۲۵ محرم سالروز شهادت امام سجاد (ع) رو خدمت همه دوستان مانشتی تسلیت عرض میکنم
امام باقر علیهالسلام میفرمایند:
پدرم علی بن الحسین علیهالسلام هرگز نعمتی از خدا را یاد نمیکردند مگر آنکه برای شکر آن نعمت، خدا را سجده میکردند، ... و نیز هر گاه حق تعالی شرّی را از ایشان دفع میکرد که از آن بیم داشتند و یا مکر مکر کنندهای را دور میگرداند سجده مینمودند و همچنین بعد از فارغ شدن از نماز واجب و یا اصلاح میان دو کس برای شکر این توفیق سجده میکردند و در جمیع مواضع، سجود آن حضرت به چشم میخورد و به این سبب آن حضرت را «سجّاد» میگفتند.
امام علیهالسلام در هنگام ادای فریضه نماز، چنان خوف خدا سراسر وجودش را فرا میگرفت که تمام اعضای بدنش میلرزید و چون وارد نماز میشد چنان خشک و بیحرکت میایستاد که جز آنچه باد از لباسشان تکان میداد دیگر حرکتی از او مشاهده نمیشد. امام باقر علیهالسلام عبادت پدرش را چنین توصیف میکنند: «پدرم در نماز قیامی داشتند چون قیام بندهای ذلیل در پیشگاه سلطانی با شکوه و با هیبت، و نماز او چنان مینمود که نماز وداع است و گویی برای همیشه با آن خداحافظی میکند».
برنامه روزانه یک مسلمان در پرتو صحیفه سجادیه :
بخشى از دعاى شماره ۶ :
یک مسلمان باید برنامه روزانه اش چنین باشد:
۱- به کار بستن کار خیر.
۲- دورى از شر و گناه .
۳- شکر نعمتها
۴- پیروى از سنت هاى الهى .
۵- پرهیز از بدعتها.
۶- امر به معروف .
۷- نهى از منکر.
۸- طرفدارى از مکتب اسلام .
۹- نکوهش باطل و مبارزه با آن .
۱۰- یارى حق و گرامى داشتن آن .
۱۱- ارشاد و راهنمایى گمراه .
۱۲- معاونت ناتوان (یارى رساندن به ناتوان ).
۱۳- فریادرسى مظلوم .
۱۴- نهایت استفاده از وقت .
وظائف یک مسلمان در پرتو صحیفه سجادیه:
بخشى از دعاى شماره ۲۰ :
عدل گستر باشید.
خشم خود را فرو خورید.
فتنه ها و خصومت را خاموش کنید.
پراکندگان را دور هم جمع کنید و مایه الفت و آشتى آنها شوید.
نیکى هاى مؤ منین را فاش کنید و عیب هاى آنها را بپوشانید.
نرم خویى و فروتنى را پیشه خود سازید.
خوش رفتارى ، سنگینى و وقار را مرام خود قرار دهید.
با مردم با حسن معاشرت رفتار کنید.
براى رسیدن به فضیلت مسابقه بگذارید و سعى کنید از دیگران سبقت بگیرید.
نسبت به مردم سرزنش و خرده گیرى نکنید.
حتى درباره افراد نااهل هم ترک احسان نکنید، شاید احسان شما باعث هدایت او شود.
حق را بگوئید، هر چند برایتان دشوار باشد.
کار خیر خودتان را اندک بشمارید و آن را بزرگ نکنید.
کار بد و ضعف ها و گناهان خود را در گفتار و کردار بزرگ شمارید و آنها را کوچک نگیرید.
با کسى که از خدا جدا شده ، دوستى نکنید و از کسى که با خداست دورى و قطع رابطه نکنید.
به هر اندازه اى که پیش مردم بزرگ مى شوید، پیش نفس تان ، خود را کوچک کنید.
با کسى که با شما غش و دغل کند، با نصیحت و اخلاص برخورد کنید و با کسى که از شما دورى کند، با نیکویى برخورد کنید و با کسى که از شما ببرد، با پیوستن مقابله کنید.
کار نیک خود را با منت گذاشتن باطل نکنید.
دست خود را براى خیررسانى به مردم روان کنید.
بخشى از دعاى شماره ۲۱ :
با دوستان خدا و کسانى که اهل طاعت و بندگى خدا هستند، انس و الفت بگیرید.
کارهاى نیک را از روى شوق انجام دهید.
چیزى را که خدا دشمن مى دارد، دوست نگیرید و با آنچه که موجب خشنودى خداست ، دشمنى نکنید.
بخشى از دعاى شماره ۲۲ :
طورى رفتار کنید که دشمنتان از ظلم و جور شما احساس ایمنى کند و دوستتان از اینکه بتواند شما را از حق منحرف و به هوى نفس خودش متمایل کند، ناامید گردد.
بخشى از دعاى شماره ۳۸ :
وظیفه مسلمان اینست که عیب برادر یا خواهر مؤ من خود را بپوشاند.
بخشى از دعاى شماره ۹ :
رازهاى دل خود و حرکات اعضاء و نگاه ها و زبانهاى خود را در امورى قرار دهید که موجب ثواب الهى و پاداش دنیا و آخرت باشد.
منبع متن :
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
روزی امام سجاد علیهالسلام از منزل خارج شد. مردی به او رسید و ناگهان شروع به ناسزا گفتن به امام کرد. همراهان امام خواستند، جوابش را بگویند، ولی آن حضرت فرمود: «رهایش کنید». سپس رو به آن مرد کرد و فرمود: «آیا حاجتی داری تا به تو کمک کنیم؟» آن مرد شرمنده شد و اظهار پشیمانی کرد و سرش را پایین انداخت. آنگاه امام دستور داد هزار درهم به او بدهند. آن مرد در حالی که برمیگشت میگفت: «گواهی میدهم که تو از فرزندان پیامبر صلیاللهعلیهوآله هستی».
درباره آخرین لحظات زندگی حضرت امام سجاد علیه السلام چند روایت وجود دارد:
۱- ابو حمزه ثمالی از حضرت امام باقر علیه السلام نقل میکند که فرمود:
چون هنگام وفات حضرت علی بن الحسین علیه السلام فرا رسید، من را به سینه خود چسبانید و فرمود:
پسرم، تو را به چیزی وصیت می کنم که پدرم به هنگام وفاتش به من وصیت کرد. او فرمود از ظلم به کسی که بر علم تو ناصری جز خداوند ندارد بپرهیز و هرگز خود را بر آن آلوده مساز.
۲- از حضرت ابی الحسن علیه السلام نقل شده است که امام سجاد علیه السلام در هنگام وفات بیهوش شد. سپس چشمان خود را گشود و سوره واقعه و فتح را قرائت کرد و بعد گفت:
حمد خداوندی را که وعده خود به ما را راست گردانید و همه ی بهشت را به ما بخشید و ما در هر جای بهشت که بخواهیم برای خود منزل اختیار میکنیم.
سپس آیه ۷۴ سوره زمر را تلاوت کرد:
پس چه خوب است اجر عاملین. و از دنیا رفت.
۳- و در روایت دیگری آمده است:
امام پیش از وفات لحظه ای به هوش آمد و پارچه ای را که رویش بود کنار زد و فرمود:
قبر مرا حفر کنید تا به زمین سفت برسید.بعد پارچه را روی صورتش کشید و جان به جان آفرین تسلیم کرد.
بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۱۵۲، حدیث ۱۶ (به نقل از اصول کافی ) و ص ۱۴۷ حدیث ۱