سلام.
هر خونه ی حافظه از دو قسمت تشکیل شده. بیت های کلمه ی کنترلی و بیت های تعیین آدرس بعدی ( برای تعیین آدرس بعدی از حافظه ی زیربرنامه که باید واکشی بشه.)
استفاده از نانوحافظه باعث میشه که بیت های کلمه ی کنترلی فشرده بشه و بیت های تعیین آدرس بعدی تغییر نمیکنه معمولاََ. تعداد بیت های تعیین آدرس بعدی رو x در نظر میگیریم. هر خانه ی حافظه پیش از فشرده سازی به اندازه ی (تعداد بیت های کنترلی‌+ تعداد بیت های تعیین آدرس بعدی) بیت داره، یعنی به اندازه ی x+تعداد بیت های کنترلی تعداد بیت های کنترلی طبق صورت سوال پیش از فشرده سازی ۱۰۰ تا هست.
اگه حجم ریزبرنامه ۲۵۶ تا دستور باشه. با فرض این که این ۲۵۶ تا دستور همگی از هم مجزا هستند و ۲۵۶ تا دستور متنوع داریم واسه کد کردنشون به $\log_2256=8$ بیت نیاز داریم یعنی هر خونه ی حافظه بعد از فشرده سازی به x+8 بیت نیاز داره.
میشه گزینه ها رو امتحان کرد با توجه به این که حجم خونه های حافظه قبل و بعد از فشرده سازی رو داریم. که به ترتیب x+100 و x+8 هست.
گزینه ی ۲ توی این عبارت ها صدق میکنه چون کاهش حجم ۹۲ بیتی داره بعد از فشرده سازی.

---

دکتر اجلالی همیشه میگن که گاهی ممکنه توی کنکور سوالاتی بدن که نیازی نباشه از شکل استفاده کنید. یادم نمیاد ولی یه مورد دیگه دیده بودم.
طبق توضیح خودشون، نمودار ASM خیلی نمیتونه ساختار و مشخصات سخت افزار سیستم رو نشون بده. اگه واحد کنترل از نوع سیم بندی شده بود میشد درباره س سخت افزار سیستم و این که مثلا بیت های تعیین آدرس بعدی و … چه تعدادی هستن اطلاعات به دست آورد (احتمالاََ البته)

توی چارت تعداد جعبه های شرطیمون رو برای قسمت بیت های کنترلی در نظر می گیریم. ۶ تا شرط داریم پس با سه بیت کد میشه.
تو حالتی که حافظه نانو نداریم ۱۰۰ بیت کنترلی داریم که با این سه تا بیت رو هم میشه ۱۰۳ بیت
برای حافظه نانو تعداد ریزدستوراتمونو کد می کنیم که میشه ۸ بیت به علاوه همین سه بیت شرطی در کل میشه ۱۱ بیت
گزینه ۲ درسته

* البته انگار اینجا فرض شده بعد از حافظه نانو تعداد ریزدستوراتمون فرقی نکرده و همون ۲۵۶ تاس. چون اصل حافظه نانو اینه ما یه تعداد از ریزدستوراتمونو که استفاده می کنیم میاریم تو حافظه نانو