(۳۰ مهر ۱۳۹۲ ۰۱:۵۳ ق.ظ)jamileh نوشته شده توسط: ارشد!کار کردن واسه دولت ایران حمالیه!
خانم جمیله! شما حق دارید اینطوری نظر بدید. کسی از شما انتظار کار کردن و پول در آوردن نداره. ولی اگه پسر بودید، با پوست و گوشتتون می فهمیدید که چه حال بدی به آدم دست می ده وقتی با بیست و چهار پنج سال سن، واسه پول تو جیبی یا مخارج درس یا...، دستتو جلوی بابات دراز کنی در حالی که می دونی خودش هزار و یک مشکل مالی داره. نمی گم دخترا اینو درک نمی کنن. نه خیلی خوبم درک می کنن. ولی کسی از اونا انتظار نداره. تفاوت در اینه.
-----------------------------------------------------------------------------------------
آقای mammad_asir
به نظر من اولویت اول برای یک مرد، کاره. بقول یکی از دوستان، تا چند سال پیش چالش پیش روی جوانان مدرک تحصیلی بود ولی الان این چالش شده کار. مدرک ارشد رو می شه با کمی تلاش، دوباره بدست آورد. ولی موقعیت شغلی (اونم شغل دولتی) واقعاً کمیابه. این چیزی که خانم جمیله گفتن، اتفاقاً تو بخش خصوصی بیشتر صادقه. چون با مینیمم حقوق پرداختی، از افراد بیگاری می کشن. مبلغ حقوق پرداختی به اکثر شاغلین دولتی (می گم اکثر، نمی گم همه) در مقایسه با حجم کار انجام شده اونا در طول روز و همچنین در مقایسه با بخش خصوصی، واقعاً کم نیست (به مقایسه ها توجه کنید). باید بدونید که میانگین ساعت کار مفید کارمندان دولت در ایران بر اساس آمار کمیسیون تحقیقات مجلس، ۲۲ دقیقه در روزه. یعنی حتی از پاکستان و افغانستان هم کمتره.
نکته مهم در اینجاست که با وجود این میزان کم کار روزانه، کارمند دولت موظفه ۴۴ ساعت در هفته در محل کار حضور داشته باشه و در قبال اون، ۳۰ روز در سال (۲ و نیم روز در ماه) مرخصی استحقاقی بهش تعلق می گیره. البته باید مرخصی های ساعتی استفاده شده توسط کارمند رو از این ۳۰ روز کسر کنید. ضمناً کارمند می تونه تا حداکثر ۳ روز در ماه هم از مرخصی استعلاجی استفاده کنه که البته اگه اینقدر استعلاجی بگیره که تابلو بشه، می تونن بفرستنش هیاًت تخلفات اداری تا مرخصی هاش بررسی بشه.
جمع بندی کلی: شما اگه استخدام دولتی بشید، نمی تونید کارو بپیچونید واسه درس (البته اگه مقصود، درس خوندن تو دانشگاه هایی مثل امیرکبیر و شریف و تهران و ...) باشه. مگر اینکه رئیستون یه دید بازی نسبت به این موضوع داشته باشه و وضعیت شما رو درک کنه. من خودم موردی رو سراغ دارم که طرف، فرم مرخصی ساعتی پر می کرد می رفت دانشگاه. هرکی باهاش کار داشت، رئیس می گفت رفته مأموریت. بعد که برمی گشت، رئیس اون فرم مرخصی رو هم پاره می کرد می ریخت دور. یعنی عملاً انگار طرف سر کارشه. حالا بحث شرعیش دیگه گردن خودش. ولی اگه رئیس نخواد باهات همکاری کنه، عملاً باید قید درس خوندنو بزنی یا قید کارو بزنی.
راه حل پیشنهادی: شما تا وقتی که وضعیت استخدامیت بطور کامل قطعی نشده، درست رو ادامه بده. وقتی حکم استخدامت رو زدن( که مطمئناً اول آزمایشی استخدام می شی) یه چند وقتی رئیست رو محک بزن ببین دیدش نسبت به درس خوندن چجوریه. اگه مثبت بود که می تونی امیدوار باشی به ادامه تحصیل. اگه مثبت نبود و خواست اذیتت کنه، باید بدونی که تو دوران استخدام آزمایشی، کارمند رو لبه ی تیغ راه می ره و به راحتی می تونن اخراجش کنن. پس باید بین کار و درس یکی رو انتخاب کنی(من توضیح دادم.دیگه نمی گم کدومو.خودت تصمیم بگیر). اگه کار رو انتخاب کردی، می تونی از دانشگاهت گواهی واحدهای پاس شده رو بگیری و برای ادامه تحصیل، به گزینه هایی مثل دانشگاه مجازی فکر کنی. البته بعد از استخدام قطعی، موقعیت شغلی شما بهتر می شه و با کمی خوش شانسی، می شه روی تحصیل در امیرکبیر و تهران و ... هم فکر کرد. موفق باشی