انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[Eternal]

زمان در تب و تاب است. زمین در انتظار هدیه‌ای آسمانی است. ملکوتیان در تدارک شور و شعف و شادمانی هستند. لحظاتی پر از احساس و شادی رقم می‌خورد و اندک‌اندک لحظه موعود فرا می‌رسد. یازدهم شعبان سال ۳۳ هجری قمری از راه می‌آید. خانه امام حسین(ع) غرق نور و شادی می‌شود و لبخند مهر و شوق بر لبان لیلا نقش می‌بندد؛ چرا که فرزندی زیبا شبیه پیامبر خانه آنها را روشن ساخته است.
وقت نام‌گذاری این کودک آسمانی است. آن‌قدر علاقه پدر به مولای متقیان علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) زیاد است که می‌گوید: «اگر صد فرزند هم می‌داشتم، دلم می‌خواست همه را علی بنامم.» تو فرزند بزرگ این خانواده پر نوری ، و تو را پدر «علی‌اکبر» می‌نامد.

مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.

فضایل حضرت علی اکبر (ع):

الف) شباهت او به پیامبر اکرم (ص)
این جوان خوش سیما در طلاقت زبان و زیبائی صورت و سیرت و خلقت شبیه ترین مردم به رسول خدا (ص) بود و جامع همه کمالات و صفات حسنه و اخلاق نیکو می‌باشد.

ب)عصمت آن بزرگوار:
عصمت همانند عدالت دارای درجات متفاوت است و هیچ کس به درجه چهارده معصوم (علیهم السلام) نمی‌رسد؛ لیکن خداوند بخشی از مقام عصمت را به حضرت علی اکبر (ع) لطف فرموده است.

ج) صفات آن سرور
حضرت علی اکبر دارای صفات جلال و جمال و ملکات نیکو بود و به عالم ملکوت وصل بودند.

د)شجاعت:
آن بزرگوار شجاعت را از علی مرتضی (ع) به ارث برده بود. علامه مجلسی (ره) نقل می‌کند:
«آن بزرگوار به هر جائی روی می‌آورد، گروهی را به خاک هلاکت می‌افکند. به قدری از آن لشکر کشت که از کثرت کشته به شیون آمدند و روایت شده علی اکبر با آنکه تشنه بود ۱۲۰ نفر را کشت آنگاه نزد پدر بازگشت».

منم روز جوان رو به تمام دوستای مانشتی تبریک میگم ، امیدوارم بتونیم از جوانیمون بهترین استفاده رو بکنیم تا در زمان پیری غصه جوانی رو نخوریم

[good-wishes]

حضرت علی‌اکبر (ع) «ناز» جوانی را با «نیاز» به پروردگار همراه کرد و بدین‌گونه صورت زیبا را با سیرت دل‌ربا در آمیخت. او خداوندگار ادب بود، و شور و طراوت جوانی، هرگز وی را از دایره ادب، به ویژه در برابر پدر، خارج نکرد.
این آموزگار جوان، رمز مانایی و جاودانگی را به جوانان آموخت: حق محوری، ادب و فروتنی. ادبش در برابر پدر، تنها به دلیل روابط عاطفی نبود؛ بلکه پدر را امام و مقتدای خویش می‌دانست. پدر نیز فقط بدان سبب که علی فرزند او بود، بدو عشق نمی‌ورزید؛ بلکه او را جوانی نجیب، پاک‌دامن و پرهیزکار می‌دید و ازاین‌رو، او را گرامی می‌داشت. گرچه هیچ پدری نمی‌تواند حسین (ع) باشد، و هیچ جوانی علی‌اکبر (ع) اما راه حسینی بودن و علی‌اکبر گونه بودن، به روی همه پدران و پسران باز است.
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.

جوانی چنین گفت روزی به پیری *** که چٌون است با پیریت زندگانی
بگفت اندر این نامه حرفی است مبهم *** که معنیش جز وقت پیری ندانی
تو به کز توانایی خویش گوئی *** چه می پرسی از دوره ناتوانی
جوانی نکو دار کاین مرغ زیبا *** نماند در این خانه استخوانی
متاعی که من رایگان دادم از کف *** تو گر می توانی مده رایگانی
هر آن سرگرانی که من کردم اول *** جهان کرد از آن بیشتر، سرگرانی
چو سرمایه ام سوخت از کار ماندم *** که بازی است بیمایه بازارگانی
از آن برد گنج مرا دزد گیتی *** که در خواب بودم گه پاسبانی
پروین اعتصامی

[Parva]

میلاد سرو بوستان ایستادگی، زیباترین گل باغ حسین (ع)! جوان رعنا و رشید حسین (ع) یادگار علی (ع) گلستانی از زیباترین گل های فداکاری! و دریایی از آبیِ عطوفت، حضرت علی اکبر (ع) و روز جوان بر جوانان عزیز بخصوص مانشتی های محترم مبارک.