Type checking یا کنترل نوع:

یعنی بررسی اینکه تعداد و نوع آرگومان های هر عملیاتی که در برنامه انجام می گیره درست باشه.
که دو نوع پویا(کنترل در زمان اجرا) و ایستا (کنترل در زمان ترجمه) داره.

Strong Type یا نوع قوی:
اگر عملی امنیت نوع داشته باشه می گیم قویه. مثلا در ضرب دو عدد shortint در برنامه‌ی ما ممکنه جواب خارج از محدوده‌ی shortint بشه در نتیجه قوی نیست.
همچنین اگر در زبانی تمام کنترل های نوع بصورت ایستا انجام بشه می گیم این زبان از نظر نوع قویه.( چون همه‌ی خطا‌ها در زمان ترجمه اگرم بوده رفع شده و دیگه خطایی رو به لحاظ خارج از محدوده شدن جواب‌، در زمان اجرا نداریم.)

این دو موضوع در فصل ۵ پرات و نیز فصل ۳ کتاب آقای مقسمی بحث شده اند.