من که اونجا نبودم ولی از چیزی که درون عکس به نظر میاد (نوشته الی ۲۲ اسفند ویژه بردران) احتمالا مراسمی بوده با عنوان مرتبط که ازش استفاده کردند.
بعدش چرا شماها بد می بینید این که یکی دینش و مملکتش براش عزیز بوده و یکروز جونش را واسه دفاع از اعتقاداتش داده واقعا حال آدم را بد می کنه؟
اگر یکی بیاد مثلا گه گداری محبت های اطرافیانتان را به شما یادآور بشه حالتون بد میشه؟
میشه با دیدن این صحنه اینطوری هم فکر کرد که یک زمانی دانشجویانی جونشون را دادند تا وطنشان استوار باشه، حالا ما کاری کنیم که واسه وطنمون افتخار بشه.
این که همیشه یک عده سوئ استفاده می کنند که مشخصه. ولی بسط اینگونه و اینکه طرف را نشناخته موضوع را بهش بسط بدیم درست نیست. فکر نکنم الان هم این قضیه تمام شده باشه. دوستی داشتم که تو سن بیست و چند سالگی جانباز بود (باورتون میشه الان یک جوان با این سن جانباز باشه؟ اون هم زمانی که چندین و چند سال از جنگ گذشته). این آقا که شاید الان چند سالی از خیلی هامون بزرگتر باشه توی مناطق غربی بر اثر ترکشٍ فکر کنم آرپیچی مجروح میشه. میشه با دیدن این صحنهها به یاد این موارد افتاد و جایی که حالمون بد بشه به این فکر کنیم همین الان یک جوان توی مناطق مرزی داره کشیک میده.
بدی فاروم های اینترنتی اینه که نمیشه لحن سخن را مشخص کرد. بنابراین ممکن هست خوانندگان یک مطلب بر اساس حدثیات یا ... برداشت متفاوتی از لحن بیان داشته باشند.
خواهشا نوشته من را با لحنی آرام و ملایم بخوانید.
بنده تضمین میدهم در کمال آرامش و به دور از هرگونه پرخاشگری در حال نوشتن این متن هستم