(۱۸ خرداد ۱۳۹۴ ۱۰:۰۲ ب.ظ)s.p نوشته شده توسط: سلام.شهریش تقریبا ترمی سه و نیم الی ۴ تومن میشه.من رفتم با اساتید اونجا صحبت کردم با چند تا دانشجوهاش هم همینطور.میگفتن ارزش خوندن داره و خیلی هم سختگیرن و از بقیه مجازیا و تموم غیرانتفاعیا با ارزش تره(راست و دروغش با خودشون!) منم با رتبه ۴۶۰ تجارت زدم مجازی امیرکبیر که البته به خاطر شهریه زیادش شاید منصرف بشم و نرم.فکر میکنم تا رتبه ۷۰۰-۸۰۰ قبول میشن.مسلما فرق زیادی بین کسی که مجازی خونده با کسی که روزانه خونده هست ولی بستگی به تلاش و مطالعه خود شخص هم داره.
موفق باشید
برای ادامه تحصیل در دکترا مطمئنا کار خیلی سخت میشه.باید سوابق پژوهشی خوبی داشته باشی تا بتونی قبول بشی.اونور آب رو نمیدونم دیدشون نسبت به مجازی چجوریه.اگه کسی اطلاعاتی داره کمک کنه لطفا...
راستش خودم شخصا خیلی در مورد مجازی خوشبین نیستم، حالا هر دانشگاهش که باشه.
چیزی که بیشتر از هر چیز نگرانم میکنه، اینه که دو سال زحمت بکشی و درس بخونی.. کلی هزینه متقبل بشی و آخرش ببینی مدرکی که گرفتی ارزشش از دانشگاه آزاد هم پایینتره! نه میتونی تا دکترا ادامه بدی، نه میتونی جایی تدریس کنی و نه اینکه به ارشدی که داری صرف اینکه مجازیه ارزشی قائل نیستن. در حالی که میدونم توی دانشگاهی مثل پلی تکنیک پوست آدم رو میکنن تا درست تموم شه و مدرک بگیری، چه روزانه باشی و چه مجازی.. همون اساتید روزانه برای مجازی هم تدریس میکنن و همونقدرم سخت میگیرن و از آدم کار میکشن..
خیلی سال پیش که سیستم آموزش مجازی تازه تو ایران راه افتاده بود، یادمه که برای کارشناسی علم و صنعت و خواجه نصیر قبول شدم اما نرفتم و ترجیح دادم برم دانشگاه آزاد یکی از شهرهای اطراف تبریز! به نظرم اشتباه بزرگی کردم و دلم نمیخوام برای ارشد هم جور دیگه ای دچار اشتباه بشم..
حداقل اگر ۱-۲ نفر از دانشجویان یا فارغ التحصیلان دوره های مجازی میومدن و شفاف سازی میکردن آدم بهتر میفهمید چی به چیه! اینکه اصلا ارشد از نوع مجازی حالا هر دانشگاهش ارزش داره یا نه... اون موقع ها تب دوره های مجازی خیلی داغ بود، چند تا از وبلاگ های دانشجویان مجازی بودن که در مورد کاستی ها و دغدغه های دانشجویان مجازی مینوشتن و متاسفانه از طرف دانشگاه بهشون فشار آوردن که وبلاگشون رو ببندن و چیزی جایی ننویسن!
شاید دوستان پیش خودشون میگن که خب، اگر این همه دیدم نسبت به مجازی منفیه چرا برای روزانه یا حداقل شبانه درس نمیخونم.. نکته اینجاست که شاغل و گرفتارم و سنمم رفته بالا.. اونجور که باید نمیتونم برای درس خوندن وقت بذارم. از طرفی هم میخوام سال هایی که از دست دادم رو به نوعی جبران کنمو و درسمو ادامه بدم. البته هدف نهاییم هم مهاجرت از ایرانه.. به همین دلیل به دکترا برای خارج کشور فکر می کنم.
ممنون میشم اگر دوستان هر نوع اطلاعات و تجربه ای دارن، بیان و share کنن.