نیازی نیست که فقط بزرگترها بیان. نیازی هم نیست که ادمهایی که توی عمرمون یکبار سالی میبینیمشون بیان مراسم (اونایی که فقط توی مراسم عروسی و ترحیم رویت میشن). عمه و خاله و عمو و دایی عروس و داماد، بعلاوه دوستان درجه یک عروس و داماد کفایت میکنه. از قضا همینا هم همگی کادو میدن و یجورایی میشه یر به یر کرد خرجها رو. فکر نکنم به ۲۰۰ نفر هم برسن...
اما همه اینا بکنار. انقد خرجای مزخرف و بیخود هست که پول عرق ریخته رو مفت مفت به باد میده. من ازدواج نکردم ولی زورم میگیره هر وقت میشنوم یه ارایشگر زن اندازع یه متخصص پول کار میکنه. هر وقت میبینم ی اتلیه ای با افکت ها و جلوه های تهوع اور بصریش سوار شاسی بلند میشه. مثل:
فلان ارایشگاه که دختری با صورت خوب رو (ب چشم خواهری
) و تبدیل میکنه به گودزیلا چون مشهوره مثلا ۷۰۰ تومن میگیره
فلان اتلیه که عکس روی پوست خرس چاپ میکنه
فلان دی جی
لباس عروس باس فلان باشه
سفره ی عقد باس از فلان جا گرفته بشه (اصن ینی چی این سفره که شبی ۱ م تومن بدی مثلا واسه اجاره ش)
و ....
پ.ن: بضی وقتا آدم تعجب میکنه. انگار هر چی بیشتر عروس از داماد و یا داماد از عروس بکنه سود کرده.
Sent from my galaxy note 4 using Tapatalk
)))) جداً چرا خیار حالا چرا گیلاس نه