سلامت باشید همگیتون انشالله موفق باشید
ببینید دوست عزیز چندتا نکته را بایست در نظر داشت.
کنکور دکتری به طور کل فقط برای سنجش صلاحیت علمی شخص برای ورود به دوره دکتری است. در تمام کشورهای دنیا شرایط به همین صورت هست. بر فرض مثال آزمون GRE که به منظور بررسی صلاحیت علمی انجام میشه. شما باید یک سقفی را که دانشگاه مدنظر داره کسب کنید. به همین دلیل رتبه ای که در کنکور دکتری بدست میاد در گزینش دانشجو اثر خاصی نداره چه میخواد تک رقمی باشه چه بیشتر. مسئله دیگر این هست که کنکور دکتری نشون دهنده این که شخص هم در امر پژوهش قوی هست یا خیر نیست. وجود یک رزومه مناسب است که میتونه استاد را قانع بکنه شما پژوهشگر خوبی هستید یا خیر.
سر این که باید اختیار دانشگاه کم باشه یا زیاد خیلی بحث است. گاهی دانشگاهها متهم میشوند به اینکه دارند رابطه بازی میکنند(گرچند این مسئله هم گاها وجود داره نمیشه انکار کرد) اما توجه کنید که استاد قراره با شخصی چهارسال یا بیشتر همراهی و هزینه کنه. پس اصولا دنبال گزینه ارزشمندتر میگرده نه اصولا شخصی که باهاش پارتی داره. وزات علوم و سازمان سنجش این قدرت را ندارند که دانشجویی را به استادی تحمیل کنند. پس به جرات میگم حتی اگر شرایط جوری بشه که کنکور دکتری ارزش ۹۹% پیدا کند و مصاحبه ۱% باز هم استاد هست که حرف آخر را میزنه خیلی راحت میتونه بگه گزینه مناسب پیدا نکردم .
یک مدت کنکور دکتری به صورت متمرکز برگزار شد که متاسفانه نتیجه خوبی نداشت. درسته که رتبه های تک رقمی میرفتند اما درگیری ها مابین استاد و دانشجو ، گاها کمکاری اساتید و دانشجوها و مسائل دیگه موجب هدر رفتن هر چه بیشتر سرمایه ها شد.
پس حتما حتما سعی کنید در دوران ارشد رزومه خوبی از خودتون به جا بزارید. لزوما خوندن زیاد برای کسب رتبه خوب کار خوبیست اما توجیه خوبی نیست.
من ۲ تا مقاله پذیرقته شده دارم یک ISI و یک علمی پژوهشی. معدلم را هم خوب نگه داشتم نذاشتم افت کنه و اصولا حرف گوش کن بودم
.
تو اردیبهشت مدرک زبان MSRT گرفتم که رزومم قوی تر شه. علوم کامپیوتر بودم گرایشم هم محاسبات بود.
۵ ترمه تموم کردم ، دی ماه سال گذشته. رتبه دوم تو گروهمون شدم.
اینکه دانشگاه با دانشجویان خودش خوب تا نکرده اینجوری نیست. امسال تقریبا برای انتخاب این چند نفر حدود ۷۰ نفر دعوت به مصاحبه شدند تا دست اساتید برای انتخاب مناسب بازتر باشه، کاری که دقیقا دانشگاههای تهران و امیرکبیر انجام دادند اما اصولی تر!. گرچند خودم هم با کشوندن این همه دانشجو و مصاحبه های مختصری که میشد موافق نبودم ولی خب اساتید مدتی را روی رزومه علمی طرف صرف کرده بودند.
متاسفانه هم رشته ای های من هبچکدومشون در اون لحظه مقاله پذیرفته شده ژورنالی نداشتند و فقط کنفرانسی داشتند همین امر خیلی روی گزینششون تاثیر داشت. دوستی از من بود که استاد بهش گفته بود از کارت تو ارشد راضی بودم اما اگر گزینه بهتری پیدا شد قطعا اون را میگیرم .
اساتید بهشتی سطح توقع عجیب غریبی ندارند اما دیدشون کاملا مقاله محور و صد البته با عرض تاسف دانشگاه محوره! همونجور که اگر برید و در اسامی دعوت شده به مصاحبه ببینید دانشجوها را به سطوح مختلف تقسیم کرده بودند (سطح ۱ - سطح ۱۱ - سطح ۲ - سطح ۳ - سطح ۴ - سطح ۵ - سطح ۵۵ - سطح ۶ - سطح ۶۶(تو پیوست ببینید)) (از دید من این کار درستی نیست)
|
phd---95--Finalx.pdf |
|
| اندازه فایل: ۶۰/۵۵ KB |
فکر نمیکنم چیز ترسناکی گفته باشم روند اکثر دانشگاهها اینجوریه ولی مثلا امیرکبیر اول یک غربالگری گذاشت و رزومه ها را بررسی کرد وتعداد محدودیا دعوت کرد. اما بهشتی همه را دعوت کرد.
