(۱۴ خرداد ۱۳۹۴ ۱۱:۰۴ ب.ظ)**sara** نوشته شده توسط: احساس ضعف می کنم...
برای بودن و زندگی توی این دنیا ساخته نشدم...
من قوی نیستم.
هر چقدرم ک ضعیف باشی
گاهی اوقات میتونی تکیه گاه باشی
عجیب است که پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی اعتماد می کنیم؛
بعد از گذشت چند ساعت به کلاهبرداری !
بعد از چند روز به دوستی
بعد از چند ماه به همکاری
بعد از چند سال به همسایه ای ...
اما بعد از یک عمر به خدا اعتماد نمی کنیم !
دیگر وقت آن رسیده که اعتمادی فراتر آنچه می بایست را به او ببخشیم.
او که یگانه است و شایسته ...
هیچ کدوم از ما به این دنیا نیومدیم تا در کمال آرامش و بدون هیچ سختی زندگی کنیم .
تو واسه ی این دنیا ساخته شدی و خدایی هست ک همیشه پشت و پناهته فقط کافیه باورش کنی فک نکنی این حرفا رو همینجوری میگم یا من اصلا تو زندگی سختی نکشیدم و اینا رو دارم از روی خوشی میگم
ولی قبول کنیم که ما آدما همیشه نداشته هامونو میبینیم
آتشی نمى سوزاند " ابراهیم " را ،
و دریایى غرق نمی کند " موسى " را ؛
مادری ،کودک دلبندش را به دست موجهاى خروشان "نیل" می سپارد ،
تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش ؛
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند ،
سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد !
مکر زلیخا زندانیش می کند ،
اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند...
از این "قِصَص" قرآنى هنوز هم نیاموختی؟!
که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند ،
و خدا نخواهد ؛
نمی توانند ...
او که یگانه تکیه گاه من و توست !