سلام.
به نظر من گزینه صحیح ۲ هستش .به این خاطر که هر عملیاتی که در سیستم صورت گرفت می بایست برای اینکه بعد مورد استفاده قرار بگیره یکجایی ذخیره شه پس با توجه به این نکته سیستم می بایست با توجه به نوع تعینی اش یک مکانی را در حافظه به آن تخصیص بده پس حتما یک نوعی برای اون در نظر می گیره.
توی گزینه ۱ هم درسته(یعنی نمی تواند جمله غلطی باشه) باید آرگومان‌ها درست باشند یعنی اینکه یا باید یکی باشند یا می بایس قابل تبدیل بهم باشند.
البته این نظره منه لطفا دوستان هم نظر بدن.
لهمشد جان میشه بگید گزینه صحیح چی بوده؟

گزینه ۲ جواب این سوال هستش.چون تو کنترل نوع پویا برای هر شی داده ای یه تگ وجود داره که مشخص می کنه اون شی داده ای از چه نوعی هستش.همین موضوع یکی از نقاط ضعف این روش نسبت به روش کنترل نوع ایستا هستش چون تو کنترل نوع ایستا نیاز به چنین تگی نیست و در نتیجه تو کنترل نوع پویا حافظه کمتری مصرف میشه