(۰۶ بهمن ۱۳۹۲ ۱۱:۱۱ ب.ظ) نوشته شده توسط: سلام! 
ارزم (پول نه! 
) که باید ببینید اول هم هم سطح هستن یا نه... نه؟
پیش نیازشون چقدر قویه...
همه یک سطح نیستن... 
بعدم نوشتین حرفه ای! سنگین نیست برای شروعتون؟
آقا من ۲ ماه پیش بواسطه یکی از دوستان مستقیم رفتم پیش مدیر آسیاتک گفتم: کار دارید برای ما؟
مدیر گفت: شبکه عملی چقدر بلدید و تجربه دارید؟ 
گفتم: برنامه نویسی وب بلدم (ای اس پی نت).
گفت: نه! ما مسئول کامل می خوایم. چون خودتون می بینید که اصلا فرصت آموزش نداریم و نیست!
حالا اگه گردن شکستم بلد بودم که الان نونم تو روغنم که نه! تو عسل و روغن حیوانی بود! 
______________________
گذشته از شوخی، خدا خیرتون بده که گامی موثر و مفید بر می دارید... حتی اگه بر ندارید، نیتشو دارید.
بالاخره یه بار اومدم اینجا و دیگه حرفی از خیالبافی (درس های کنکور) ندیدم.
بنظرم مانشت باید یکی از اهداف اصلیش رو البته در صورتی که تداوم داشته که به امید خدا داره، ترویج فرهنگ علم و عمل قرار بده تا صرفا کنکور!
یادمه ۱/۵ ماه پیش، در دانشگاه هنر تهران آقای اخشابی به یکی از دانشجوهای سنتورشون که کم کاری کرده بود و توجیه هم می کرد که من تئوریش رو می دونم، گفتن: "دوست عزیز، اولا بین تئوری و عملی بسیار فاصلست! بسیار! ثانیا شما اگه استاد تئوری موسیقی هم باشید که نیستید، نوازندگی بلد نباشید مانند مکانیک اتوموبیلی می مانید که رانندگی بلد نیست و طبیعتا کارا نیستید و از جامعه و علم موسیقی طرد می شید و همیشه بی اعتماد به نفس هستید."
سلام
ممنونم که خیلی مفصل! نظر دادید
در مورد سطح بچه ها باید بگویم که تفاوت سطح در شیوه آموزش ما مهم نیست
اگر کسی پایه ضعیف تری داشته باشد خب بیشتر کمکش می کنیم
کلاس درس نیست که وقت بقیه گرفته بشود!
ضمنا عجله هم نداریم هر قدر بچه ها انرژی بیشتری بگذارند، بیشتر و سریعتر پیش می رویم.
اما در مورد حرفه ای گری، به نظرم خلا بزرگی بین فضاهای کاری حرفه ای در صنعت و فضاهای دانشگاهی ما وجود دارد
که باعث می شود فارغ التحصیلان چندسالی را صرف پید کردن خودشان در صنعت کنند
معمولا ۳ تا ۵ سال اول کار افراد دور خودشون می گردند و با آزمون و خطا سعی می کنند،
مسیر درست و جایگاه واقعی خودشان را پیدا کنند
اتفاقا حرف من در این آموزش ها اینست که می شود این مسیر را کوتاه تر کرد
تا افراد هزینه و زحمت کمتری برای پیشرفت در مسیر شغلی شان متحمل شوند
من فکر می کنم اگر افراد مسیر درست پیشرفت و کسب مهارت را زودتر پیدا کنند
می توانن با تلاش و پشتکار خیلی زود به نقاط خوب برسند
و این موارد قابل آموختن است به شرط وجود آموزش های مفهومی و مهارتی با کیفیت و موثر!
(۰۶ بهمن ۱۳۹۲ ۱۱:۱۱ ب.ظ) نوشته شده توسط: خوشبختانه چند سالیه که دیگه رشته کامپیوتر در ایران، بُعد صنعتش هم ثروت تصاعدی، هم پیشرفت معنوی، و هم اسم و رسم رو داره و خوشبختانه این روند به سرعت در حال پیشرویه!
خیالبافی هایی که در ایران تدریس میشه، علم در دانشگاه های کشورهای ژرمن زبان و در نهایت آمریکاست که این هدفمندیشون از اون علمه که علم نامیده شده و ما هم متاسفانه نمی دانیم آن اهداف خاص چیست(!!!) و این تنها بی هدفیه دانشگاه های ایران از فارغ التحصیلانشه که واژه علم رو به خیالبافی کاسته!
همانگونه که تمامی ما روز نخستی که اومدیم دبستان، به زور بود و بدون علم از آمدن که الان که عواقبش رو می بینیم!
ما فقط می دانیم که طوطی وار می خوانیم و امتحانش را می دیم و بعد از امتحان هم یادمون میره چی بود(!) چه برسه به اینکه پی اون مطلب بریم... مقاله ای مطالعه کنیم و غیره...
الان خیلی از برنامه نویسان نمی دونن حتی سورت حبابی چیه اصلا!؟ اما چون در عمل بسیار قوی ظاهر می شن، بعد از دو سه سال از ایران به کشورهای مبدا نرم افزار جهان مهاجرت کاری می کنن!
سیستم آموزش دانشگاهی ما ضعف های خیلی جدی دارد
الان خیلی خیلی سعی کردم مودبانه بگم وگرنه دانشگاه های ما رو ... بگذریم تا کار جای باریک نکشیده
متاسفانه من خودم، بزرگترین ضربه های زندگیم را از نظام آموزشی خوردم که مهمتر از همه، تلف کردن عمر عزیز برای یادگیری چیزهای بیهوده بوده
و اگر روز از ایران بروم فقط یک دلیل دارد و آن اینکه فرزندم در این نظام آموزشی عقب افتاده تحصیل نکند
و بتواند مسیر درست زندگی اش را پیدا کند و با تلاش و پشتکار موفق شود
![[تصویر: MySign.jpg]](http://s5.picofile.com/file/8114091118/MySign.jpg)
