اون روزی که این تاپیکو زدم فک نمیکرذم ۳۵۰۰ تا بازدید داشته باشه. چون فک نمی کردم انقد نا امید داشته باشیم. مانشت خیلی جای خوبیه یا بهتر بکم جای خوبی بود تازه داشتم توش خوب فعالیت میکردم که حالمو گرفت . از دست goodwish دلگیر بودم اینجا نمیومدم. امروز که دیدم این تاپیک آپ هست دلم تنگ شد واسه اون همه سر زدنا به مانشت.
دوستان عزیز نا امید نباشین . اصن نا امید نباشین. خدا واقعا بزرگه . می دونم همتون تلاش کردین زحمت کشیدین از خیلی چیزا گذشتین . حرف خیلیارو خوردین خیلی چیزارو از دست دادین از خیلی خوشیا گذشتین . حالا هم همه طلبکاریم و همه خودمونو مستحق قبول شدن می دونیم. ولی واقعا زندگی فقط کنکوره؟ انقد زجر ؟ انقد بی شوقی؟ والا به خدا نیست. من خودم دوباره کنکور میدم دوباره میخونم ولی خودمو انقد ناراحت نمیکنم. الانم سربازم . فردا هفت صب باس پادگان باشم ولی خوشحالم نه بخاطر رفاه نه بخاطر اوکی بودن شرایط نه بخاطر اینکه زندگی همینه.
میگذره .
آیا خداوند برای بنده اش کافب نیست؟
شبتون بخیر. نبود ۶ روز خدمت.
