(۱۶ خرداد ۱۳۹۵ ۰۹:۰۱ ق.ظ)Farshad_17 نوشته شده توسط: (15 خرداد ۱۳۹۵ ۰۵:۴۲ ب.ظ)behnam5670 نوشته شده توسط: (15 خرداد ۱۳۹۵ ۰۵:۳۱ ب.ظ)kharazmy نوشته شده توسط: یه رزومه ی قابل قبول باید چه ویژگی هایی داشته باشه؟
قابل قبول برای مقطع ارشد دانشگاه داخل؟ یا برای دکتری ام آی تی؟
بعضی استادا صرفِ اینکه دانشگاه خوب و معدل مناسب داشته باشی کفایت میکنه، مخصوصاً اگه ظرفیتش پر نشه راه میاد مثلاً همون دکتر کسایی من دیدم با دانشجوی یه دانشگاه غیرمعروف شهرستان هم راه اومده البته سهمیه استعداد درخشان بوده (یعنی حداقل یه جایی خودش رو نشون داده).
بعضی وقتها یه ریکام هم به تنهایی میتونه کفایت کنه، مخصوصاً اگه یه استادی ایمیل بزنه بگه که این دانشجوی من مثلاً مقاله نداره ولی کارش درست هست و من قبولش دارم (حتی استنفورد هم میشه فرستاد با این روش، به شرطی که دو استاد همدیگه رو بشناسن و همکاری داشته باشند).
اگه کسی نه معدل خوب داره و نه دانشگاهش خوب بوده، میدونه زبانش رو قوی کنه و به عنوان سند مثلاً تافل هم بده، در کنار اون تمامی مقالات استادی که میخواد باهاش کار کنه رو برای مثلاً سه تا ۵ سال اخیر بخونه، نکات و ایرادات احتمالیش رو بیاره، ایده بده هر چند ضعیف و ارائه یا خلاصهای تهیه کنه به انگلیسی. اینطوری هر استادی به نظرم برمیداره.
خب با این تفاسیر کسی که کارشناسیشو از یه دانشگاه غیرانتفاعی یا آزاد گرفته (ارشدشم مثلا شریف قبول شده)چطوری میتونه خودشو نشون بده؟اصلا میتونه؟! یعنی یه تافل کفایت می کنه؟!!
ببینین بستگی به خیلی عوامل داره. از جمله استاد و این که در اون سال ورودی ها چقدر قوی باشن. راه های نشون دادن هم متفاوته. مثلا دکتر ربیعی کسی که لیسانس غیر انتفاعی باشه رو معمولا رد میکنه ولی یه ویژگی جالبی که ایشون دارن اینه که اگر مثلا به رد شدن معترض باشید بهتون این شانسو میدن که این ترم با من درس فرآیند تصادفی بردار و اگر بالای ۱۹ شدی مثلا برت میدارم. توجه کنید بالای ۱۹ درس های دکتر ربیعی حتی برای افرادی که واقعا رزومه قوی دارن هم ساده و ممکن نیست ولی خب به هرحال همیشه این شانسو به افراد میدن که خودشونو نشون بدن. یا مثلا اگر ترم یک با خانم سلیمانی یادگیری ماشینو بالای ۱۹ بگیرید فکر میکنم حتما قبولتون کنن.