دیود از اتصال دو نیمه هادی P و N ساخته میشه. همانطور که میدونید این نیمه هادیها از طریق تزریق موادی به سیلیکن یا ژرمانیوم درست میشن. در نیمه هادی نوع N همیشه برای هر پیوند یک الکترون آزاد وجود داره بنابراین دارای حامل الکترون آزاد هست. اگه به دو سرش ولتاژ بدیم این حاملها از قطب منفی دور و به سمت قطب مثبت میرن.
در نیمه هادی نوع P همیشه یه الکترون در هر پیوند کم هست. بعبارتی اگه قرارداد مون بجای صحبت روی الکترونها براساس حرکت حفره ها یا حاملهای مثبت بذاریم اینها دارای حامل هثبت اضافی هستند. پس اگه به دو سرشون ولتاژ dc بndl حاملها ازز قطب مثبت دور و به سمت قطب منفی حرکت میکنند.
بهمین جهت در نیمه هادی نوع N الکترون حامل اکثریت یا major و در نیمه هادی نوع P حفره ها اینگونه هستند.
در هریک از این دو نیمه هادی تراکم حداقلی از حاملهای غیر اکثریت هستند مثلا" در نوع p تعدادی هم حامل الکترون داریم در اینصورت چون این حاملها تراکمشون ناچیزه در نیمه هادی نوع p الکترون حامل اقلیت یا minorمحسوب میشه.

حالا برای ساخت دیود ، در یک سیلیکن پایه یه طرف ناخالصی نوع P و یکطرف ناخالصی نوع N تزریق میکنیم. فرض کنید حفره ها یا حاملهای مثبت را حامل ایجاد کننده جریان فرض کنیم. یعنی اونچیزی که میتونه حرکت کنه.
اگه دو سر این دیود ولتاژ وصل کنیم اگه مثبت به P و منفی به N وصل بشه. طبیعی است که حاملهای اکثریت در نیمه هادی P یا حفره ها از قطب مثبت دور و بسمت قطب منفی حرکت میکنند یعنی از نیمه هادی P میرن داخل N ، در مورد حامل اکثریت در N یعنی الکترونها هم جهت حرکت برعکسه حفره هاست.در اینصورت میگیم دیود مستقیم بایاس شده.
اگه برعکس وصل کنیم جریانی ایجاد نمیشه چون منفی به P وصل میشه و حفره ها دیگه در داخل پیوند دیودی حرکت نمیکنند.چون قطب منفی نزدیکشون هست و همین اتفاق واسه N هم می افته. بنابراین جریانی در دیود برقرار نمیشه و اینحالت بایاس معکوس نامیده میشه.
در بایاس مستقیم یه حداقل ولتاژ برای حرکت حاملها نیاز است که به اون میگن آستانه یا Threshold که در دیود سیلیکن حدود ۰/۷ و در دیود ژرمانیوم حدود ۰/۲ ولت هست.

اینم از قصه دیود و مهمترین اصطلاحاتش.