تحلیلگر لغوی فقط میگه فلان کلمه (شناسه) از لحاظ ساختار ظاهری مجاز هست یا نه و دیگه کاری به نوعش نداره. مثلا اگه ما به جای کلمه کلیدی while بنویسیم wile از لحاظ اسکنر یک کلمه مجازه(چون ظاهرش هیچ مشکلی نداره و مثلا می تونه فرضا به عنوان نام یک متغیر تلقی بشه). و این پارسر هست که بر حسب قواعد زبان میاد و خطا می گیره.

(و اگه مثلا توی پاسکال کلمه ای رو با رقم شروع می کردیم اونوقت ساختار کلمه غیرمجاز بوده و اسکنر خطا می داد چون هیچ الگوی لغتی برای چنین کلمه ای در پاسکال موجود نیست) .

خلاصه اینکه اسکنر یک کمی ظاهر بینه و فقط طبق جدول الگویی که داره واژه‌ها رو تشخیص می ده و بعنوان توکن می فرسته .
و کاری به باطن کلمات نداره که اینکه حالا بیاد فکر کنه و تشخیص بده که آیا کاربر که wile را وارد کرده منظورش while (کلمه کلیدی)بوده یا مثلا نام یک متغیر (wile).
بنابر این میاد همون wile رو بعنوان شناسه می فرسته و دیگه خطایی رو اعلام نمی کنه.
و در مرحله بعدی هستش که پارسر با استفاده از قواعد زبان تشخیص می ده که اینجا باید while‌ (کلمه کلیدی) بیاد و چون wile نوشتید در نتیجه خطا می ده.

و اما چند نکته:
پردازش و حذف فضاهای خالی و توضیحات از وظایف اسکنره.
تشخیص نوع شناسه‌ها (که کلا چه ماهیتی دارند) و کلمات کلیدی با پارسره.
پردازش ثابت های عددی و حرفی با اسکنره.

با توجه به توضیحات فوق گزینه ۲ صحیحه.

پ ن‌: توضیحات بیشتر‌: پوران پژوهش- روح الله آل شیخ