(۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۰۸:۳۲ ب.ظ)h_kh نوشته شده توسط: سلام. یه مشکل دارم که دوست دارم دوستان راهنمایی کنن. به من در یک شرکت نرم افزاری و طراحی سایت کار پشتیبانی نرم افزار پیشنهاد شده در حالیکه هیچ سررشته ای از این کار ندارم و از طرفی الان در یک شرکت توی قسمت انبارداری هستم. برای پشتیبانی از من چک یا سفته میخوان که دقیقا نمیدونم مال چی هست. روابط عمومی بالا هم میخواد. اون شرکت نرم افزاری شهر خودمون نیست و بیست دقیقه ای فاصله داره ولی کار الانم شهر خودم هست. ممنون میشم راهنماییم کنین که اولا برای اینکار پشتیبانی چه مهارتهایی لازمه و ثانیا به نظر شما این چک یا سفته برام دردسر ساز نیس ؟ و ثالثا شما اگر بودید کار فعلیتونو ول میکردید برید دنبال کار پشتیبانی؟ البته با شرایطی که من گفتم. ممنون.
پشتیبانی معمولا اینه که شما باید به صورت مداوم و با یک برنامه منظم به مشتری ها سر بزنید ببینید مشکلی چیزی دارند یا نه و یا در مواقعی که مشکلی پیش می آید شما باید برای رفع مشکل به مشتری مراجعه کنید. کلا اینکار کار سختیه و اذیت کننده ای است بیشتر روابط عمومی و سر و کله زدن با مشتریه تا برنامه نویسی و اگر نرم افزار به مشکل هم خورده باشه که خیلی کار پر دردسر و پر استرسیه و متاسفانه حقوقش هم از کار برنامه نویسی کمتره و البته به سواد نشبتا کمتری هم احتیاج داره.
اما در مورد سفته که دوستان هم خیلی بحث کردن، من هم دیدگاه خودم را بگویم.
آنچه که در شرکت های نرم افزاری ایران رایج است اینست که هنگام شروع کار از شما سفته ای می گیرند و آنرا تا مدتی پس از پایان کار شما مثلا یکسال هم نگه می دارند. این بسیار رایج است و در اغلب شرکت ها چه کوچک و چه بزرگ انجام می شود.
اگر بخواهیم درست قضاوت کنیم باید هم از دید شرکت به قضیه نگاه کنیم هم از دید نیروی کار!
نکته اینست که شرکت نباید به نیروی کار وابسته باشد! چون اگر یک برنامه نویس بخشی از یک سیستم را بنویسد ممکنست طوری کد بنویسد که برای نفر بعدی ادامه کار او خیلی سخت باشد پس جایگزینی نیروی کار خیلی مشکل است. توجه کنید که در شروع یک پروژه شرکت هم به کارفرمای پروژه تعهدات حقوقی می کند و بابتش هم چک و سفته و ضمانت ... می گذارد یعنی شرکت نمی تواند هر موقع خواست پروژه را ول کند حالا اگر روی یک برنامه نویس حساب باز کرده باشد و وسط کار برنامه نویس به هر دلیلی نخواهد ادامه دهد چه اتفاقی می افتد. حالا ما بدترین حالت را در نظر نمی گیریم که برنامه نویس عمدا در سیستم اختلالی ایجاد کند که مثلا یک سال بعد صدایش در بیاید. به همین علت از شما سفته می گیرند و تا یک سال بعد از پایان کار شما هم نگه می دارند. چون با استخدام شما شرکت خودبخود به شما وابسته می شود.
در بسیار از موارد هم دیده شده که برنامه نویس مثلا به علت درگیری از شرکت یا پروژه می رود و دست همه را در پوست گردو می گذارد از این جور موارد هم زیاد هست در صنف ما متاسفانه!
حالا از دید برنامه نویس
ببینید شما حق دارید شرایط کار خودتان را انتخاب کنید.
مشکل بازار کار در ایران اینست که نیروی کار زیاد است و فرصت شغلی کم پس بازار کار ظالم می شود! و نیروی کار مظلوم!
من به شما حق می دهم که شاکی باشید خودمم هستم ولی چاره چیست؟
به نظر من باید شما تا جاییکه می توانید سعی کنید به دنبال کار مطلوب خودتان باشید. یعنی از لحاظ دستمزد، و شرایط پیشرفت شغلی و محیط اجتماعی کار و ...
بعضی از کار فرما ها آدم های سالم و درستی هستند و بعضی هم آدم های ...
تا می توانید برای آدم های باشعور و انسان کار کنید.
به هر شرایطی تن ندهید، عزت نفس خودتان را حفظ کنید
بعضی کارفرما ها حقوق را دیر می دهند کم می دهند رفتار بدی دارند لطفا در این شرایط کار نکنید
اگر کارفرما مشکل مالی به نیرو کار مربوط نیست مگر من در سود شریک هستم که در ضرر شریک باشم
اگر مشکل مالی دارد رفتار خوب که می تواند داشته باشد
قبل از سفته دادن از این چیزها مطلع شو
با افرادی که قبلا آنجا کار کرده اند حرف بزن
فضای کار را ببین
یک دوره با تعهد کم به صورت آزمایشی کار کن تا هم شما آنجا را محک بزنی و هم آنها شما را.
همیشه به فکر روز بد هم باش
اما در نهایت کار با اعتماد و رفتار اخلاقی و درست پیش می رود با هزار تا چک و سفته هم درست نمی شود.
نقد کردن سفته هم کار ساده ای نیست کارفرما هم آبرو دارد و دنبال دردسر نمی گردد
شما هم می توانی شکایت کنی و هزار تا مشکل برایش درست کنی
اما بطور کلی قبل از هر تعهدی تا می توانی همه شرایط را بسنج اما کار با این چیزها پیش نمی رود
اما یک نکته کلیدی انست که بین دو چیز تفاوت قایل شویم.
واقعیت اینست که کار سخت است برای همه هم سخت است برای مدیر شما هم سخت است برای مشتری شرکت هم سخت است برای شما هم سخت است. همه جای دنیا هم سخت است محیط کسب و کار کلا اینطوری است
پس در کار فشار هست اعصاب خوردی هست بحث و جدل هست و ...
اما باید سختی های ناشی از شرایط واقعی کار را از رفتارهای بد افراد جدا کنیم هم نیروی کار و هم کارفرما
یعنی در کار ممکنه جر و بحث کنیم سر مسئلیت ها و ... اما دلیلی ندارد به شخصیت طرف مقابل توهین کنیم، تحقیر کنیم و مسئولیت کارمان را نپذیریم ...
این از اصول حرفه ای گری است من سعی می کنم در کار جدی باشم مسولیت پذیر باشم و از کار دفاع کنم و ...
اما همیشه احترام مدیرم را نگه می دارم چون فشار بیشتری از من تحمل می کند و از من با تجربه تر و با سوادتر است و ...
پس هم نیروی کار می تواند نامرد باشد و پدر کارفرما را در بیاورد و هم کارفرما می تواند ظالم باشد
شما تا میتوانی سعی کن زیر بار حرف زور نروی اما منطقی باش و شرایط طرف مقابل را هم درک کن!