(۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ ۰۲:۴۴ ق.ظ)codin نوشته شده توسط: (24 اردیبهشت ۱۳۹۷ ۰۱:۳۴ ب.ظ)خانه سبز نوشته شده توسط: یه عده میگن بریم اونور ادامه تحصیل بدیم ازدواج کنیم خب بعدش چی بشه
متاسفانه سن جوان رسیده ۳۰ سال هنوز هدفی نداره و هنوز نمی دونه چند چنده...
شاید ۶۰-۷۰ درصد مهاجرت های تحصیلی برای شرایط الان بیکاری اقتصادی نیست یا برای تحصیل هم نیست...
صرفا برای این حس هامون شدن تو این جامعه هست که نمی تونه طرف درک صحیحی از خودش و جامعه بگیره...
متاسفانه ازدواجم همینطور شده دو طرف دنبال یه معامله پر سود و برد برد هستن...
تنها چیزی که من میتونم بگم نگاه تو اون سمت خیلی مناسب هست به ازدواج
دوطرف باهم میرن زندگی میسازن باهم زندگی می کنن باهم میرن ازدواج می کنن...
درحالی که اینجا باید بری درس بخونی کار پیدا کنی کار کنی پول در بیاری و تازه بری خواستگاری بعدش باید سر مهریه توافق برسی و جهازیه و فلان و فلان...
کلا کاش ادم می تونست وطنش رو بزاره تو چمدان برداره ببره جایی براحتی دل بکنه براحتی زاییده بشه دوباره...
ولی دیگه نه من اون ادم سابقم نه زندگی بهم رحم کرده برم...
تو اینجا نشستم با حقوق ماهی ۱/۴۰۰ نقش جوانی بازی می کنم تو ۳۰ سالگی کارگری می کنه و مجرده
نقش جوانی که باید عادت کنه به نادیده گرفته شدن چون جذابیت نداره برای خیلی ها ...
زندگی گاهی وقتا خیلی بی رحمه خیلی گنگ و خیلی پوچ هست.
اون ور قضیه هم بگو که توی ایران چقدر قانون به ضرر خانم ها هست. تجاوز زناشویی توی همه جای دنیا با تجاوز به زن غریبه هیچ فرقی نداره اما در قانون ما هیچ مجازاتی پیشبینی نشده برای همسر. مشکلاتمون بیشتر از این حرفاس...
قانون به ضرر خانمهاست؟! اصلا اینطور نیست. قانون به ضرر آدمهایی است که میخواهند صادقانه زندگی کنند. قانون به ضرر جامعه است و عدهای منتفع از آن، و عدهای بیخبر و عدهای سست ساکت نشستهاند. قانون به ضرر آقایان هم هست. ولی ما لایق همین قانون و همین جامعه هستیم. اگر میتوانی چراغی روشن کن، تلاش کن قدمی در جهت بهبود اوضاع نابسامان جامعه و قانونهای ناعادلانه و فساد بردار. فرار و اجتناب از رویارویی چه سودی دارد؟ جز چند سال زندگی در رفاه. اگر قرار است زندگی کنیم تا ارزش بیابیم، آیا ماندن و تلاش و ایستادگی و اصلاح، بهتر ما را نمیسازد؟
ولی اگه نخوام شعار بدم، خیلی سخته ماندن و جنگیدن
میگن نوح ۱۰۰۰ سال در اصلاح کوشید ولی آخرش هم موفق نشد ذرهای در جهل و سنگدلی و کوری قومش، تغییر ایجاد کند.
اگر کار جهان به عدل سنجیده بدی
حال من و تو چرا اینقد رنجیده بدی