(۲۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۲:۴۸ ق.ظ)crevice نوشته شده توسط: ممنونم.
حقیقتش زمان مصاحبه مقالم major revision خورده بود اما کامنتها خیلی خوش خیم بودن و من هم حرکتی که زدم این بود ک متن مقاله هام( ۴ تا بودن که ۲ تا اندر ریوو یکی ریوایز یکی هم چاپ شده غیر ای اس ای) بعلاوه کامنتهای ریوایز رو پرینت کردم و تحویل استاد دادم و چندین بارم همونجا ذکر کردم که کامنتا خوش خیم هستن.
چند روزه ک جواب ریوایز اومده که minor revision شده و الان اندر ریوو هست. ولی تاثیری توی نتیجه نداشت، چونکه استاد دکتری م حدود ۴۰ روز پیش ک جواب داوری ریوایز نیومده بود بمن زنگ زدن و گفتن که تورو انتخاب کردم.
اینا رو توصیح دادم برای بچه های سال های بعد که وضعیت شبیه من (بدون مقاله اکسپت شده اما دارای مقاله ریوایز خورده هستن) دارن. شاید این حرکت ب اونا هم مثل من کمکشون بکنه... مخصوصا اگر پیپر در راستای کار استاد مورد هدف دکتری باشه و ژورنال معتبر باشه و پیپر هم کیفیت مطلوبی هم داشته باشه.
حتی صحبت کردن با مقاله قبل از جلسه رسمی مصاحبه دکتری خیلی خیلی کمک کننده هست. حداقل در دودانشگاهی که من تجربه دارم و دیدم (شیراز و صنعتی شیراز) اساتید خوب، معمولا استقبال میکنند به شرطی ک زمانی برید سراغشون که کار خاصی نداشته باشند. به عنوان مثال من سر جلسه مصاحبه خیلی مورد توجه همون استاد مورد نظر بودم چون یک هفته قبل از مصاحبه با پیپرهام که پرینت کرده بودم همینجوری سرمو انداختم پایین و رفتم توی اتاقشون و گفتم که جناب دکتر وقت دارید من مزاحمتون بشم؟! و رفتم اونجا و القصه که خیلی خوششون اومد. این شد که سر جلسه مصاحبه ایشون به ۳ استاد دیگه گفتن فلانی قبلا با من یه مصاحبه داشته و ..
نکته اخری که بنظرم خیلی مهمه لینکها و افرادی هستن که ریکام میگیرین یا باهاشون مقاله دارین. خیلی مهم تر از اون چیزیه ک بچشم میاد توی بعضی موارد. مثلا استاد راهنمای من استاد یکی دوتا از اساتیدی که سر جلسه مصاحبه بودن هم بود. به علاوه دانشجوی دکتری یی ک من باهاش کار کردم و الان هییت علمی دانشگاه دولتی مرکز یک استان دیگه هستن هم لینک داشتن با یکی از اساتیدی ک سر جلسه ی مصاحبه نبودن و دقیقا سر جلسه ی مصاحبه یکی از اساتید پرسیدن ک فلان پیپر که اسم فلانی هم توش هست چیکار کرده اون؟ من توضیح دادم. فردای مصاحبه متوجه شدم که استاد مورد نظر که حتی سر جلسه ی مصاحبه هم نبودن ولی لینک مشترک داشتیم زنگ زده بودن به ایشون و در مورد من تحقیق کرده بودن و سوال کرده بودن! در حالی که نه ریکامی از ایشون گرفته بودم و نه حتی شماره یی داده بودم از ایشون! 
خب فک کنم توضیحی در مورد تجربه ی ناچیزم ک دو ماه پیش گفتم بعدا میدم رو دادم ب صورت شکسته. امیدوارم بکار بچه ها بیاد واسه سال آینده.
Sent from my galaxy note 4 using Tapatalk
نکات خوبی گفتید.
داشتن ارتباطات خوب با اساتید خوب زمان ارشد خیلی مهمه. مثلا علم و صنعت که بودم وقتی اسم دکتر حمزه و توصیه نامه اش رو دیدن بنظرم خیلی موثر بود توی قبولی اونجام. استاد راهنما هم مهمه.
البته معمولا دانشگاه های تاپ شما از شما پیپر اکسپت کامل میخوان. یعنی مثلا برای دانشگاه شیراز من فقط توی این چند سال ۱ نفر دیدم که بدون ISI قبول کرده باشن که اونم واقعا زرنگ و ممتاز بود و همه اساتید قبولش داشتن. مابقی غیر ممکن هست که ISI خوب نداشته باشن. ولی خب صحبت قبل از مصاحبه با استادی که دوست دارید شما رو بگیره میتونه تا حدی شانس شما رو بالا ببره.
بنظرم اعتماد بنفس سر جلسه مصاحبه هم خیلی مهمه. یعنی بتونید خوب خودتون رو نشان و ارائه بدید و از توانمندی هاتون بگید.
ضمنا قرار نیست شما یک فرد کامل باشید تا قبول بشید، مثلا رزومه خودم دارای نواقص و کاستی هایی بود (مثلا کیفیت دانشگاه کارشناسی) ولی می توان اونها رو با نکات مثبت دیگری پوشش داد و نباید ناامید شد.
