(۲۳ بهمن ۱۳۹۳ ۰۷:۱۰ ب.ظ)goodbye نوشته شده توسط: من دو سال آزگار گوشه خونه درس خوندم اینقد سر جلسه استرس گرفتم که گند زدم منی که فکر رتبه ۱ بودم...............
خ زیاد گریه کردم اونقد که چشمام نمیبینه
قران میزارم جلمو فقط آرزو میکنم رتبه هوشم زیر ۵۰۰ شه ی جا قبول شم
افسرده شدم
توان ندارم نفس بکشم خ سخته رنج ۲ سالت آب ببره
خدایا میمیرم اگه قبول نشم
چشمام میباره دلم شکسته
خ در عذااابم
در اینکه سنجش ۳ ساعته داوطلبان روش درستی نیست شکی وجود نداره.
ولی اصرار شما در خواستن چیزی که احتمال بدست اوردنش کم هست باعث آسیب روحی خودتون خواهد شد
سه سال پیش رتبه خوبی کسب کردم و در یکی از دانشگاه های خوب تهران قبول شدم آبان همون سال مشکلی برام پیش امد که منجر به انصراف از دانشگاه شد.امسال به طور کاملا اتفاقی تصمیم به شرکت مجدد گرفتم و یکماه از وقتم رو صرفش کردم برام هیچ اهمیتی نخواهد داشت اگر دانشگاه مورد نظرم قبول نشدم همینکه یک ماه از زمانم رو اینطور صرف کردم راضی هستم.
شما هیچوقت هیچ ایده ای ندارید که بهترین اتفاق براتون چه اتفاقی میتونه باشه برای هدفتون تلاش میکنید و زندگی به همین معناست.
این فقط تصمیم خودمون هست که در رنج و عذاب باشیم یا اینکه در آرامش و شادی تصمیم درست رو بگیرید و به تصمیمی که گرفتید باور داشته باشید
