دوست عزیز، راحتت کنم:
اگز شما کارمند دولت باشی نمی تونی به این راحتی ادامه تحصیل بدی ، ادامه تحصیل شما تنها در حالتی مجاز هست که اجازه سازمان مورد نظر خودتو کسب کرده باشی. این هم همش بستگی داره به نظر مدیر اون سازمان( و در بسیاری از حالتها این نظر، نظری هست کاملا شخصی )
رک بگم: جملاتی مثل
>>> تازه حتی این درس خوندن و ارتقاء علمی می تونه به نفع اون شرکت هم باشه.
آخه همه چیز که پول نیست. همه چیز که مقام و منصب نیست. بحث علم و بیشتر فهمیدن و استاد دیدن و آموزش هم هست .>>>
هم از نظر خیلی از سازمانهای دولتی و بخصوص مدیرانشون دو ریال هم ارزش نداره.
من تو همکارام یه بنده خدایی هست که رتبه ۸۰ نرم افزار رو آورد( من تو دوره آزمایشی زیر دست ایشون بودم). چون سازمان موافقت نکرد قاچاقی می رفت سر کلاس، با مرخصی ساعتی و کد گرفتن و استفاده از مرخصی های سالیانه و ...
تازه کلی از کلاس هاشم نتونست بره و غیبت خورد، تنها هنری که کرد این بود که درس هاشو پاس کنه، در نهایت معدل کارشناسی ارشدش چندان خوب نشد، مقاله و کارهای تحقیقاتی هم که تقریبا تعطیل، با اینکه از نظر استعداد و هوش جزو تاپ های کلاس بود.
تازه این بنده خدا سرپرستش باهاش راه می اومد و گرنه سر غیبت هاش کلی مدیر قسمت از دستش شاکی بود. تنها سودی که مدرک ارشد براش داشت افزایش حقوق بود( در حد ۵۰۰۰۰ تومان)
یکی دیگه هم بود، فرزند شهید که به راحتی مرخصی آموزشی می گرفت و بعضی وقت‌ها ، اصلا کل هفته رو نمی اومد. چرا که سازمان با ادامه تحصیل اون موافقت کرده بود.
در کل اگه واقعا می خوای ادامه تحصیل بدی، و کار نیاز چندان ضروری شما نیست، بی خیال کار کردن( حداقل کار دولتی تمام وقت )شو و درست رو ادامه بده.
البته اینو هم بگم که اگه تو ارگان دولتی مشغول به کار شدی، برای جلب نظر مستعد مدیران برای هر کاری ، الگوریتم های بهینه شده ای هم وجود داره که اگه اهلش باشی، کارایی خودشونو خوب پس دادن....
یه دفعه یه روز میبینی نامه ای اومده که از تهران منتقل شده ای به کهکیلویه و بویراحمد که دیگه نتونی بری دانشگاه 
??? یک سوال مهم دارم ؟؟؟ 
