من فکر کنم خیلی راجع بهش حرف زدم، من عاشق مهندسی کامپیوتر بودم ولی خب بنا به دلایلی وارد رشته هنر و تئاتر و سینما شدم و همونجا ارشدم رو از دانشگاه تهران دانشکده هنرهای زیبا گرفتم. بعدش تصمیم گرفتم و دوباره برای ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی شرکت کردم و باز هم همون دانشگاه تهران ، ولی یه سالش رو بیشتر نرفتم و پایان نامم موند. برای رشته ی زبان شناسی دکتری پروپوزالم رو دانشگاه گوتینگن آلمان قبول کرد و حتی قرار شد با بخش ایران شناسی همکاری داشته باشم. ولی خب سرنوشت ما رو وردپرسی کرد و وردپرس همانا ملاقات همسر آینده همانا، همسر آینده مهندس کامپیوتر همانا ما انگیزه گرفتیم زدیم تو خط کامپیوتر و یه سال دانشگاه غیرانتفاعی فاران کارشناسی آی تی خوندم ولی خب الان میخوام شرکت کنم برای ارشد هوش مصنوعی.
من به طور کل پروژه هام و پایان نامه هام در مورد بیومکانیک بوده در تئاتر و سینما و کتاب هم چاپ کردم و حالا میخوام تلفیق مهندسی هوش مصنوعی با سینما و تئاتر رو داشته باشیم .... ولی بی شوخی انگار خدا یه فرصت دیگه بهم داده باشه که بتونم به آرزوهای گذشتم برسم.
من بچه بودم دوس داشتم فضانورد بشم، حتم دارم که فضانورد هم خواهم شد.
به خدا علاقه دارم که افتادم دنبالش. ولی متاسفانه همه خیال میکنن من یه دختر پولدار سن بالا هستم که میخوام تفریح کنم تو این رشته. اینطور نیست، من عاشق هوش مصنوعی هستم. توجه داشته باشید که جیمز کامرون هم ارشد آی تی داره. منظورم اینه که اصلا چیز عجیبی نیست. خدا لطف کرده فرصت دست داده و با تمام وجودم میخوام بهش برسم.