناراحت کننده هست و فکر کردن به اون باعث میشه زندگی خودمون رو تلخ کنیم. میگن سعی کن به مرگ فکر نکنی و از زندگی لذت ببری. میگن فکر کردن به مرگ انرژی منفیه.
برای فراموش کردن این پایان غم انگیز نیاز به کمک دارن و یه نفر هست که داوطلبه برای کمک، شیطان.
شراب، روانگردان، موسیقی تند و هزار راه پیدا میشه که کمک میکنه بی خیالش بشن، اما همه موقتی هست
از طرفی میگن حالا که قراره این لذت ها تموم شه تا میتونی لذت ببر، لذت جنسی رو به نهایت برسون و خودت رو مقید نکن، لذت مقام و ثروت رو به حد اعلا برسون و... اصولا برای رسیدن به لذت حرص میزنن
نهایتش هم موفق نمیشن مرگ رو فراموش کنن و بر خلاف حرف اصلی شون که می خواستن با فراموشی مرگ از دپرس شدن فرار کنن، به دپرسی مفرط مبتلا می شن
___________________________________________________
۲) تفکر دوم: بی خیال هیچ چیز نباش
صفر تا صد مذهب یک جمله ست: بی خیال هیچ چیز نباش
به تعداد "بی خیال" هایی که میگیم بعدا "افسوس" میگیم
بی خیال = خدا بزرگه = باشه بعد = جدی نگیر = مهم نیست = حوصله داری = گیر نده
بی خیال این که از این سرا چی میتونیم ببریم و چی نیازه ببریم
توی سرای بعد هم افسوس که چرا نیاوردیم

اما آیا فکر مرگ ما رو دپرس میکنه؟
بستگی داره مرگ رو چی بدونی، پایان زندگی یا پایان روزهای سخت مسابقه؟
این دنیا چیزی نداره که فکر تموم شدنش ما رو دپرس کنه
همه ی لذت هاش زود تموم میشه و با "بی نهایت طلبی" ما نمی خونه
زیاد غذا بخوری دیگه حالت از غذا به هم میخوره
زیاد می خوابی کسل میشی نمیتونی بخوابی
زیاد آهنگ گوش کنی خسته میشی
لذت جنسی پایان داره
...
از طرفی روی هیچ چیز این دنیا هم اعتباری نیست
کل پول و آبرو و مقام و... هرچی دوست داری ممکنه یه روزه ازت بگیرن
از دست دادن کسایی که دوستشون داری
جا خالی دادن دوستی که بهش تکیه کردی!
و هزار چیز رنج دهنده دیگه توی دنیا هست که میگی همون بهتر دنیا همیشگی نیست
همه لذت های دنیایی هم کوچیک هستن
«... أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِیلٌ» [توبه، ۳۸]
آیا به جاى آخرت به زندگى دنیا دل خوش کرده‏ اید؟ متاع زندگى دنیا در برابر آخرت جز اندکى نیست

فکر مرگ دپرس کننده نیست، چون این جهان آخرت هست که "جهان زندگی کردن" هست

«وَمَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ» [عنکبوت، ۶۴]
این زندگى دنیا جز سرگرمى و بازیچه نیست و زندگى حقیقى همانا در سراى آخرت است اى کاش مى‏ دانستند

و تمام لذت های دنیا فقط به چشم ما زیبا جلوه داده شده

«زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ» [آل عمران، ۱۴]
دوستى خواستنی هاى گوناگون، از زنان و فرزندان و اموال فراوان از زر و سیم و اسب‏هاى نشاندار و دامها و کشتزارها براى مردم آراسته شده لیکن این جمله مایه تمتع زندگى دنیاست و حال آنکه فرجام نیکو نزد خداست
_________________________________________________________

حالا که زندگی این دنیا یه مسابقه کوتاه هست، پس نمیتونه هدف همینجا باشه

در برابر تفکری که میگه برای یک هدف کوتاه مدت تلاش کن، قرآن آیات تکان دهنده ای داره که میتونه جهت زندگی آدم رو عوض کنه
[اسراء، ۱۸ و ۱۹]
« مَّن کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا »
هر کس خواهان [دنیاى] زودگذر است به زودى هر که را خواهیم نصیبى از آن مى‏ دهیم آنگاه جهنم را که در آن خوار و رانده داخل خواهد شد براى او مقرر مى‏ داریم
« وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِکَ کَانَ سَعْیُهُم مَّشْکُورًا »
و هر کس خواهان آخرت است و نهایت کوشش را براى آن بکند و مؤمن باشد آنانند که تلاش آنها مشکور واقع خواهد شد

_________________________________________________________

اما هیچ کدوم از این ها باعث نمیشه به دنیا بی توجه باشیم
این دنیا بی نهایت مهمه
وقتی این دنیا یه مسابقه کوتاه هست که سرنوشت ابدی ما رو رقم میزنه، پس ثانیه ثانیه ش مهمه
برای این که توی این دنیای مهم بتونیم به هدف برسیم باید با قواعد همین دنیا بازی کنیم
امرار معاش؛ غذا خوردن، خوابیدن، لذت جنسی، پول در آوردن،... نیازه تا این دنیای مهم پیش بره
و هدف چی هست؟

__________________________________________________________

کسی توی جهان زندگی کردن (آخرت) خوشبخت خواهد بود که توی این دنیا ثابت کرده لیاقت خوشبختی رو داره
خوشبختی؛ شاداب بودن، آرامش داشتن، موفق بودن، رضایت و خرسندی... و هدیه همه ی این ها به خلق
خوشبختی انسان فقط و فقط یه راه داره که توی دفترچه راهنماش نوشته شده
هیچ کس غیر از خدا راه عملی برای خوشبختی جمعی و فردی انسان معرفی نکرده
کومونیسم، امپریالیسم، لیبرالیسم، فمنیسن ... هر کس طبق گمان خود یه راه هایی داده هیچ کدوم کامل نیست
__________________________________________________________

اگه انسان به این بدبختی افتاده دو دلیل داره
۱) نسبت به آخرت بی خیال (غافل) شده
۲) با علم خودش که اون هم فقط راجع به ظاهر زندگی دنیایی هست می خواد برای زندگیش برنامه بده
«یعلمون ظاهرا من الحیاة الدنیا وهم عن الآخرة هم غافلون» [روم،۷]

[mohammad_13690]

مــــــــــــــــــــــهــــــــــــــــــــــم

آیات تکان دهنده ی قرآن راجع به کسانی که فقط و فقط هدفشان در زندگی کوتاه مدت دنیا هست

[اسراء، ۱۸ و ۱۹]

« مَّن کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ

هر کس خواهان [دنیاى] زودگذر است


عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِیدُ

آن مقدار از آن را که بخواهیم و به هر کس اراده کنیم می‏دهیم


ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا »

سپس ‍ جهنم را برای او قرار خواهیم داد! به طوری که مذموم(خوار) و رانده شده در آن عذاب می بیند


« وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ

و هر کس خواهان آخرت است


وَسَعَى لَهَا سَعْیَهَا

و سعی و کوشش خود را برای آن انجام دهد


وَهُوَ مُؤْمِنٌ

در حالی که مؤمن باشد


فَأُولَئِکَ کَانَ سَعْیُهُم مَّشْکُورًا »

آن ها هستند که سعیشان پاداش داده خواهد شد



__________________________________________________

سوال: - آیا قرآن از ما می خواهد دنیایی که در آن هستیم را فراموش کنیم و به امید آخرت از لذت دنیا بگذریم؟
پاسخ: - خـــــــیــــــر
خداوند نفرمود دنیا را فراموش کنید و در همین آیه هست "و سعی و کوشش خود را برای آن (آخرت) انجام دهد" یعنی در همین آیه که صحبت از "هدف نبودن دنیا" بود در همین آیه ما را به دنیا رجوع داد که دنیا را فراموش نکنید و از این لحظات استفاده کنید و سعی و تلاش کنید و نگفت "بی خیال دنیا"

و راجع به این که باید از لذت دنیا بگذریم یا نه؟ خوب لذت این دنیا چی هست؟ آیا لذت دنیا چیزی جز تلاش برای رسیدن به هدف هست؟ همه میدانیم در این دنیا هیچ وقت از داشتن چیزی لذت نمیبریم بلکه از تلاش برای داشتن چیزی لذت میبریم. خوب خداوند هم فرموده از تلاش برای آخرت لذت ببرید. کسی که هدفش رضای پروردگار هست و با این هدف در زندگی تلاش میکنه، به خلق کمک میکنه، برای اصلاح کشورش زحمت میکشه، برای خوشبخت کردن مردم جهان کار میکنه و برای تک تک لحظات زندگی ش برنامه هدفمند رو داره بیشترین لذت رو در زندگی دنیایی می بره

__________________________________________________
سوال - از اونجا که این آیات باعث میشه عده ای از قرآن زده بشن و حرف قرآن براشون سخت باشه آیا بهتر نیست این آیات رو زیاد تکرار نکنیم؟
پاسخ: - خـــــیـــــر
این که ما دین رو یه طور دیگه تعریف کنیم تا مردم بیشتری جذب دین کنیم نفاق هست
بعد این نفاق کار دستمون میده
چرا توی جامعه اسلامی رشوه خواری هست؟ چون هدف دنیا هست و پول جمع کردن («مَّن کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَةَ...»)
چرا توی جامعه اسلامی اختلاس هست؟ چرا اختلاف طبقاتی هست؟ چرا کسی به محرومین کمک نمیکنه؟ چرا همه از ترس از دادن جایگاه خودشون جلوی ظالم و متخلف نمی ایستن؟...
چون دنیا طلبی در اسلام ایشان بد نیست! چون در قرآن ایشان «...ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا...» برای کسانی که دنیا را میخواهند نازل نشده! چون هرچیز فکر میکنند درست هست را به قرآن نسبت میدهند و نه این که از قرآن استفاده کنند و نظر خود را تصحیح کنند!
چرا مسلمان زیاد هست و مسلمانی اندک؟ چون برخی آیات رو قایم میکنیم

[mohammad_13690]

(۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۱ ۱۲:۵۲ ق.ظ)mohammad_13690 نوشته شده توسط:  عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِیدُ

آن مقدار از آن را که بخواهیم و به هر کس اراده کنیم می‏دهیم

آیا دنیا طلبان به هدف خودشان که همان متاع دنیا هست میرسند؟

مَا نَشَاء

آن مقدار که می خواهیم


لِمَن نُّرِیدُ

به آن کس که اراده کنیم
می دهیم

وگرنه تضمینی نیست کسی که دو دستی به دنیا چسبیده به همون دنیا هم برسه

[mohammad_13690]

(۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۱ ۰۲:۴۸ ق.ظ)mohammad_13690 نوشته شده توسط:  ...
مدت زندگی ما توی دنیا بیشتر از یه صبح تا غروب نیست
اما ما طلسم شدیم و آینده رو خیلی دور میبینیم
وقتی زمان میگذره یه کم متوجه کوتاه بودنش میشیم
...
[مومنون، ۱۱۲ تا ۱۱۴]
«قَالَ کَمْ لَبِثْتُمْ فِی الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِی»
[خدا] می گوید چند سال در زمین ماندید؟

«قَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّینَ»
[آنها] می گویند یک روز یا نصف یک روز ماندیم، از شمارگران بپرس

«قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا لَّوْ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَعْلَمُونَ»
[خدا] می گوید جز اندکی نماندید، کاش میدانستید
...

"دشمنان دنیاى ما، دشمنان آخرت ما، دشمنان عزت ما، دشمنان نظام جمهورى اسلامى، از نقاط ضعف ما استفاده میکنند؛ از حس شهوت ما، از حس غضب ما، از قدرت‌طلبى ما، از علاقه‌ى ما به جلوه‌فروشى و خودنمائى؛ باید مراقب باشیم. بانوان عزیز هم باید مراقب باشند، دخترهاى جوان هم باید مراقب باشند.
این زندگى میگذرد؛ لذات و سختى‌هایش همه به طرفةالعینى میگذرد. شما در دوره‌ى جوانى، این حرف را درست نمیفهمید. انسان در دوران جوانى خیال میکند دنیا ثابت است، ساکن است، همیشه همین جور است؛ به سن ما که رسیدید، یک نگاه میکنید، مى‌بینید دنیا عجب سریع میگذرد؛ چشم به هم میزنید، گذشته. خب، آن طرف: «و انّ الدّار الأخرة لهى الحیوان»؛(۷) زندگى و حیات، آنجاست."
امام خامنه ای