بذارید من براتون بگم که قصه چیه:
اگه لیسانس در رشته های تابع وزارت علوم یا وزارت بهداشت و روزانه گرفته باشید اگه دوباره بخواهید لیسانس روزانه بخونید نمیشه. باید برید شبانه.
اینجا یه دیدگاه دیگری هم هست که بعضی تجربه کردند و اون اینه که میگن اگه لیسانس تون تابع وزارت علوم و روزانه باشه اگه دوباره لیسانس روزانه وزارت علوم قبول شید ازتون شهریه میگیرند و اگه هم متوجه نشوند موقع صدور مدرک میغهمند و کل شهریه را یه جا میگیرند.
ولی اگه وزارت علوم خوندین و میخواین لیسانس های زیر مجموعه وزارت بهداشت قبول بشید دیگه زیاد نگران شهریه نباشید چون این دوتا از هم جدا هستند و میتونید صداش رو درنیارید. یعنی نرید خودتون را معرفی کنید و بگید من میخوام شهریه بدم.
عکسش هم صادقه یعنی وزارت بهداشت برای وزارت علوم.
در مورد پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی ، اگه لیسانس روزانه وزارت بهداشت دارید باید شهریه بدین. اگه لیسانس وزارت علوم دارید باز میتونید روزانه بخونید. و چون مقاطعش متفاوته شهریه لازم نیست.بشرطیکه البته دوباره نروید بگید من میخوام شهریه بدم.
این جوابها را من از کسانی پرسیدم که این راه را رفته اند و گفتند. از جمله یه نفری را بمن معرفی کردند که در دانشگاه دولتی تا فوق لیسانس مدیریت خونده و ایشان الآن دانشجوی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی قم در دوره روزانه است و کسی کاری بکارش نداره.
ولی فقط من نمیدونم این دوستان موقع ثبت نام کنکور گفته اند که ما لیسانس داریم یا نگفته اند.
مطمئنا" اونکه فوق لیسانس دولتی داره حرفی نزده !
اینکه بچه های فنی اکثرا" دارند بر میگردند بسمت رشته های پزشکی یعنی بر میگردند و پزشکی و دندان وداروسازی سعی میکنن بخونن خیلی همه گیر شده و زیاد دیده میشه. راستش درآمدشان قابل قیاس نیست.
یه آقای دندانپزشکی در شهر ری تعریف میکرد میگفت من متوسط روزی یک میلیون درآمد دارم از مطب.حدود بیست و دو روز در هفته کار میکنم. البته با حساب پولهایی که بیمه میده و نسخه های آزاد.
حالا اصلا" فکر کنید ماهی ۱۲ میلیون.
خب او باندازه یه لیسانس و ارشد ما خونده. نه تکلیف داشته و مسئله حل کرده . نه پروژه و ..... .
نه کنکور ارشد داده.
طبیعی است که بعضی از لیسانس برگردند. ولی این برای مملکت خوب نیست.
) و علاوه بر اون با برنامه ریزی منظم یکساله بتونه رتبه کنکور خوبی کسب کنه و یکی از رشته های علوم پزشکی رو پذیرش بیاره که تازه اون فرد اول راهه درسهای سخت و حفظی و در سال های بالاتر بیداری شب تا صبح توی بیمارستان و....
