یک سال درس خوندیم گاهی پر انرژی گاهی هم دلسرد شدیم اما باز شروع کردیم .... آزمون هم دادیم وقتی از سر جلسه اومدیم بیرون یک عده ناراحت یک عده خوشحال بعضیا هم مثل من مات و مبهوت با یک علامت سوال بزرگ
اون شب مانشت غوغایی بود هرکسی چیزی میگفت اکثرا شکایت از غیر استاندارد بودن سوالا داشتیم سوالای سیستم هم که دیگه مثل همیشه جای خودشو داشت کلا همه شوکه بودیم البته یک عده هم که امتحان خوبی داده بودن برخلاف بقیه از سوالات دفاع کردن بعد آزمون بلافاصله دنبال جوابا بودیم و جوابامونو با هم مقایسه می کردیم دست اون دوستاییکه بعضی صفحات رو از سرجلسه کنکور کش رفتن درد نکنه کار جالبی بود
...
کلید اولیه اومد و باز هم شور و هیجان بود که تو مانشت حرف اولو زد و بعد هم اعتراضات پیاپی به سنجش و کلید اولیه ،تو این بین درصدامون مشخص شد و رفتیم سراغ رتبه های پارسال با درصدای مشابه ما توی هر گرایش و رشته پیش بینی کردیم که کجا قبول میشیم بعدش انتظار شروع شد و بدقولی های سنجش به دنبال اون هر روز انتظار هر روز تاپیک جدید که با این رتبه کجا قبول میشم؟ .... بلاخره نتایج اولیه اومد خاطره بدمون قبول نشدن یا شاید خوردن حق دو تا از شایسته های مانشت بود
(تو پرانتز: براشون باز هم آرزوی سلامتی و موفقیت میکنم تو این روزا خیلی جاشون خالیه ایشالله خبرای قبولیشونو سال بعد بشنویم) .....
داستان به اینجا رسید که ما همچنان درحال انتظار و حرص خوردن و سنجش هم کاملا صبور و....
بلاخره با تمام سختیهاش انتظار تموم شد و روز موعود رسید ..
حالا باز هم ازدحام تومانشت .. بعضیا خوشحالن بعضیا ناراحت ....
تو این مدت هرچی بود خوبیش در این بود که در کنار هم بودیم شبای اعلام نتایج تقریبا تا صبح رفرش کردیمو تو تاپیک های مختلف جملات طنزگونه گفتیم تا از استرس هم کم کنیم
می خوام بگم از همتون ممنونم که تو این یک سال به هم کمک کردیم از مدیرای مانشت هم همینطور که با تمام مشکلات کنار اومدن و در کنار بچه ها بودن..
و تمام این اتفاقات برامون خاطره شد خاطره ای که برای بعضیامون دیگه تکرار نمیشه و بعضیا شاید دوباره سال دیگه تجربه کنن که امیدوارم دیگه آخرین سالی باشه که این روزا رو تجربه میکنن گرچه به شخصه وقتی به این پروسه نگاه میکنم میبینم روزای خوب کم نداشتیم
ای روند برای سالای بعد همچنان ادامه داره فقط آدماش عوض میشن امیدوارم تو سالای بعد کمی مسئولای سنجش مهربونتر باشن
اینا رو گفتم چون بنطرم جالب بود یک لحظه برگردیم به پشت سرمون و ببینیم چه گذشت..
