قل یاهل الکتب تعالوا الى کلمة سواء بیننا و بینکم الا نعبد الا الله و لا نشرک به شیا و لا یتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله فان تولوا فقولوا اشهدوا بانا مسلمون۶۴آل عمران
ترجمه:
بگو
اى اهل کتاب! بیایید به سوى سخنى که میان ما و شما یکسان است، که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزى را همتاى او قرار ندهیم، و بعضى از ما، بعض دیگر را - غیر از خداى یگانه - به خدایى نپذیرد. هر گاه (از این دعوت ،) سرباز زنند، بگویید: گواه باشید که ما مسلمانیم !)
شرح آیه:
برخی از مفسران در ذیل این جمله از آیه که می فرماید "
بعضی از ما، بعضی دیگر را -غیر از خدای یگانه- به خدایی نپذیرد"، گفته اند که از آیات قرآن استفاده می شود که در میان علمای اهل کتاب بودند که احکام خدا را طبق منافع یا تعصب های خود تحریف می کردند. از نظر منطق اسلام، کسی که با آگاهی از چنین افرادی پیروی کند، به نوعی آنان را پرستیده است. دلیل این مطلب این است که قانون گذاری و تشریح حلال و حرام، مربوط به خداست و هر کس، دیگری را در این موضوع صاحب اختیار بداند، او را شریک خدا قرار داده است.در ذیل این آیه نقل شده است که "عدی بن حاتم" که پیشتر مسیحی بود و سپس اسلام آورد، بعد از نزول این آیه، از کلمه‌ی "ارباباً" چنین فهمید که قرآن می گوید اهل کتاب، بعضی از علمای خود را می پرستیدند. پس به پیامبر(ص) عرض کرد: ما هیچ گاه در زمان سابق، علمای خود را عبادت نمی کردیم. پیامبر(ص) فرمود: "آیا می دانستید که آنها به میل خود، احکام خدا را تغییر می دهند و شما از آنها پیروی می کردید؟" عدی گفت آری. پیامبر فرمود:"این همان پرستش و عبودیت است."
اسلام بردگی و استعمار فکری را نوعی عبودیت و پرستش می داند و با همان شدتی که با شرک و بت پرستی مبارزه می کند، با استعمار فکری نیز که شبیه بت پرستی است، مقابله می کند.
